Er Is Er Een Jarig

Er is er een jarig, geen idee wie. Het is in ieder geval een of andere heilige. Zijn of haar verjaardag wordt niet overal gevierd, maar wel in de naburige parochie, Santa Cristina de Asma. Het dorpje waar de buren wonen hoort daar ook bij en het idee is, net als vorig jaar, dat wij ons bij de buren vol gaan eten. De buurvrouw heeft Sol gevraagd of zij haar dochter kan helpen met enige voorbereidingen. Om 11 uur zet ik Sol bij de buren af en ik ga weer naar huis.

Op internet hebben we gelezen dat als zonnebloemen uitgebloeid zijn je ze moet onthoofden en de uitgebloeide bloemen in een papieren zak te drogen moet hangen. Daarvoor heb ik alvast kriskras touw gespannen op de bovenverdieping van de stal. Ze moeten op de tocht hangen en dat is daar het geval. Hoe we meer dan 100 zonnebloemen op gaan hangen moeten we nog even bekijken. Maar dat is iets voor later als ze echt uitgebloeid zijn.

Ter voorbereiding op de werkzaamheden in de keuken heeft Sol afgelopen week al een rek schoongemaakt, zo’n plastic rek van in ons geval van de Hornbach, maar bij Leroy Merlin staan ze ook. Dat rek heb ik vandaag de hal weg gezet naar de logeerkamers. Het staat vast aan de radiator en morgen of maandag kunnen we de potten, pannen en service in de kast gaan zetten zodat ik kan gaan breken.

Ik ga nog even op de akker kijken of er wat te oogsten valt. Met een mand ga ik de akker op en haal er wat courgettes van de planten af. Ook zijn er wat pepers klaar en zowaar 2 tomaten. Hier en daar snoei ik wat aan de tomatenplanten. Wat me wel opvalt is dat sommige planten oa de paprika, komkommer en de enige meloen plant na de regen van een paar dagen terug het slechter doen. De komkommer en de meloen lijken wel dood. Ze zijn niet verzopen want zoveel regen is er nou ook weer niet gevallen en toen het regende was het gewoon regen en niet van die stortbuien. We zien wel.

Ik heb nogal wat pepers, en in de weide omtrek ben ik zowat de enige die pepers eet. Ik eet dan wel pepers maar die eet ik ook niet iedere dag natuurlijk. Dus heb ik maar eens gekeken hoe je sambal zelf kunt maken. Moeilijk is het niet, dus dat ga ik komende week maar eens proberen. Ik ga nog even een rondje lopen met Foskie en Antares en vertrek daarna richting Cas de Pedro.

Bij de buren aangekomen staat het kastje aangekleed met de originele marmeren plaat met een bloemstuk er op. Sol heeft al complimenten gehad van de mensen die er al waren. Een aantal kennen we daar al van van vorige keren dat er bij de buren wat te doen was. Er zijn er een paar de we niet kennen. We gaan aan tafel en vlees, friet en salade wordt op tafel gezet. Als iedereen vol zit komt het toetje, niet één toetje maar drie. De eigen brouwseltjes voor bij de koffie komen op tafel evenals de koffie. Ik heb al wijn op bij het eten dus de likeur sla ik over. Koffie neem ik wel. Volgens de buurvrouw drink ik echter niet genoeg koffie. Buurvrouw, ik heb thuis ook al anderhalve liter koffie op, ik zit nu echt vol. Mensen beginnen te gaan. Een man gaat nog even bij de buurman staan en wijst naar het kastje. De buurman wijst naar ons en verteld dat wij het zo gemaakt hebben. Zijn duimen gaan omhoog richting ons en hij zegt dat hij het mooi vindt.

Ook wij gaan even later naar huis, twee hondjes hebben ook honger en willen een rondje lopen. Straks, later op de avond worden we weer terug verwacht voor nog meer eten.