HELP! Pavarotti Is Ontsnapt

Het is redelijk weer. Eigenlijk net iets te koud om in een T-shirt buiten te werken. Dus is schier een werkjasje aan en ga op de akker aan de gang. Het seizoen is bijna voorbij en Antares mag van mij weer kuilen graven waar de aardappelen gestaan hebben. De plastic gaas afrastering die ik destijds met mijn vader weg heb gezet kan weer worden opgeruimd en bewaard worden tot volgend jaar. Ook paaltjes met slierten er aan die dienst doen als vogelverschrikker kunnen weer weg en zo is er meer war opgeruimd kan worden op de akker. Ook de zonnebloemen die ik al onthoofd heb trek ik uit de grond. Die stokken gaan we drogen en kijken of we er het fornuis in de keuken ook op kunnen stoken.

Dan is het tijd voor koffie om vervolgens na de koffie weer verder te gaan. Nu is de bosmaaier aan de beurt. De kanten van de oprit had ik vorige week al gedaan, maar nu moet het laag bij de grond nog even gedaan worden. Natuurlijk doe ik dan niet zonder de nieuwe scheenbeschermers. Die doen het doen, want van opvliegende stenen tegen mijn schenen heb ik deze keer geen last gehad.

Als ik de oprit en de binnenplaats gedaan heb ga ik op de akker een en ander kort maaien. Er staat onkruid wat kort moet en ook langs de kant bij het koeienpad staan de varens weer hoog. Nu niet meer dus. Ook het koeienpad zelf die ik gelijk even.

Moet nodig gedaan worden. Toch?

Als de taken van de bosmaaier er voor vandaag op zitten ga ik nog wat tomaten plukken. Die planten blijven maar geven! Vandaag gaat Sol er een tomaten saus van maken en in potten doen. Of het wekken heeft weet ik niet, maar ze kook de glazen potten en deksels schoon, doet er dan de saus in die ook warm is, dan gaat alle terug in heet water en als dat gedaan is staan ze omgekeerd op het aanrecht. Is alles afgekoeld dan zouden de potten vacuüm moeten zijn. Gevaarlijk met al dat hete glas. Maar het gaat volgens Sol goed.

Ik ga de akker weer op want ik wil nog twee extra weipalen slaan. Als ik daar op mijn gemak aan bezig ben zie ik Pavarotti lopen. Pavarotti wat doe jij buiten? En laat met zijn geloei weten waarom wij hem Pavarotti hebben genoemd. De kleine stier die bij ons in de stal staat heeft op een of andere manier de musketonhaak los gekregen en wil wel eens weten hoe het buiten is.

Wij vinden het zielig dat die stier niet naar buiten mag. Volgens de buurvrouw is het geen probleem, als hij niet beter weet dan binnen in de stal, dan is er niets zieligs aan. Pavarotti denkt daar, net als ons, anders over en gaat er vandoor. Of ik die stier gevangen krijg weet ik dan nog niet, ik ga er wel achteraan en bel Sol dat zij de buren moet bellen.

Pavarotti gaat het weiland achter ons huis in en ik ga er achter aan. Gelukkig rent hij niet zo hard of ik kan harder rennen dan ik dacht, maar ik ben sneller. Als een echte ‘stierenvechter’ met scheenbeschermers weet ik Pavarotti in een hoek te houden. Zijn vriendinnen, die wel buiten mogen, komen kijken.

Af en toe wil Pavarotti er van door, maar als gezegd, ik ben sneller. Pavarotti is een stoere stier, maar als je je hand naar hem uitsteekt gaat hij er op zabberen. Nu dus ook, en als mijn hand in zijn bek zit wil ik de riem om zijn nek pakken, maar Pavarotti is niet gek! Sol komt kijken en zegt dat de buurvrouw niet opneemt. Dus ik bel de buurman en leg in mijn beste Spaans uit dat de mannelijke koe is losgebroken en buiten loopt en dat ik hem als zo’n man met zo’n rode lap in bedwang probeer te houden. Ik bedoel dus een stierenvechter, maar de buurman reageert met ‘o… Superman’, nou ook goed deze keer. Pavarotti staat nu op een andere plaats in het weiland, maar eigenlijk een betere plaats. De twee andere koeien komen dichter bij, zij staan hoger, en maken van de gelegenheid gebruik om Pavarotti te kussen.

Als de buurman er is loodsen we Pavarotti met ons drieën met enige moeite Pavarotti terug de stal in. 

Pavarotti mag niet naar buiten, dat is beter voor het vlees volgens de buurvrouw. Pavarotti zal niet heel oud worden, november of december is zijn einde. Of het werkelijk zo is dat het vlees minder lekker is als hij lekker buiten zou hebben gelopen weet ik niet. Wij vinden het in ieder geval zielig dat hij een hele dag aan een ketting staat.

12 reacties

    • Hola,

      Als ik jullie was zou ik een naamswijziging aanvragen voor Pavarotti. Noem hem voortaan maar Houdinie.
      Dat wat Annie zegt van rose vlees denk ik dat dat klopt. Dat heeft echter niets met dierenliefde te maken, waar jullie voor zijn, maar met economisch gewin.
      Maar je verhaal overziende zit het echte boeren /akkergevoel er voor dit seizoen op. Prachtig te zien al die potjes. Dat blijft nog lang smikkelen.

      Houdoe

      • Hoi PA,

        Houdinie. Dat gaat niet want het is de bijnaam van Foskie. De akker is volgens mij ver klaar, al blijven de tomaten komen, ook de epers en courgettes trouwens. Uien zijn ook bijna klaar en de prei moet nog even.

    • Hallo Annie,

      Roze of rood. Wat maakt het uit. We kennen nog mensen met een stal waar kalveren staan die nooit buiten komen. Maar die hebben wel voldoende daglicht en lopen los. Meer een soort scharrelkalven. Pavarottie staat aan een paal met een korte ketting.

  1. Hoi Rob,
    Ja ik vindt dat ook zielig maar als de buuren dat niet willenkunnen we daar niets aan doen. Kijk je wel een beetje uit op de akker met je spieren en alles wat nog meer zeer doe. Fijn weekend. Gr. Ma

  2. “Goedemorgen” ! Zo jammer dat ze de kalveren binnen houden voor het roze vlees . Alleen daarom al eet ik geen kalfsvlees .
    Met stieren(vechten) moet jij je verder ook maar niet ophouden. Ook dat schijnt onuitroeibaar te zijn in Spanje . Ondanks alle protest-groepen .
    Je schiet al lekker op met je akker “Winterklaar” te maken . Toch altijd weer een hele klus.
    Voor nu welterusten en voor later een fijne Zondag . Groet . 😴😴🙋‍♀️🙋‍♂️👍👊👋

  3. Wat een avontuur met Pavarotti is wel leuk dat de koeiendames hem kwamen begroeten…
    dat wekken is best veel werk maar je hebt wel wat in het glas wat puur is , heerlijk.
    Fijne zondag,
    José

  4. Die Pavarotti die pakte zijn kans wel jammer dat het beestje geen daglicht ziet en mag zijn leven afwachten in de schuur. Wat een werk om de tuin weer winterklaar te maken maar je bent er mee van de straat zouden we zeggen. Sol heeft het op haar beurt ook druk mee om alle groente en zo te verwerken maar het is voor een goed doel en je hebt een natuurlijke smaak op je bord. fijne zondag nog samen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *