Zoals gebruikelijk kunnen we niet vóór 2 Juni vertrekken aangezien onze jongste kleinzoon de dag ervoor zijn 20-ste verjaardag viert. We waren uitgenodigd om zondagavond met hun gezin uit eten te gaan. Was stik gezellig en lekker. Ook had hij een verrassing in petto voor iedereen……hij had sinds kort een vriendin. We mochten niets vragen dus weten we niet hoe ze heet, hij oud zij is, waar ze woont etc. Wellicht gaat hij een bijzondere paar weken tegemoet aangezien hij in ons huis gaat “slapen”. Wordt het voor hem een feest of een deselutie?
Het laatste wat we ’s morgens doen voordat we ons trekpaardje starten is de stroomvoorziening loskoppelen van de caravan die gezorgd heeft dat het ijskastje lekker koel is. Op het moment van de stekker eruit halen valt er een kennisgeving van de Gemeente op de grond.
Nu heb nog nooit veel opgehad met Boa’s maar nu is dat zeker tot het absolute dieptepunt geslonken. Kennelijk moet er ergens in de ambtelijke molen een verdwaald artikeltje te vinden zijn geweest waarop hun “meesterbrein” aansloeg. Wat is het geval. Een week voor vertrek halen we de caravan uit de stalling en zetten die bij ons op de oprit.
Genomen toen auto ervoor stond maar dat was anders dan tijdens het vaststellen van de “misdaad”. Onze oprit (ca. 7 meter lang) bevindt zich tussen groenstroken van de gemeente die de openbare weg scheidt van het voetpad.
Wij laten ons echter niet uit het veld slaan en geven gas rond 5.30 uur op maandagmorgen voor de eerste etappe richting Frean. De eerste verplaatsing verloopt behoorlijk voorspoedig met de nodige koffiestops natuurlijk. In en rond Parijs hebben we wel behoorlijk oponthoud door filevorming maar dat is het risico van over Parijs gaan. Als we Orleans passeren laat “Truus” (onze navigatie het afweten en stuurt ons uiteindelijk een doodlopend weggetje in. Foute boel dus. Een juist aankomende Franse schone is ons uiterst behulpzaam en kan ons met haar routeplanner op haar telefoon uitleggen hoe het vervolgtraject moet zijn en met die info maak ik een papieren exemplaar. Als ergens een stuk route helemaal afgesloten is brengt Ineke haar telefoon uitkomst en komen we uiteindelijk via op zijn laatst onverharde weggetjes uit bij Camping Olivet nabij Orleans. Waar we anders nooit vooraf reserveren hadden we dat nu (begin April) wel gedaan om er zeker van te zijn dat we exact hetzelfde plekje zouden hebben als vorig jaar toen deze camping de laatste was. Goed dat we gereserveerd hadden aangezien menigeen onverrichte zaken om kon keren. We waren er rond 16.30 uur. Toch een werkdag van 10 uur. Jammer dat overwerk niets oplevert. Geen probleem natuurlijk als de keukenprinses een heerlijk diner voorschotelt met echte Zwartenbergse hachee.
Na een voortreffelijke nachtrust met zelfs een niet afgekoppelde caravan staat vandaag een bezoek aan de stad Orleans zelf op het programma. Helemaal ongestoord konden we niet vertrekken aangezien we van fervente blogvolger Yvonne te horen kregen dat het kabinet gevallen is in Nederland. Wij laten ons daar echter zeker niet beïnvloeden om orde op zaken te stellen. De auto geven we even rust en gaan met de tram naar de City. Bij het tickets willen kopen hebben we een Zwitsers stel voor ons die kennelijk nog minder Frans kennen dan wij en doen er zolang over voor ze hun kaartje uit de automaat hebben dat de tram er al aankomt. Dus zo maar ingestapt wat inhoud dat Ineke het Spaans benauwd krijgt. Als echte zwartrijders de trip volbracht. Dat verdient natuurlijk eerst ’s bakkie met wat lekkers. Na de enorme basiliek bezocht te hebben en wat langs winkels te slenteren tijd om de inwendige mens te versterken. Uiteraard mag Jeanne D’Arc bewonderen op haar paard niet ontbreken.
Van slenteren in een stad word je altijd moe dus terug op de camping, nu met wel gekochte tickets natuurlijk, is het voor Ineke knutselen geblazen en moet ik nog e.e.a. schrijven natuurlijk. O ja op de terugrit met de tram heeft die ook nog panne gehad waardoor we op een niet gewenst punt van Street view mochten genieten. De Food-Truck die ’s avonds kwam had Indisch als menu dus de eigen keukenprinses heeft wederom rust.
Na een vermoeiende dag gister vandaag rustdag. Onze vooraf planning blijkt super te kloppen aangezien het vandaag de beurt is aan regen dus buiten iets bezichtigen zou toch niet kunnen maar geen probleem. Ineke was al even onthand dat ze niet kon knutselen dus in onze sleurhut wordt het al snel een atelier.
Ik hou me bezig met nog wat stamboomonderzoek en schrijf verder waar ik mee begonnen ben. Later in de middag vindt Pluvius dat hij zijn taak erop zit en vinden dat onze voeten dat ze wel een wandelingetje kunnen gebruiken.
Met een nog steeds niet afgekoppelde sleurhut gaan we ons weer verplaatsen. Het eerste stuk zijn allemaal prachtig mooie secundaire wegen tot Vierzon. Daarna grotendeels (tolvrije) snelweg om het laatste stukje tot Souillac naar camping Flower te volbrengen. Uiteraard enkele keren een rook/koffiestop gemaakt. Na ’n uurtje of 6 op een mooie, maar nu grote camping aangekomen direct gelegen aan de rivier Dordogne. Niet alleen uiterst vriendelijke ontvangst maar ook nog eens super voordelig (€ 17,00/dag). Sleurhut nog steeds niet afgekoppeld. Helaas geen Wifi dus maar gewoon blocnote en pen om te schrijven. Natuurlijk even de beentjes gestrekt langs de rivier en het camping zwembad gelaten voor wat het was. Kokkie heeft weer een SUPER diner klaargemaakt.
Het wordt weer een verplaatsingsdag. Net voor vertrek even regen gehad maar dat was niet noemenswaardig. Doel is vandaag Lourdes te bereiken. Onderweg even naast een tankstop ook in een grote supermarkt wat inkopen gedaan. Zoals gebruikelijk altijd meer dan je vooraf denkt natuurlijk. Op de geplande camping is plaats zat dus we kunnen uitzoeken wat we willen als plekkie. Natuurlijk even oriënteren hoe we het beste morgen naar de City willen/kunnen gaan. Om te lopen vindt Ineke het te ver dus wellicht met de belbus. We zien wel.
Gezien het weer op zaterdag is het maar de vraag of Lourdes erin zit vandaag. Het is een ontzettend kleine wereld door de laag hangende bewolking en het regent. Later toch maar besloten om (met de auto) te gaan omdat het weer wat opklaart en uiteindelijk hebben we ook plu’s bij ons. Een mooi parkeerplekje gevonden vlak bij het heiligdom. Het eerste wat ons opvalt is hoeveel mensen met flessen en jerrycans “gezegend” leidingwater tanken.
Ook al hebben wij niets met geloof (behalve in onszelf dan) het is wel een enorme trekpleister en eerlijk is eerlijk een mooie omgeving. Natuurlijk bekijken we alle 3 de kapellen waarvan de onderste voor ons de mooiste is van binnen en van buiten.
Wij weten dat er in onze kennissenkring mensen die voldoening halen uit het opsteken van een kaarsje dus doen wij dat in gedachtenis aan hen aangezien er meerdere zijn die hun partner niet zo lang geleden hebben verloren. Ook al heeft Ineke de nodige knutselspullen bij zich ze mist TEMU toch wel heel erg. Gelukkig is vlak bij de camping een grote ACTION die ze “alleen maar even wou bekijken van binnen”!!!! Ja, ja klein mandje om misschien toch iets in te doen bleek al ras te klein te zijn zoals gebruikelijk.
Bij mooi weer staat voor morgen (zondag) een rondrit door de Pyreneeën gepland en als het even kan naar de Pic du Midi Bigorre. Ineke is nooit zo weg van dat soort bergweggetjes maar de tik van Ton wil altijd naar het hoogste punt in de buurt.
Tot het volgend verslag als Rob tenminste tijd heeft om het te plaatsen op zijn blog.
Bedankt Rob voor de samenwerking