Wel Goed Lezen Natuurlijk

“De poort was open toen ik aankwam, zou iemand een koe gestolen hebben?” Ik zeg hier nergens dat de koe gestolen is, ik vraag het me af. “Als ik op het punt sta om Pablo een appje te sturen om te vertellen dat koe 1152 is verdwenen, zie ik op de grond de riem liggen die om haar nek zat”…. “Iemand weet er dus van, want als je een koe steelt, haal je de riem er later af”. Nogmaals een bevestiging dat de koe niet gestolen is. “….en dan vraagt hij [Pablo] of ik lang gezocht heb naar koe 1152. Ja, zeg ik, dat heb ik zeker”. Met deze vraag van Pablo nog een bevestiging dat de koe niet gestolen is. 

Waar de koe wel is, is eigenlijk voor mij niet van belang, wat wel van belang is, is dat ik moet weten dat er een koe afgevoerd is. Waar naar toe maakt niet uit. Met Pablo’s vraag geeft hij zelf al aan dat hij mij had moeten meedelen dat er een koe in plastic verpakkingen richting de supermarkt gestuurd is.

Vandaag dan, eigenlijk niet veel te melden, om die reden ook geen foto. Vandaag moesten we naar Ourense. Sol kan, nu ik een sociale verzekering heb, meeverzekerd worden op mijn naam. Dat moet geregeld worden in een kantoor in Ourense omdat het niet in A Barrela geregeld kan worden. Sol had afgelopen week een afspraak gemaakt voor vandaag en ook gevraagd wat er allemaal aan papieren meegenomen moest worden. Als we ons melden zegt de man, die ons helpt, eigenlijk niets voor ons te kunnen doen. Want? Nou, ik heb jullie trouwboekje nodig. Trouwboekje? Ja, want dat is het bewijs dat jullie getrouwd zijn. Maar, zegt Sol, toen ik vroeg wat er meegenomen moest worden, is daar niet over gezegd. Ja, kan zijn, zegt de man en die vervolgt gelijk dat hij ook mijn paspoort nodig heeft. Moet niet gekker worden natuurlijk. Aan de telefoon is ook niet gezegd dat ik mee moest komen. Enige wat ik bij heb is mijn rijbewijs. En op de ID kaart van Sol staat ook iets waar duidelijk uit blijkt dat we getrouwd zijn. Bij Sol zakt de moed in de schoenen. Bij mij niet, lastig is het wel, maar dit soort gedoe maak je in Nederland ook mee. Onze papieren om te trouwen in 2003 waren ook goed, een week later stond er een verkeerde stempel op en moest er met spoed een nieuw document uit Chili komen. En met spoed uit Chili wil ook zeggen dat het 150 euro kost. Daar kunnen we aardig wat keren voor op en neer naar Ourense. Ander ding is dat ik de zaken altijd regelde in Nederland en Sol het gedoe dus niet kent van in Nederland. Nu moet zij het meeste regelen en loopt tegen de ambtelijke poespas aan. Ik vraag de man of hij niet gewoon alles in orde kan maken en dat wij dan zo snel mogelijk een kopie van mijn paspoort en het trouwboekje sturen. O, zegt de man, ja dat kan ook. Hij maakt alles in orde, geeft zijn directe e-mailadres en we krijgen papieren mee waarmee we later weer wat in A Barrela moeten regelen. Nou, alles dus toch gewoon geregeld!

We gaan nog even snel kattenvoer en grit kopen en gaan daarna naar huis. We zijn redelijk op tijd, dus mooi even tijd of ik bij de kapper terecht kan voor een knipbeurt. Het is niet druk dus ik mag plaatsnemen in een stoel en Sol wacht in de bar op de hoek. Even later ben ik klaar en gaan we naar huis. Tijd om het laatste stukje huiswerk voor morgen af te werken.