Centro De Salud

Vorige week schreef ik verschillende keren over de vaccinatie. Dat Sol daar voor aan het bellen is, of op allerlei fop internet websites komt, dat we bij de Centro de Salud in A Barrela geen steek wijzer worden. Dat we van het kastje naar de muur gestuurd worden en zo meer.

Deze week had ik me voorgenomen eens alleen naar de Centro de Salud te gaan. Deze morgen was het dan zo ver. Geen werkkleding aan vandaag, maar gewone kleding, waarbij ik er blijkbaar voor sommige uit zie als een hoge pief. Vroeger bij een van mijn oud werkgevers werd mij regelmatig gevraagd of ik dacht dat ik de directeur was. Huuu…. nee, moet een monteur dan persé in een spijkerbroek en spijkerjasje lopen of zo!? Goed met een stapeltje papieren stap ik de Centro de Salud binnen. Papieren doen het vaak goed, weet ik ook van bij een oud werkgever, ik had zomaar wat mailtjes uitgeprint. Voor mij een persoon. Even later ben ik aan de beurt. Wat de medewerker aan de balie niet weet is dat ik alles opneem, en dat doe ik om twee redenen: 1 Sol kan het naluisteren en 2 altijd handig als je de krant gaat mailen. Ik doe mijn verhaal in mijn beste Spaans. De vrouw wil het woord nemen maar ik praat gewoon door en vertel wat ik wil hebben, waarom ik het wil hebben en wat ik denk dat zij nu voor mij moet regelen. Ze wil me doorverwijzen naar een telefoonnummer. Nee! dat nummer hebben we al, hebben we al gebeld en krijgen niets voor elkaar. De website… nee ook niet. Probeer het maar eens! Diepe zucht van haar. Wat ik dan wil? Een SIP (of CIP) nummer, een tijdelijk nummer waarmee we ons in kunnen schrijven voor de vaccinatie en verder niet. Een nummer wat 3 maanden geldig is en alleen geldig is voor de vaccinatie. Verder wil ik niets en jij kan dat nummer uitgeven. Ze gaat bellen en krijgt hetzelfde achterlijke muziekje te horen als iedereen die met dat nummer beld voor de vaccinatie. Ze hangt op en belt een ander nummer. Achter mij wordt het drukker, en uit de rij gaan ook weer mensen weg. Het is ook duidelijk aan de vrouw te zien dat dit niet was hoe zij dacht dat haar ochtend zou gaan. Dan moet ze mijn papieren hebben en de paspoorten. Ze wil ook de andere papieren zien, ik geef ze, maar het zijn Nederlandstalige mails van mensen in spanje die aan de punten 1 tot en met 8 voldeden uit het blog van laatst. Daar kan ze dus niets mee. Ik kan nog even doorgaan, maar zal jullie de details besparen. Uiteindelijk loop ik 38 minuten later de Centro de Salud uit met 2 papieren met onze gegevens en daarop een tijdelijk SIP nummer en instructies van de vrouw hoe verder te handelen. 

Als ik thuis ben gaat Sol gelijk weer bellen om mij op de lijst te krijgen. Zij kan er nog niet op want 50 min is nog niet aan de beurt, krijgt ze te horen, al lezen wij in het nieuws dat er al vanaf 19 jaar gevaccineerd wordt. Maar goed ik sta (als het goed is) op de lijst en hoop dus binnenkort een SMS te krijgen voor een uitnodiging voor een vaccinatie.

Verder ben ik nog een beetje met een kwast in de weer geweest in de slaapkamer en in de hal. Ook de bosmaaier heeft wat moeten doen vandaag.