Toch Niet Naar Tui

Vertelde ik gisteren nog dat we vandaag naar Tui zouden gaan omdat daar de komende 9 dagen feesten zouden zijn. Plan was vroeg te vertrekken. Vroeg op dus. Maar vanwege de koude en de vele wind is dat vroeg opstaan niet helemaal gelukt. Tui is anderhalf uur rijden, dus als we zo’n eind rijden doen we dat niet voor een half uur. We gaan dus wel een andere keer naar Tui. 

Antares en ik gaan een rondje lopen, het weer is schitterend, maar het is volgens het weerstation net iets meer dan 2 graden. In de zon gaat het wel, maar met de wind in de schaduw is het op zijn zachts gezegd minder leuk. We zijn dus zo terug en gaan weer voor de TV zitten en kijken wat programma’s en filmpjes op Youtube.

Als het 12 uur is is het tijd om de melk te gaan halen. We gaan te voet, de wind is gaan liggen, dus het is nu lekker op een eindje te wandelen. Als we de melk hebben en terug lopen worden we ingehaald door een buurvrouw uit Cas de Pedro. Of we een lift willen. Nee, dankje wel. Het is lekker om te wandelen en Antares en ik lopen door. Even later hoor ik een tractor aan komen. Ik ga vast aan de kant met Antares want die is gevaarlijk met tractoren, ze is te klein voor de bestuurder om haar goed te zien en zij is gek op wielen. De tractor stopt. Het is de man van de vrouw die me net een lift aanbood. Een praatje en hij wil wat vragen, hij heeft hulp nodig. Zij hebben een perceel wat aan een perceel van ons grenst. De afrastering er tussen is niet helemaal meer wat het geweest is. Hij wil de afrastering vervangen of in ieder geval de slechte delen er van. Ik wil wel helpen, maar ik ben net geopereerd en mag nog niet te gek doen, zeg ik. Geen punt, zegt hij. Als het moet doet hij alles alleen. Hij wil alleen dat ik meekijk dat hij de palen wel goed weg zet en niet iets bij ons afsnoept. Er moet mais op komen en daarom moet het goed dicht gemaakt worden voor de wilde zwijnen. Hum…. dat stuk van ons gebruiken de buren toch niet bedenk ik me. Ze onderhouden het niet en gebruiken het niet. Ik kan onmogelijk alle 8 ha netjes houden met een bosmaaier. Ik vertel de man dat op ons stuk het hek aan de achterkant helemaal weg is. Is het niet beter dat we dat volgend weekend repareren en dat je dan ook op ons stuk maïs zet voor jezelf? Dan hoeft het hekwerk tussen de percelen in niet hersteld te worden en je hebt meer maïs. Klinkt goed, maar dan moeten we er wel voor betalen. Die maïs is ook voor kippen, toch? Ja. Nou dan wat maïs voor de kippen is prima. Ik moet wel even met de buren overleggen, officiële huren zij het, vertel ik hem, maar geld is niet nodig hoor. Als jij het wel gebruikt, hoef ik het niet te onderhouden en dan blijft het netjes en verwilderd het niet verder. Een en ander wordt vervolgd.

Als ik na ruim anderhalf uur terug ben met de melk, is het tijd om een rondje te gaan rijden. We gaan dan wel niet naar Tui, maar ik heb een lijstje Freán’s die in de omgeving zijn.

We gaan rijden en via mooie weggetjes slingeren we naar de eerste Freán. Op een beetje doorgaande weg zie ik wat grappigs en moet daar even een foto van maken. 

Daarna vervolgen we de weg, en ik moet linksaf, weggetje, klein dorpje waar we net doorheen kunnen met de auto, daarna weer een weggetje en we komen in Freán. Een gehucht met een paar boerderijen. Een oude boerin is bezig met de koeien als ze ons ziet en aan kijkt met een blik van wat moeten jullie hier. Een boer iets verderop geeft ons de zelfde blik. Het is duidelijk, toeristen komen hier niet.

We rijden verder en gaan richting de volgende Freán. Dit Frean ligt precies aan de andere kan van Chantada en ziet er uit als twee doodlopende weggetjes. We nemen er een maar het ziet er naar uit dat de weggetjes alleen maar slechter worden. We maken een foto bij het plaatsnaambordje.

Die van den Wijngaart die bier bestelde moet volgens ons in een van deze twee Freán’s wonen omdat het hetzelfde postcodegebied is. Nou hadden we natuurlijk kunnen vragen naar van den Wijngaart, maar dat hebben we dus niet gedaan. Misschien wil die iemand dat helemaal niet.

Van dit Freán rijden we zo maar een beetje verder en dwalen langs steile wijngaarden tegen berghellingen over een smal weggetje naar beneden richting de rivier. Van bovenaf zien we een terras aan het water, daar moet vast iets te drinken zijn.

Daar gaan we dus naar toe. Ook blijkt er een rondvaartboot te gaan. Goed dat we dat weten, dat is voor een volgende keer. Nu weer terug naar ons Freán.