Vakantie!

Ik heb vakantie, En wel een midweek want komende zaterdag en zondag moet ik weer werken. Eigenlijk zou ik op mijn verjaardag, aanstaande zaterdag, ook vrij zijn en de zondag erna ook. Maar als ik net mijn briefje voor Pablo op hang met mijn gewenste vakantiedagen, krijg ik van Sol een appje dat haar nichtje uit Elche (bij Alicante) met haar man en dochtertje komen voor een koelere vakantie hier. Ja, wat nu? Ik wil niet nog meer dagen opnemen maar ik heb een oplossing. Ik werk wel in het weekend van mijn verjaardag en neem die dagen dan op 8 en 9 augustus als zij er zijn, op de 11e heb ik dan weer mijn weekenddag en zo ben ik 3 dagen vrij als zij er zijn. 

Dus ik heb vakantie. Daarom is de blogpost er ook ineens op maandag. Dat heeft niet te maken met een suggestie van mijn vader om de post dagen anders in te delen. Het is gewoon omdat ik denk dat we morgen heel de dag wel eens weg zouden kunnen zijn. Daarom dus op maandag maar even wat geschreven. 

Vorige keer schreef ik wat over het oude waterbassin. Ik had toen alles schoongemaakt. Daarna is er worteldoek ingegaan.

Er 2 kuub zand in gezet door mijn favoriete cementleverancier uit Castro.

Toen ze het zand weggezet hadden was ik al netjes aangekleed, geen werkkleding dus. Maar ik kon het toch niet laten om de zakken open te snijden en het zand te verdelen over het worteldoek. Alles onder toeziend ook van Antares.

De volgende dag ga ik vroeg aan de gang, ik wil het kunstgras er terug in hebben voor dat ik ga werken. En als mijn agenda op mijn telefoon laat weten dat ik moet gaan werken, ligt het gras er netjes terug in. Tijdens de siësta die dag zet ik het frame van de tent weer in elkaar op het gras en kan ook de tuintafel teruggezet worden. Ik heb zelfs nog tijd over om ook het doek terug over het frame te spannen. En zo is de zithoek weer bijna klaar, want de stoeltjes moeten nog tevoorschijn gehaald worden en schoongemaakt worden.

Koe Sol is bevallen van een gezonde dochter.

Omdat de familie van Sol komt, moet de logeerkamer leeg. Zo ie zo moeten de katten een keer uit die veel te kleine ruimte om de grote boze buitenwereld te gaan verkennen. Voor ze echter naar buiten mogen, moeten we eerst nog even met ze naar Ourense naar de dierenarts voor een laatste deel van een vaccinatie. Als we daarvan terug zijn, laten we de katten nog even in de transportkoffer zitten om zo snel alles van de logeerkamer over te verhuizen naar de stal. Daarna laten we het 4 tal los in de stal en kijken wat er gebeurt. Eerst zijn ze een beetje bang, Cleopatra overigens niet want die kent de stal, maar dan blijkt de stal veel leuker dan de logeerkamer. Het kattenluik laten we nog even voor wat het is. 

Nu ze een paar dagen in de stal wonen en wij de logeerkamer weer helemaal spik en span hebben en fris is voor de aanstaande logees, beginnen de katten ook meer van het katten luikje gebruik te maken, al is het nog spannend. Het staat op de trainingsstand zodat ze gewoon in en uit kunnen zonder dat ze iets hoeven te doen. Naar buiten gaat goed, maar naar binnen nog niet echt. Al ging vandaag Willem voor het eerst helemaal alleen en zonder onze aanmoediging zelf door het luik naar binnen.

Het kastje van de buren. Eindelijk is het weg! Of ik nog even mee kon komen om te helpen om het weg te zetten? Nee! geen tijd, moet weer gaan werken. Ze hebben betaald en hebben het meegenomen. Dat het mooi mag staan op het andere deel wat we opgeknapt hebben. Ander ding van de buren is ook weg. Het is natuurlijk de schuld van iedereen dat ‘ze’ niet meer bij ons huren. Dat ze de helft genoeg vindt om te betalen vertelt ze aan niemand. Dat ze ook de subsidie niet stopgezet voor de grond die ze van ons huurde vertelde ze ook aan niemand, niet aan ons en niet aan de organisatie die dat verstrekt. Maar wij zijn niet op ons achterhoofd gevallen en kennen een mannetje die ergens werkt waar ze zulke dingen kunnen stopzetten. Wij gaven wat papieren mee aan het mannetje. Op het kantoor waar het mannetje werkt bleek de brief die Sol geschreven had niet helemaal goed te zijn. Iemand op het kantoor van het mannetje heeft de brief aangepast en wij moesten die even opnieuw ondertekenen. Afgelopen vrijdag gaf ik de papieren weer af aan het mannetje en vandaag, maandag, kwam het mannetje de papieren terugbrengen met een papier en een hoop stempels waaruit blijkt dat de subsidie is gestopt. De helft van de prijs? Nou ze zullen het weten!

Ik ben ook nog op de akker bezig geweest. Buurman Louis, die het niet kan vinden met de buren die bij ons huurden, is vriendelijk en zwaait weer. Zelf zijn vrouw, waar ik op zijn zachts gezegd een keer Nederlandse les aan gaf die iedereen in de omtrek kon volgens, kan bijna niet anders dan een hele, hele kleine glimlag te tonen als ik haar tegen kom.  Terug naar de akker, Louis heeft gezien dat ik alles omgedraaid heb met de bosmaaier en hij komt wat vragen. Hij heeft een bol gras die is bedorven, koeien moeten het niet, maar als mest is het goed en zeker om het onkruid te doen sterven. Of hij die bal bij ons kwijt kan op de akker en dan regelt hij dat alles goed komt met de akker. Nou, oké, we laten ons van onze goede kant zien. Als jij denkt dat dat goed is, Louis, dan doe maar. Of we ook onze grond aan hem willen verhuren. Nee verhuren doen we voorlopig nog niet, niet aan jou, niet aan Pablo nog even aan niemand. uhh… er zijn trouwens wel wat stukken die wel gaan verkopen, en ik som ze even voor hem op. Louis zijn ogen beginnen te glinsteren en dat staat goed bij zijn nieuwe gebit 😉 Wat is de prijs? Weet ik nog niet, ik zie de prijzen hier nogal variëren. Ik noem wel een niet nader te noemen bedrag per vierkante meter en…… Wordt vervolgd 🙂

NB.: Donderdag, de normale post dag ben ik niet thuis. Vrijdag is de volgende blogpost.