Lockdown

Moeten na de persconferentie de theaters, bioscopen en zo meer weer dicht in Nederland, blijft natuurlijk theater ‘BLOG’ van naargalicie.nl gewoon open. Je kan er op ieder uur van de dag naar toe. Een QR code vragen we niet en gevaccineerd of niet, besmet of niet, het maakt niet uit! Achter het scherm van je telefoon, tablet, laptop of computer ben je altijd welkom. We houden er ook rekening mee dat de online bezoeken weer toe gaan nemen nu niemand naar de sportschool mag. Hopelijk blijft het hier allemaal nog ver weg en hoeft het zo ver niet te komen als in Nederland.

Omdat hier dus geen lockdown is moet wij na het posten van het blog gisteravond nog een keer terug naar Cas do Perdo, het feest bij de buren is nog niet voorbij. We moeten weer geen eten. Deze keer staat er iets op het menu waarvan de buren zelf al denken dat ik het niet zo’n succes ga vinden. Het is soep van orgaanvlees. En nee, niets voor mij. Ik proef en de rillingen lopen over mijn rug. Sol lust het wel. Gelukkig is er nog vlees van ‘s middags over. 

De geschiedenis van dit feest is me nu ook wat duidelijker. Vroeger was het gebruikelijk samen een dier voor consumptie te slachten. Dat was veel werk en werd dus met het dorp gedaan. Na de werkzaamheden was het dan reden voor feest. Dat is wat ik ervan begrepen heb. Gisteren is het varken gedood en vandaag wordt het geslacht. Ik heb dat eens gezien en gaat met respect voor het dode dier. Of ik foto’s kom maken voor het blog. Nou nee, ik heb er geen moeite mee om het slachten van een dier te zien, maar om daar foto’s van op het blog te zetten lijkt mij niet iets waar jullie op zitten te wachten.

Vandaag. Als ik met Antares op schoot TV zit te kijken gaat Sol met Orion een rondje lopen. Als het programma afgelopen is en mijn koffie op is, gaan Antares en ik een rondje lopen. Het is een schitterende zondagochtend in Freán!

Dan belt de buurvrouw. Waar we blijven. Het is nog geen 11 uur, wij hadden begrepen dat we ‘s middags verwacht werden. Maar we worden dus eerder verwacht. Sol moet zich nog douchen en we moeten nog een keer een ronde lopen met de honden voor we vertrekken. Als we even later richting de buren gaan is iedereen bezig in de schuur van de buren. Twee varkens liggen aan stukken. Iedereen is bezig. De buurman maakt met zijn zwager grote stukken schoon, die een ander dan weer kleiner maakt, weer anderen zijn met kleinere stukken bezig en een meisje schrijft op zakken wat er in gaat die haar vader vervolgens vacuüm verpakt. Van het net geslachte varken gaan ook stukken op de BBQ en bak plaat. Brood en wijn staan er bij. veel verser vlees kun je niet hebben!

Als alles gedaan is en de varkens verwerkt zijn en opgeruimd zijn gaan we naar het huis van de buren en gaan weer aan tafel. Het vlees wat op tafel komt komt ook van de net geslachte varkens. Frietjes erbij en smullen maar. Na het eten loopt de vaccinatie discussie weer hoog op, dat was de vorige keer ook al toen we voor het eerst op een feest aanwezig waren. Er zijn maar twee tegenstanders van de vaccinatie en die doen hun best zich staande te houden maar delven toch het onderspit. Ooit komt er een moment dat de buren nergens meer naar te kunnen. Maar goed, dat is dan hun pakkie aan. 

We gaan weer naar huis en het is nog niet duidelijk of we vanavond weer verwacht worden. Het is ook niet duidelijk óf er vanavond samengekomen wordt. We horen het wel. Wij zitten in ieder geval vol en hoeven vanavond niet persé weer te eten. Thuis geven we Antares en Orion te eten en we gaan zo een ronde lopen met die twee. Morgen is het feest weekend weer voorbij en dan gaan we weer aan de slag.