Sol heeft haar familie voor het laatst gezien eind 2019 en begin 2020. Ze hebben veel te bespreken en tegen een uur in de morgen ga ik naar bed. Zij nog niet. Ik ben dus ook een paar uur eerder op dan degene die de achternaam Barros dragen. Na WNL op zondag ga ik met Antares een rondje lopen. Blijkbaar zijn wij de vroege vogels in de omgeving, op de vogels na dan.
Als we bijna aan het einde van ons rondje zijn en op de kruising staan naar weilanden van verschillende eigenaren, staat de scooter van Xavier geparkeerd voor zijn akker. Op de akker staat maïs en dat vonden de grotere vogels lekker. Niet zo zeer de maïs, want dat zit er nog lang niet aan, maar de plantjes die net boven de grond uit komen trekken de raven uit de grond. Xavier is bezig met het versieren van de akker om de vogels te laten verschikken. Zo iets moeten wij ook nog gaan doen op onze akker.
We maken een praatje en even later lopen Antares en ik verder naar huis. Thuis is iedereen boven water. Het is 12 uur en tijd op de melk te gaan halen. De broer en neef van Sol weten dat je melk in de supermarkt koopt en kennen een koe alleen als die in onderdelen via een pan op je bord verschijnt. Tijd om ze kennis te laten maken met KOEIEN. We gaan de melk halen. Aangekomen in de stal van de buren stel ik ze voor aan de buurvrouw en laat ze de koeien zien van wie ik elke dag de melk krijg. Voor een van de koeien licht een kakelvers kalfje. De koei heeft nog geen 15 minuten geleden een kalfje op de wereld gezet.
Als we terug zijn is het even later tijd om naar Chantada te gaan. We gaan uit eten. Om de gasten wat van de omgeving te laten zien rijden we helemaal binnendoor naar Chantada over mooie slingerweggetjes. Maar in plaats van uiterst geconcentreerd naar buiten te kijken, keek men op het scherm van de telefoon. Ons plan was om ze kennis te laten maken met het dagmenu van 11 euro. Maar dat is er in het weekend niet. Dan gewoon het normale menu. Daarna gaan we voor een rondvaart op de Rio Miño, waar ik volgens de meest snelste weg naar toe rijdt.
De boot is volgeboekt en iedereen moet op de juiste plaats gaan zitten volgens het ticket. Laten we zeggen dat wij de gemiddelde leeftijd niet heel erg veel omlaag hebben gekregen op de boot. We hadden gehoopt rustig te kunnen varen, maar de kleuterklas van hoge leeftijd krijste alles bij elkaar. Ik heb dus ook geen filmpje gemaakt tijdens het varen. De motor van de boot kwam niet echt boven de dames en heren uit. Neemt niet weg dat de rondvaart op de Rio Miño wel mooi was. Als we aanmeren is het half 7 en gaan we naar huis.
Hola,
Kennelijk is het mooie van de natuur nog niet besteed aan de Chileense jongelui en heeft een beeldschermpje meer interesse voor ze.
Het zijn dus niet alleen jullie kippen die laten horen dat ze er zijn maar ook grijze duiven op de boot willen voor de zoveelste keer, liefst allemaal tegelijk, hun verhalen aan elkaar vertellen. Vaak zijn dat dan ook nog verhalen die ze al voor de zoveelste keer tegen elkaar vertellen.
Wij praten in de auto tijdens een verplaatsing ook niet echt veel met elkaar. Zeker vanmorgen niet toen we met regen en onweer vertrokken om richting Frankrijk te gaan. Om 12.30 uur passeren we de Spaans/Franse grens. Het word buiten steeds warmer en als we in een buitenwijk van Bordeaux onze camping gevonden hebben ishet inmiddels 32 graden…..puf voor ons VEEL te heet.
Maak ik met Nederlanders op de camping een praatje blijken ze uit Willemstad te komen en al pratend valt een naam van iemand waarbij zij in de straat gewoond hebben en blijkt dat een collega te zijn met wie ik als vrijwilliger bij Slachtofferhulp jaren gewerkt heb. Hoezo toeval bestaat niet????
Houdoe
Goedemorgen , deze Maandagmorgen. Dank je wel voor het geweldige filmpje . De o.geving niet aan de jongelui besteed maar hier is het genieten. Ach ja ouwelui worden weer pubers op een dagje uit en….Spanjaarden kunnen niet zachtjes praten , dat weet je vast wel intussen. Een fijne dag en hopelijk wat waardering voor je programma .
Groet . 👍👋🙋♀️🙋♂️🐶🐾
Hoi Rob,
Wat een gewéldig filmpje is dat je kan bijnazeggen dat je een natuur filmer ben. En de eenvoudige bloemen zijn het mooist ook Antaris die daat zo op haar gemakje loopt. Geweldig. Gr. Ma
Samen met mijn Spaanse vriend eet ik zo ongeveer 1 x per week el menú del dia in een Cubaanse eettent die uitsluitend gefrequenteerd wordt door Spanjaarden of liever gezegd majoreros (inwoners van Fuerteventura). Het is altijd een lawaai van jewelste. Ik ben het intussen gewend. Maar als we dan naar een andere eetgelegenheid gaan waar voornamelijk buitenlanders komen, valt mijn vriend helemaal uit de toon. Hij praat keiheid. Vooral de Engelsen kijken dan verstoord op. “Wat is dat voor een schreeuwlelijk!” Ja, zij praten of helemaal niet of ze fluisteren. Hahaha.
Jammer dat de telefoon belangrijker is dan de mooie natuur. Je wilt toch je gasten een aangename tijd geven. Het filmpje was een genot om naar te kijken. Mooie foto’s van de natuur langs de rivier. Nog een fijne maandag verder.