Zeiden we in het vorige verslag dat we naar de Pic du Midi zouden gaan om
daar van het uitzicht te gaan genieten maar dat viel vies tegen. Hoe hoger
we kwamen hoe kleiner dat de wereld werd. Op laatst zeer DICHTE mist dus
konden ook niet ontdekken of de kabelbaan wel open was en of we boven de
wolken uit zouden komen. Dus geen gondelbaan. Weg vervolgen richting
Tourmalet blijken ze daar een gedeelte aan de weg aan het verbeteren te zijn
en worden we omgeleid. De weg naar Frean blijkt vergeleken met deze
omleiding een racebaan te zijn. Op de top van de Tourmalet is er wel goed
uitzicht en zonnig maar dat laten we maar voor wat het is. Natuurlijk wel
ergens koffie + gedronken. We zetten vervolgens koers naar de Grotte de
Betharram die niet ver van Lourdes te vinden zijn. De hele procedure van
parkeerplaats t/m tickets kopen is erg zachtjes gezegd zeer omslachtig en
tijdrovend. De toiletruimte is super.
De grot zelf is zeer de moeite waard en onvoorstelbaar hoe de natuur
door de vele eeuwen heen zijn werk heeft gedaan.
Via een vele trappen dalen we steeds dieper
af, lopen over een loopbrug die een ondergronds riviertje volgt om
uiteindelijk met een ondergronds treintje terug naar de uitgang te worden
gebracht. Als we terug op de camping zijn besluit Ton voor het warm eten te
zorgen dat is dus Macken geworden (van die grote M).
Het wordt weer verplaatsen nu van Lourdus over smalle Pyreneeën weggetjes
voor de kenners gele weggetjes (waar Ineke zo gek op is !!!) waar we op de
top van de Larrau (1505 mtr.) stoppen voor koffie natuurlijk .
De Clio (ons trekpaardje) heeft het soms best moeilijk gehad zelfs een
stuk van ca. 15 km. alleen de eerste versnelling kunnen rijden. Als we bijna
op de camping in Lumbier zijn doemt een HEEL smal middeleeuws bruggetje op.
Ineke zegt nog ‘kunnen wij daar wel door’ maar achteraf blijkt er maar ca. 2
cm speelruimte te zijn geweest wat tot een ‘kusje’ met de caravan leidt
waardoor o.a. het onderste deurtje verwrongen is.
Dat wordt dus repareren. Het is inmiddels 30 graden dus puffen en schaduw zoeken.
Na toch wel goed geslapen te hebben verplaatsen we ons naar Burgos. Nu, tot
groot plezier van Ineke meest snelweg. De airco in de auto doet zijn best
aangezien het inmiddels 33 graden is. Mooi plek op de camping in de schaduw
gevonden. Ineke doet een wasje, Ton hangt de waslijn op en we gaan nog even
naar de Lidl waar het HEERLIJK verblijven is. Begin van de avond begint het
te onweren en te regenen dus wasgoed maar in de caravan te drogen gehangen.
Vandaag staat een bezoek aan Burgos zelf op de planning. Wel/niet
met de bus of met de auto? Toch de auto maar genomen en warempel MIDDEN in
de stad een ideale P gevonden. Oversteken via de toegangspoort het
centrale plein voor de Kathedraal opgelopen.
Ziet er van buiten al indrukwekkend uit maar van binnen is het helemaal fenomenaal. Ongelofelijk hoeveel zeer verfijnde beelden. Als fervent stamboomonderzoeker ook nog een
mooi iets tegengekomen wat een stamboom uitbeeldt.
Dat ze ook vroeger wel eens van kitsch hielden is te zien aan deze lijkwagen.
Een zeer bijzondere kapel is in zijn geheel besteed aan een vooraanstaande
familie. Zij had in ieder geval iets met De Medici te maken.
Na het uitgebreide bezoek uiteraard ook winkeltjes kijken. Ineke scoort een
mooi handtasje en zowaar ook een Chinees gevonden. Na wat gegeten en
gedronken te hebben moet je ook af en toe wat rusten en Ton vindt zijn maat. Amper terug op de camping vindt Pluvius dat hij zijn werk ook
weer moet doen en collega donder helpt hem daarbij. Ineke is daar zo bang
van dat ze soms haar wang stukbijt.
Heel de nacht heeft het regelmatig geregend maar als we opstaan is het droog
en kunnen we op ons gemakkie vertrekken voor de voorlaatste etappe van de
heenreis. Een korte rit vandaag van ca. 200 km tot net iets voorbij Leon. We
zijn al vroeg op de camping en Ineke bakt eerst wat eieren MMMMMMM. Daarna
gaan we naar Leon zelf en kunnen wederom midden in het centrum ondergronds
parkeren. Helaas is de Kathedraal niet voor bezoek geopend dus wat
lopen door oude smalle straatjes en heerlijk in de schaduw een terrasje
gepakt. Ineke maakt ook vrienden in de stad.
Op de terugweg even gestopt voor een mooie foto’s van ooievaars nesten die zelf ook een mooi en gezegend uitzicht hebben. Ton kookt weer vanavond dus het campingrestaurantje.
De laatste etappe begint op een wel heel aparte manier en heeft iets te
maken met telepathisch contact of zoiets. Vanaf de camping moeten we eerst
over ca. 300 meter onverharde weg om op de route uit te komen. Precies op
het moment dat we op dat stukje rijden krijgt Ineke een app-je van Rob met
de vraag: zijn jullie al vertrokken?. Apart toch. Als we nog niet zo lang
aan het rijden zijn hebben we een bijna aanrijding met een hertje wat
plotseling vanuit de bosje van plan was over te steken. Gelukkig bedacht het
zich en konden wij gelukkig zonder trieste gebeurtenis verder. Rond 14.00
uur konden we onze opwachting maken op ‘camping Frean’. Uiteraard gezellig
en geschenken van onszelf en anderen aanbieden. Het leek wel Sinterklaas en
Kerst tegelijk. Ook wij werden bedacht. Voordat we zouden gaan BBQen zag
toen dat een voorband van zijn auto er erg slapjes uitzag. Naderhand even
compressor van Rob erbij en controleren en inderdaad hij had honger. Nu even
in de gaten houden of hij lek is of niet.
Zaterdag eerste volle dag in Frean. Bij Spanje denken de meeste mensen aan
warmte of sterker bloedheet net zoiets als het op dit moment zo heet is als
in Nederland volgens horen. Wij hebben het onze eerste nacht zeker niet warm
gehad op de hoogte waar we zitten. Sterker zelfs koud. Eerst kleine
reparatie aan de caravan verricht omdat we al enkele dagen met slechts 1
remlicht toeren en wij geen reserve lampjes bij ons hadden. Dan was er
vandaag iets speciaals en moesten we zorgen dat we rond 13.30 uur op ‘sjiek’
klaar stonden. Volgens Sol en Rob had Ton nog iets tegoed voor zijn
verjaardag vorige maand en ze trakteerde ons op een etentje in een
restaurant waarvoor wij ons beste kloffie aan moesten hebben. Het was
inderdaad een heel mooi restaurant (in Chantada) met dito kwaliteit van
eten. Dit was dus niet ‘uit eten gaan’ maar ‘uit dineren gaan’.
Sol en Rob bedankt voor het verjaardagscadeau. Uitbuiken deden we,
omdat we er nu toch dicht in de buurt waren, bij 2 verschillende Chinezen.
Ineke krijgt daar bijna geen genoeg van zeker nu ze Temu moet missen.