De tijd vliegt, de pendule loopt inmiddels 15 minuten voor en ik denk op zaterdag dat het vrijdag is.
Als ik in mijn onderbroek op blote voeten de koude keuken binnen stap, schiet de muis terug achter het fornuis. GVD! Komt dat beest nog steeds binnen. Ik ga zitten en wacht rustig af, al is het koud, ik verroer geen vin. De muis moet een keer achter het fornuis vandaan komen. En ja hoor, na een kwartier of zo steekt de muis voorzichtig zijn koppie achter het fornuis vandaan en kijkt of de kust veilig is en schiet dan ….ergens naar toe. Niet gezien maar heb een vermoede. Onder de deurtjes van de kastjes onder het aanrecht zitten ruimte en daar schiet de muis dus onderdoor. De kastjes zijn ook richting buiten en de stal niet helemaal dicht. Antares moet plassen, we lopen een rondje door het weiland van de buurman. Terug binnen gaat zij weer slapen en stap ik in de auto om bij de plaatselijke ferreteria, een kleine winkel waar ze van alles verkopen wat de Gamma ook heeft. Op de weg richting het dorpje (A Barrela) zijn we al van alles tegen gekomen, koeien, honden, een hertje en nu komen er 4 paarden op me af rennen en schieten net voor me een zandpad in.
In de winkel vraag ik wil naar purschuim in het Spaans. De gele of de oranje? En tot zover kon ik het verstaan. Doe mij maar de beste en ik leg ook uit waar ik het voor wil. O.. de gele. Thuis ga ik aan de slag. Weer doe ik geen handschoenen aan als ik aan het purren ga. Dom, maar ja. Hopelijk is het nu wel muis dicht.
Als Sol en Antares (weer) wakker zijn vraag ik of ze een internet café kan opzoeken zodat we de papieren voor de zorgverzekering kunnen printen, invullen, scannen en mailen. Voor zaterdag kan ik niets vinden wat open is, dus het moet vandaag, op vrijdag. Maar het is vandaag zaterdag, zegt Sol. Nou dan hoop ik dat jij iets kan vinden wat vandaag open is.
Als we terug zijn van de internet café is het best mooi weer. Laten we vandaag een rondje gaan rijden stel ik voor. Hup, Antares in de auto, camera mee en we volgen een bordje waarop staat dat het richting een uitkijkpunt is. Schitterend weggetje rijden we, als of we zo iets uit Llord of the rings tegen kunnen kommen, Harry Potter kan trouwens ook. Op een mooi punt maar ik wat foto’s en we rijden weer verder. We gaan naar huis want we krijgen honger.
