Al is het hier in Galicië een of ander feestdag en is alles gesloten en wordt er niet gewerkt, wil dat niet zeggen dat dat voor iedereen geldt. Als eerste de kast in de slaapkamer geschuurd en voor de tweede keer in de grondverf gezet.
Dan staat de buurman voor de deur, hij komt hooi brengen voor de koeien en zegt dat hij zo komt met een tractor en een klief machine. Nog geen 15 minuten later is de buurman terug met een tractor en de machine. Hij zet het geheel vlak bij de stapel stookhout voor komende koude periode. Vervolgens legt hij uit hoe de machine en de tractor werkt en is weer weg. Vanaf een uur of 1 s’middags tot half 11 in de avond ben ik aan het klieven geweest. Van een grote berg hout heb ik er nu 3 gemaakt, zacht hout om aan te maken, harder hout om doe boel aan te houden en een berg kleine houtjes. Ik ben er dus het grootste deel van de dag mee zoet geweest, vandaag een kort blog. Ondertussen moet ik ook een groot deel van de dag stokken gooien naar Antares op de akker, die op sommige momenten denkt dat ze de akker hier en daar om moet ploegen.
Wel grappig… Soms lijkt het of de buren jullie als jongeren zien die nog wat bijgestuurd of gestimuleerd moeten worden. Met de beste intenties natuurlijk! Zijn de buren hun kinderen al allen uit huis? Dan vormen jullie een heel dankbare invulling. Hun ervaringen/materiaal komen zeker handig uit. Een win-win situatie.
Hallo Annick,
De buren zijn een jaar of 10 ouder dan ons. Kinderen zijn uit huis. Hier in de omgeving halen wij wel de gemiddelde leeftijd wat omlaag. De hulp/adviezen van de buren zijn welkom. We komen uit de stad en wonen nu op het platteland en van het plattelandsleven weten we niet veel.
Groeten,
Rob
Het is hard werken daar in Gallicië. We lezen je verhalen met veel plezier. Wij brengen als “pensionistas” een deel van de winter door in Malaga.waar een heel andere Spaanse wind waait.
Groet