Hallo luitjes,
Zoals Rob schrijft in zijn laatste blog zijn we zaterdag gaan varen op de Rio Mino. Van Sol had ik eerder al gehoord dat er op zaterdag een verrassing zou zijn maar zij zei natuurlijk niet wat en ik vraag natuurlijk dan niets. Ook uiteraard niets aan Ineke verteld aangezien haar “gismachine” dan op volle toeren gaat werken. In de loop van de middag kregen we wel te horen dat er niet gewerkt hoefde te worden en toch wel iets van iets warms om aan te doen mee moesten nemen. Uiteraard toen we de rivier zagen wisten we wat komen ging en net als wat Rob schrijft was deze trip wel even iets anders dan simpel zeg maar gewoon luxe. Dat we de door Rob genoemde Bodega(tje) aan zouden doen konden we natuurlijk niet vermoeden. Gewoon SUPER en gezellig. Natuurlijk verwacht de eigenaar dat zijn gasten ook 1 of meerdere flessen wijn kopen en niet alleen op zijn Nederlands “kijken, kijken, en proeven en niets kopen”. De verrassing die ons beide (alleen wij) ten deel viel was niet alleen onverwacht maar kreeg ons niet alleen stil (en dat gebeurt niet vaak) maar bezorgde ons ook een brok in de keel. Helaas kan ik niet over de inhoud van de verrassing vertellen anders zouden anderen daar misschien “rechten” aan ontlenen.
Op zondag moest Rob niet alleen gewoon werken bij zijn koeien zowel ’s morgens als ’s avonds maar hij zou tussendoor ook Xavier gaan helpen met rooien van aardappelen. Dat er tussen neus en lippen door gezegt werd ‘als je zin hebt kan je ook meedoen” laat niets aan duidelijk te wensen over dus heb ik zondagmiddag maar vrijwilligerswerk op de akker van Xavier gedaan. Ook leuk toch zo met z’n allen. Daarna hebben wij omdat het heerlijk zonnig weer was de voortent afgebroken en alles opgeruimd. lekker droog natuurlijk.
Ja en maandag was het dan zover dat we Frean weer voor geruime tijd achter ons gingen laten na natuurlijk een laatste bakkie koffie. Meestal zijn brokken voor honden of zoiets maar nu had Ineke er natuurlijk in haar keel maar vooruitzicht naar het thuisfront heeft ook weer wel wat. Wel heb ik op zondagavond nog een andere route voor maandag uitgezet aangezien Ineke aangaf wel even genoeg te hebben van al teveel slinger en klimweggetjes. Doel was een camping nabij het plaatsje Potes in natuurgebied PIC DE EUROPA. Een rit van bijna 480 km met grotendeels snelwegen (geen Tol A8) en dan nog ca. 40 km landinwaarts .Wat we nu al gezien hebben is een machtig bergmassief met een fenomenale weg door een fenomenale kloof.
Heerlijk plekje onder de bomen gevonden aangezien de zon weer aardig zijn best doet. Morgen (dinsdag) staat op het program een doodlopende weg volgen om uiteindelijk hoger in de bergen uit te komen en daar moet een kabel/liftbaan zijn om nog hoger uit te komen. Bij het rijden door Potas weten we zeker dat we daar ook nog heen willen. Het lijkt heel mooi maar ook wel toeristisch en dus winkeltjes.
Vanavond (het is bij dit schrijven inmiddels ruim 19.00 uur) mag de douche en misschien ook nog wel het zwembad een bezoek van ons tegemoet zien.
Tot de volgende keer.
Groetjes Ton & Ineke