Feest….Even Snel Een Blog

Vraag me niet waarom, maar het is feest in de parochie. Niet de onze maar die van de buren. Wij hebben helemaal niets met geloof en dus ook niet met de parochie en dus al helemaal niet met de parochie waar we niet eens wonen. Maar goed, de buurvrouw, die dus in de feestende parochie woont, wil dat wij op haar feest komen. Normaal zijn die feesten een gezamenlijke aangelegenheid voor heel de parochie. Nu vanwege Covid-19 viert iedereen in de parochie feest op hun eigen manier. Ik denk ook dat de parochiefeesten weinig met de kerk te maken hebben. Volgens mij mag het ook gewoon een buurtfeest genoemd worden. En als buurt X in Nederland een feest heeft dan komt buurt Y daar ook niet kijken.

Het feest is bij de buurvrouw iets wat al een paar dagen van te voren speelt. De zenuwen gieren door haar keel denk ik. Ze heeft gevraagd of Sol vandaag even kan komen helpen met de voorbereidingen. Ik zet Sol om een uur of 11 af bij de buren en doe bij thuiskomst de koeien alleen naar de wei en maak de stal schoon. Ik klus nog even wat en ga met Antares voetballen. Rond half 2 wordt ook ik verwacht op het feest. Als ik er ben druppelen er langzaam wat familieleden van de buren binnen. We zijn met z’n negenen.

We gaan aan tafel, en voor mijn neus staat een schaal waar ik niets van lust. Maar volgens de buurman hoef ik mij geen zorgen te maken. Vlees komt er aan.

Als we gegeten hebben en aan de koffie zitten die met alcohol op smaak gebracht wordt begint iedereen ook wat meer los te komen. Probleem is alleen dat iedereen Gallisch spreekt en ik er dus geen zak van versta. Ook praat iedereen door elkaar heen en probeert ook boven elkaar uit te komen. Als ik er wat van zeg wordt er wel om gelachen en proberen ze hun best te doen. Dat lukt even en dan breekt het moment weer aan dat ik zo maar af en toe een woord opvang en begrijp.

Ik excuseer mij dat ik even Antares eten moet gaan geven en er een rondje mee moet gaan lopen. Dat ik ondertussen ook even het blog voor vandaag schrijf zeg ik er maar even niet bij. Ga ik nu dus even aan de wandel met Antares en wordt dan weer terug verwacht op het parochiefeest bij de buren.

2 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *