Komen Ze Nou Wel Of Toch Niet

De oorlog van Rusland in de Oekraïne en de landen die zich er niet tegen uitspreken worden over het algemeen in een adem genoemd, meest bekende is natuurlijk China. De meeste van die landen zijn ook allemaal landen waar mensen onderdrukt worden. Een land echter wordt telkens als het er over gaat welke landen de oorlog niet afkeuren of zelfs Poetin openlijk steunen, niet of nauwelijks genoemd; Israël. Daar onderdrukken ze natuurlijk ook al vele jaren een bepaalde groep mensen. Geeft je te denken toch? Helemaal omdat wij, en ik scheer iedereen in het Westen voor het gemak even over een kam, Israël tot in het belachelijke door dik en dun blijven steunen. Helemaal vreemd vind ik het dat als ik iets zeg over een Jood, ik best eens een probleem kan hebben. Maar nu er een Jood, de president van de Oekraïne, van de troon gestoten dreigt te worden door een vreselijke gek die zegt dat de Oekraïne gezuiverd moet worden, hoor ik Israël niet met afkeurende woorden, ook aan de afgekondigde sancties willen ze niet deelnemen. Nogmaals, geeft te denken toch? 

Vandaag gaan we maar een beetje schoonmaken. Moet ook eens gebeuren, dus ik ga aan de slag met de stofzuiger en ga minutieus te werk. Daarna pak ik een spuitbus spul om de tafel van de eethoek weer mooi te laten glimmen. Wel GVD, ligt er weer vers zaagsel op de tafel. Dat komt uit een balk van het dak waar de tafel onder staat. De balken in de eetkamer zijn allemaal al voor een tweede heet bewerkt met spul tegen de houtworm. Blijkbaar zijn er wormen die toch nog niet genoeg gif binnen hebben gehad. Misschien morgen nog maar een keer doen, die ene balk dan want daar heb ik geen ladder bij nodig dus dat is niet te zwaar voor mij voor het moment. Ik kan gewoon op tafel staan. 

Vandaag om een uur hebben we een afspraak, van het zonnepanelenbedrijf komt er iemand langs. Waarvoor precies weten we niet, dat staat niet in de mail die we 15 maart kregen. Die zelfde dag heb ik ook gelijk een mail terug gestuurd dat het bij ons uitkomt om dus vandaag bezoek te ontvangen. We zijn nog bezig met schoonmaken, de vloeren zijn ook al gemopt en ik ben de was aan het opruimen. Sol is met de badkamer bezig. Het is een uur. Ik zet vast verse koffie, misschien wil het bezoek ook een bakkie. Maar om half 2 is er nog niemand. Een kwartier later gaat Sol met het bedrijf bellen. Hallo, met de klantenservice, hoe kan ik u helpen. Jullie hebben 15 maart een mail gestuurd dat er iemand langs zou komen vandaag om een uur. Klantnummer aub? 123456. Nee, kan niets vinden. Wie zou er waarom langskomen? Weten we niet, jullie hebben een mail gestuurd dat er iemand zou komen. Oké, ik moet het met mijn baas overleggen we bellen zo terug. 

Ik ben ook verschillende keren een rondje gaan lopen met Antares. Het is redelijk weer, het schoonmaken is gedaan en ik kan niet blijven wachten tot er iemand komt. In Santa Mariña do Castro, een gehucht een kilometer bij ons vandaan, woont Manuel. Dat is een oude man van in de tachtig, heeft geen tanden en spreekt alleen stotterend Galicisch. We maken wel eens een praatje voor zo ver dat mogelijk is. Vandaag loop ik door een van onze weilanden met Antares als ik hem op een aangrenzend weiland in de weer zie met van alles om een gleuf te maken. Afgelopen woensdag was hij ergens ander druk in de weer met het opruimen van takken van bomen die net omgezaagd waren. Deze dus oude man is niet te stoppen. Er zijn er hier in de omgeving twee die geen siësta houden, hij en ik. Petje af voor die oude man, de buurman moet namelijk een middagdutje doen tijdens de siësta omdat hij ‘s morgens op een tractor gereden heeft.

Er zijn grote problemen met de telefoonverbindingen in Asturias, daar zit het bedrijf van de zonnepanelen namelijk en ze hebben tot op heden nog niet terug gebeld. Sol stuurt nog maar een mail, dat we van deze gang van zaken niet gediend zijn. Zij van de klantenservice willen langskomen en komen vervolgens niet en blijken niet eens te weten dat ze langs zouden komen. Terug bellen doen ze dus ook niet.