Blogpost Een Dag Te Laat

Sorry lezers, de blogpost is een dag te laat. Maar ja, we hebben ook visite zoals jullie weten. En wegens tijd gebrek sla ik het reageren op reacties deze keer even over als jullie het niet erg vinden. 

Ik ben de tijd van alles een beetje kwijt, dat krijg je als je vakantie hebt natuurlijk, want de regelmaat van de koeien is weg 😉 Dinsdagmiddag zijn we even op mijn werk gaan kijken. Was het allemaal spik en span toen ik afgelopen zondag mijn laatste uren maakte, is het weer minder netjes als ik mijn ouders alles wil laten zien. Ze vonden het leuk om te zien, zeker de robot en een pasgeboren bruin stiertje met kroeshaartjes. Daarna hebben we niets meer ondernomen die dag. ….Al hoe wel, we zijn ook nog even appels en kiwi’s bij Xavier gaan plukken. Sol had lekker gekookt en na het eten hebben we uitgebuikt.

Woensdag stond in het teken van de Chinees. Eerst zijn we naar de, wat mij betreft, mooiste Chinees gegaan. Daarna wilden mijn moeder en Sol nog naar een andere grote Chinees. Natuurlijk is er weer veel te veel gekocht.

Mijn vader wil weten waar ik vorig jaar in het verlaten vakantiepark foto’s heb gemaakt. Hij wil er graag gaan kijken. Sol en mijn moeder hebben daar geen zin in, dus gaan wij met z’n tweeën. Blijkbaar komen er veel ongenode gasten die de boel vernielen. Bij de ingang staan nu borden dat het verboden is het terrein te betreden. Ja… jammer dan, wij gaan gewoon kijken en als je met je handen in je zakken loopt kun je niets stukmaken of jatten. Mijn vader vindt het allemaal indrukwekkend. Als we terug lopen en nog even bij een ander gebouw gaan kijken, denk ik dat we gezien zijn want als we terug op weg zijn naar de auto komt er een auto van een bewakingsdienst voorbij rijden. Wij lopen dan al op de openbare weg. Even later komt de auto weer langs en gaat het terrein op. Die moeten ons dus ergens hebben gezien.

Voor het middageten gaan we in Castro een dagmenu scoren bij ons favoriete restaurant. Lekker gegeten! Daarna lopen we een rondje door Castro. Al is het er mooi, toch staat er een hoop leeg en deels op instorten. (onderstaand huis overigens niet natuurlijk)

Ook staat er een auto die ik wel zou willen hebben en misschien wel vele met mij. Voor de Citroën DS de weg weer op kan moet er denk ik wel een hele hoop aan gerestaureerd worden.

Vandaag 22-09 kennen mijn ouders elkaar 60 jaar. Dat zijn we met een etentje gaan vieren in Ourense bij restaurant Agape Liceo. Sol en ik hebben daar al eens gegeten, het is er iets anders dan in een dagmenu restaurant, zal ik maar zeggen. Heel erg lekker zitten tafelen.

Vervolg op het vervolg van het vervolg

Jullie verhalen door Ton en Ineke van den Wijngaart VERHALEN

16 reacties

  1. Hola,

    Uiteraard heb ik geen reactie op de blog en het vacantie verhaal wat zelf geschreven heb.
    Wel moet ik nog even aanhalen dat Rob en ik behoorlijk aan het filosoferen zijn geweest over mogelijk aanpassingen van de te creeren bijkeuken en toekomstige woonkamer. Dat lazer meetapparatuur hierbij goed kan helpen maakt het filosoferen een stuk gemakkelijker. Wanneer, hoe en of het er ooit zo van komt zal de toekomst uitwijzen. Voor mij natuurlijk veel makkelijker meedenken omdat ik het niet hoef en kan doen vanuit Nederland. Ik moet nu stoppen aangezien de koffie bruin staat bij huize Frean.

    Houdoe

  2. Helemaal begrijpelijk dat je geen tijd hebt om te reageren nu je ouders er zijn ,geniet lekker samen van jullie tijd en leuk dat zij al 60 jaar samen zijn en dat moet gevierd worden👍🥂🍾
    Die Citroën is geweldig jammer dat hij daar staat te verpieteren , zal heel wat kosten om hem op te knappen en misschien is dat de rede.
    Geniet ze,
    José

  3. Hoihoi , was weer een fijne blog , zo.leuk om telkens te lezen waar jij / jullie mee bezig zijn . Wanneer je er tijd/ inspiratie voor hebt moet je hem schrijven en eigenlijk niet “moeten” op bepaalde tijden.
    ( alhoewel ??🫣
    Geweldig die DS zal idd een prijskaartje aan hangen en dan de restauratie nog . Mijn broer heeft jaren geleden een oude Tracion helemaal gerestaureerd . Eerst helemaal uit elkaar tot het laatste schroefje of nippeltje en dan weer schoongemaakt ev bijgemaakt de onderdelen weer in elkaar zetten. Heel veel werk en doorzetten. Maar hij is prachtig geworden.
    Ga nu nog lekker genieten samen met je ouders , er moet veel bijgepraat worden . Laat ze lekker langer blijven🙈 , een weekje is toch nada !!!
    Groet . 🙋‍♀️🙋‍♂️😉👊👍👋

    • HAllo Antoinette,

      Als ik te veel en te vaak de dagen van het posten van het blog verwissel zijn jullie straks helemaal het spoor beister. Voor je het weet vraag jij aan Ben wat voor dag het vandaag is hahaha

  4. We zitten ook tijdelijk in Spanje, regio Valencia. We begrijpen dus wel die bezoeken naar de restaurants…die zijn veel goedkoper dan bij ons hoor !
    Geniet maar van het bezoek….

  5. Er word heerlijk genoten van het samen zijn. En jullie verhalen zijn zo leuk om te lezen. Het is net of we er even bij mogen zijn. Leuke foto’s van alles. Geniet nog even van de tijd samen want het gaat allemaal zo snel voorbij. Een heel fijn weekend voor iedereen.

  6. Heel leuk de verhalen en ook begrijpelijk dat het wat verlaat is door de familie. Ook ik heb familie op bezoek daarom zal ik ook niet altijd reageren. Veel plezier met elkaar, geniet er van is zo voorbij

  7. Helemaal te begrijpen, je moet tijd vrijmaken voor je ouders, Zo’n gezellige week mag je niet laten verstoren door je blog. Ook de leuke uitstapjes zijn de moeite waard. Wat een periode om zo lang bij elkaar te mogen zijn. De restaurants heb ik genoteerd, wij zitten momenteel in Laredo op de camping. Vandaag gelukkig droog geweest. Afgelopen 2 dagen vaak regen. Enfin. Daar doen we niets tegen. We kijken wel hoe ver wij de kust kunnen blijven volgen vanwege het weer. Eerst hier een paar dagen. Geniet van het weekend verder, jammer dat je weer moet werken. Goede terugreis Ton en Ineke. Je Enka film was boeiend, wat een tijd was het.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *