Chinees

Vandaag hebben we weer een afspraak met Fran de hondentrainer in Monforte de Lemos. Als we willen vertrekken kunnen we nergens de riem van Antares vinden en we moeten er twee hebben. Geen idee, maar er moeten hier in huis spoken zijn die dingen verstoppen! Paspoort van Sol en nu 2 riempjes. Ik houd er niet van te laat te komen dus we zoeken een stuk touw wat we aan haar tuigje kunnen maken en vertrekken. Voor het eerst stapt Orion ook thuis zelf in de auto. We kunnen vertrekken.

Ik heb ooit lang geleden van mijn schoonvader een originele Chinese militaire lange jas gekregen. Hij is voor zijn werk ooit in China geweest en heeft de jas toen gekregen. Het is koud, dus ik draag de jas, zoals altijd als het koud is. Velen denken dat het een Russische jas is. Als we in Monforte zijn en bij Fran’s school binnenstappen is het druk met honden. Een van zijn eigen honden trekt mijn aandacht. Het is een mopshond(?) puppy en omdat het koud is heeft hij ook een jas aan. Dan mag het hondje ook op het stuk terrein komen waar wij staan. Ik moet nu toch echt even vragen of ik met dat hondje op de foto mag. Ik ben namelijk in de groene militaire jas, hij heeft een (nagenoeg) zelfde kleur jas aan en zijn vacht is dezelfde kleur als mijn kraag. Als de foto’s gemaakt zijn wil hij niet meer bij mij weg en blijft tussen mijn benen staan. 

Dan kunnen wij gaan en gaat Fran aan de gang. Wij hebben nog een afspraak. We kunnen voor een booster prik langs bij de prikstraat en dat kan zonder afspraak. Het is er niet druk en we kunnen na de administratie gelijk doorlopen naar de prikplaats. Na een wachttijd van 5 minuten mogen we weer weg. Sol heeft meer last van de prik dan ik. Bij haar is het alsof ze een harde stomp gehad heeft.

We gaan terug en halen de honden op. Volgens Fran worden de ongevaccineerde gediscrimineerd. Een antievaxer dus. We gaan er maar niet op in. Al is hij niet het figuur dat nu denkt dat wij volledig compatibel zijn met Microsoft Windows 11 en onder controle staan van Bill Gates. Onderweg naar huis ruiken we dat Orion het niet leuk meer vindt in de auto. Hij heeft alweer overgegeven.

Thuis maak ik de zaken met de verzekering in orde. En ik kruip daarna onder de auto om de minder zichtbare schade op te nemen en daar maak ik foto’s van. Er is nogal wat schade! Laat ik het daar maar bij houden.

Al is er met de wegligging niets mis. Met losse handen rijden, dan gaat de auto gewoon rechtdoor en dat is ook bij remmen met losse handen. Zelf blijk ik ook nog lichamelijk wat te hebben overgehouden aan de aanrijding! Maar dat blijkt een positief bijeffect te zijn. Van al het werk was mijn rug zo stijf als een wat en zochten we al naar een manueel therapeut, maar door de enorme klap zit alles weer los en heb ik geen last meer van een stijve rug. 

Vandaag zijn is ook iemand geweest om het nieuwe raam in te meten. Hopelijk is het net zo snel geleverd als dat het ingemeten is. De deur was er met ongeveer een maand. Dus ergens in februari zou mooi zijn. Even afwachten.

….En ja, de kerststerren krijgen water. Maar toch is er een levens moe.