Op De Koffie

Even terug naar gisteravond. Schrijf ik over pleisters plakken, moet het nu echt. Het fornuis opstoken gaat weer niet zoals gepland. Het fornuis is voor Sol, en dan bedoel ik daar niet meer dat het enige recht van een vrouw het aanrecht is, maar het fornuis opstoken is niet iets voor mij. Als er geen benzine overheen kan dan krijg ik het niet aan. Fikkie stoken, alleen met hout is dus iets voor Sol, zij krijgt het fornuis wel aan. De afgelopen dagen gaat dat echter niet van zelf, er lijkt weer niet genoeg trek in de schoorsteen te zitten. We zetten dan een ventilator voor het luikje in het fornuis van de schoorsteen en zo komt de trek op gang. Gisteravond doet Sol dat dus ook zo. Voor de ventilator ligt er een verlengsnoer over de grond. De ventilator doet zijn ding en het vuur komt op gang. Sol doet ook haar ding en vergeet de verlengsnoer op de grond en struikelt vervolgens om een wat omhoog staande lus van de verlengsnoer. Bij ons in de hal (1 en/of 2) is niet veel ruimte om te vallen, dus ze doet zich goed zeer en haar voet wordt dikker. Veel lopen zit er niet meer in gisteravond, ook vandaag gaat het lopen niet zo soepel. Gelukkig hebben we een kruk en die weet ik zo te liggen. Begin van de dag loopt Sol dus in huis met een kruk. Hopelijk gaat het morgen weer beter.

Vandaag gaan we op de koffie. We gaan naar Martin, hij is al eens bij ons op de koffie geweest. Een maand of wat geleden stuurde hij een bericht dat hij voor een paar weken naar Nederland ging en of hij misschien iets vanuit Nederland voor ons mee kon brengen. Nou…Koffie van de Aldi. Doe maar een treetje koffie als het kan en als je met de auto gaat. Ik ben de koffiedrinker in huis, 6 mokken drink ik ‘s morgen, ‘s middags en ‘s avonds drink er nog eens 4. De koffie gaat dus hard en door de regelmatige aanvulling van uit Nederland, stokt op koffiegebied mijn Spaanse inburgering.

Ooit moet ik toch aan de Spaanse Koffie! Maar goed, nu hoeft het nog niet, want Martin kon 3 pakken koffie meebrengen met het vliegtuig. En die koffie kwam als geroepen want we hebben nog koffie voor een dag. 

Nadat ik met Antares, te voet, de melk ben gaan halen en een zojuist geboren kalfje heb gezien. Vertrekken we rond 2 uur richting Martin.

Hij woont, met kater Guppy, net iets Zuidelijk van Ourense. Met 40 minuten zijn we er. Leuk klein huisje aan een weggetje, in eerste opzicht lijkt het huisje iets weg te hebben van een oud stationnetje.

Maar dat is het nooit geweest. Het is schitterend weer dus we gaan lekker buiten zitten. Drinken? Nou doe mij maar koffie. Sol heeft vandaag nog een citroentaart klaar gebakken en klaargemaakt. Dus koffie met taart. Van alles passeert de revue. We krijgen een rondleiding door het huis. Eerste verdieping is te bereiken via een trap aan de buitenkant. Het is alsof er een kamer boven op gezet is. Het loopt tegen vijven en we vertrekken richting huis. Het was een gezellige middag.

De zondag zit er bijna op. Voorloping hebben we ook weer genoeg koffie, een van de belangrijkste middelen om mij aan het klussen te houden.

Een ding wil ik echter nog even doen, ik wil even een deel van de schoorsteen vegen van het fornuis. Dat doe ik door het luikje waar de ventilator voor zetten met de stofzuigen. Naast as, haal ik ook een dode vogel uit de schoorsteen. Hopelijk is de trek nu weer beter in de schoorsteen.