Galicië bestaat natuurlijk al lang, zal het vroeger andere namen gehad hebben en heel lang geleden, toen de Galiciërs nog in een berenvel rond liepen, had het vast geen naam. In Galicië is dus veel historie, net als in de Zwartenbergse Polder waar mijn vader een oude sluis heeft gevonden en die tijdens archeologisch onderzoek even weer het daglicht zag en daarna weer is toegedekt. Alles daarover is te lezen op de pagina ‘jullie verhalen’. Maar natuurlijk heb je baas boven baas.
Sol en ik hebben een, helaas nog steeds ingepakte, verzameling (edel)stenen en mineralen. We verzamelen zelf, krijgen weleens wat en hebben ook een grote collectie gekregen van een oud collega. Van die collega hebben we ook een mammoetkies gekregen. Mammoeten bestaan al heel lang niet meer. Hieronder een foto van de kies, die door een visser uit de Noordzee is opgevist.
Zien Sol of ik een mooie steen dan gaat die mee naar huis, het hoeft niet altijd een grote waarde te vertegenwoordigen, mooi is ook gewoon mooi al is het helemaal niets waard. We letten dus op een of andere manier altijd op of we een mooie steen zien. Zo ook deze week. Ik ben lekker aan het werk op het werk. De nieuwe mastiff pup loopt lekker in de weg als ik het voer voor de koeien dichter naar ze toe schuif. Als ik hem toch maar een aai over zijn bol geef, zie ik ook een steen liggen. Eigenlijk helemaal geen mooie, gewoon bruinig, maar wel met een vreemd model. Het is duidelijk te zien dat de steen bewerkt is en tot een punt gemaakt is. Iemand uit de tijd van de mammoeten, lopende in een berenvel, is met deze steen een tijdje bezig geweest. Je kan de steen op twee manieren vasthouden, maar telkens ligt de steen lekker in de hand. Dit moet dus een werktuig van lang geleden geweest zijn. De gewone bruinige steen is dus iets meer dan een ‘gewone’ steen en voegen we toe aan de verzameling.
Weet ik nou zeker dat het een steen is die bewerkt is door een in Galicië wonende holbewoner? Ja! Dat weet ik zeker. Als ik de foto van de steen door een app laat fotograferen, kom ik soortgelijke stenen werktuigen tegen. Zou het volgens de app gewoon een steen zijn, dan was ik niet op de site van Catawiki gekomen, maar bij een tuincentrum waar ze kiezelstenen verkopen.
De wei die ik een tijdje terug helemaal schoongemaakt heb voor de nieuwe huurder, was nog niet helemaal klaar. Louis, wilde ook graag dat ik wat aan de bomen langs de rand van de wei zou doen. Sommige takken aan bomen hingen ook wel heel erg laag en dat is lastig met de tractor. De bomen heb ik de afgelopen weken gesnoeid. Daar kwamen soms hele dikke takken vanaf. Aardige bomen zouden het zijn geweest, waren het geen takken. De afgelopen weken heb ik dat snoeihout allemaal op een plaats verzameld. Louis wilde wel helpen door alles in een aanhanger te laden en dan ergens anders weg te kiepen. Die hulp heb ik afgeslagen. Hij wil de wei leeg hebben, snap ik wel. Maar ik wil geen enorme hoop hout wat ik met geen mogelijkheid meer uit elkaar getrokken krijg. Ik heb alles op de wei, op een plaats netjes schoongemaakt en gesorteerd, alles volgens mijn systeem. Aanmaak houtjes bij elkaar en opgebonden tot handzame bundels, zoveel mogelijk houd op dikte en lengte gesorteerd en daarna alles netjes verplaatst naar de camping. Daar ligt alles nu op plastic zodat het gras er niet doorheen groeit. Nu kan ik telkens beetje bij beetje, als het mooi weer is en ik verder niets te doen heb, het hout op maat maken voor de kachel.
Dat ben ik ook nog in de (nieuwe) tuin bezig geweest, dat is dus de wei waar de paarden van Louis wel eens lopen. Het schrikdraad wat er gespannen is heeft het nooit gedaan, dat was omdat Louis er geen schrikdraadapparaat op aan sloot. Ik heb de wei voor de paarden wat kleiner gemaakt, omdat ik er wat wil gaan werken. De paarden en Louis kunnen nu beter niet meer aan de schrikdraad komen, want ik heb een schrikdraadapparaat gekocht. Eerste werkzaamheden in de nieuwe tuin was dus schrikdraad aansluiten en laten werken. Daarna was het tijd om twee boompjes te planten, twee pistaches, een mannetje en een vrouwtje. Daarom ook werkende schrikdraad natuurlijk, we willen niet dat er twee paardjes aan onze boompjes gaan knabbelen.
Nee, van de tuin geen foto. Wel van Willem, die voor ons een cadeautje bij had.
Hola,
Inderdaad je hebt “baas boven baas” als het om de ouderdom van de door jou gevonden steen gaat. Daar kan Zwartenberg niet tegenop natuurlijk.
Ik denk zo te zien dat het een vuistbijl is. Dus super oud. Je kunt er hele mooie fantasieen op los laten wat voor iemand de oorspronkelijke steen bewerkt heeft en wat er allemaal mee gedaan is. Mogelijk inderdaad berenvellen ontdoen van restjes vlees of zoiets. Mooi toch ook weer dat je stookhout aan het verzamelen bent. Dat is ook het voordeel van dat soort hout. Je krijgt het warm van het snoeien, vervolgens warm van het verplaatsen van waar je gesnoeid hebt en gesorteerd op de camping. Straks kort zagen geeft ook weer warmte en niet vergeten het dan weer verplaatsen richting kachel. Tot slot de warmte die je dan krijgt van het opstoken.
Toch lief van Willem dat hij zijn gevangen schat zo aan jullie laat zien.
Houdoe
“Het Verhaal” is een mooie aanvulling voor het boek ” 500 Jaar Zwartenbergse Polder” ! 👊👍
Hoi Pa,
Ik ga maar niet proberen of ik ook een of ander vel schoon kan maken met de steen, ik houd me wel bij het energie verstoken bj het stookhout. Nu moet het nog klein gemaakt worden….. pfffff.
Ja mooie stenen / fossielen mis ze wel pff , maar heb te veel hobby s
Hoop kunnen ook geluk en posetief dingen brengen stenen/ mineraalen gr patrick 😘
Hoi Patrick,
Ik mis ze ook. Als de woonkamer (ooit) klaar is kunnen we ze weer uitgaan stallen en er van genieten. Maar eerst de grond in Chili verkopen, dan weer geld voor grote klussen, dus de woonkamer en zo. Iets voor jou, grond in Chili 😉
Kei goed blog.
Hoi Rob en Sol,
Wat een kadotje hij ziet er wel heel parmantig uit. En van die steen geweldig dat jij die nou net moet vinden, kon niet beter. Je ben toch niet van die mooie bomen aan het zagen geweest? Je vader zij al dat dat niet was maar ik weet dan niet waar. Hier is het vandaag zacht weer, hopen dat het zo nog even blijf. Gr. Ma🐭🐀
Hoi Ma,
Soms worden de cadeautjes voor Sol en mij ook gewoon in twee delen op de mat gelegd. Heel leuk… maar liever buiten weg leggen hahaha
Het meeste hout komt van de bomen langs de rand van de wei aan de overkant van de weg. Aan die kastanje die rechts in de wei staat heb ik ook gesnoeid. Maar je ziet er bij de bomen eigenlijk niets van. Ze zijn nu wat netter en je kan er nu met een trekker makkelijker langs.
Hallo Erik
Ja ja… het hakt er in zo’n vuistbijl 🙂
Pa, Mooi werk en toon beeld van doorzetting vermogen.Mooi werk. Ga het rapport zo lezen.
Geweldig wat jij weer hebt gefatsoeneerd en hapklaar gemaakt voor koudere tijden zo kun je ook correct omgaan met de natuur, hoe vaak we zien in Spanje op de velden dat er bossen afval / hout in brand staat dus… , leuk dat je die steen gevonden hebt lijkt inderdaad op een oud werktuig weer een stukje verzameling meer.
Rooie Willem is zo trots 🥹😀,
Fijn weekend,
José
Hallo José,
Als je je zedlf verbeeld dat het allemaal euro’s zijn, dan is het dus gewoon geld verdienen. We hebben het eerste jaar hier hout gekocht. Dat is erg duur. Ik ben nog wat gaan zoeken over dit soort stenen, het is een vuistbijl.
Ahaa , je bent alweer druk geweest ! Voorjaarskriebels denk ik , dat werkt nou eenmaal zo .
Wat mooi dat je die “vuistbijl” zomaar hebt gevonden en nog een mooie gave ook. Wordt eens tijd dat je ons je rijkdom laat zien op foto’s . Omdat jullie er in geïntresseerd zijn zie je zoiets , anders had je het gewoon weggeveegd . Geweldige hobby , hier worden ook stenen gespaard maar meer om het terras wat gezelliger/natuurlijker te maken .
Heel veel succes met alles , de komender Winter is alweer voor een deel geregeld. Goed zo , altijd vooruit denken / kijken .
Groet . 👊👍😉🙋🙋♀️
Hallo Antoinette,
Ik zou graag alles uitstallen en alles laten zien, maar helaas moet dat nog even wachten. Dat kan pas als de woonkamer, die nu nog werkplaats is, klaar is. Hopelijk verkopen we de grond in Chili snel want dan kunnen we weer verder.
De vondst van de vuistbijl is echt een top ontdekking. Bijzonder leuk, zeker als je bedenkt hoe lang het geleden moet zijn en dat je naar de oorsprong moet raden. Jullie ervaringen zijn zo divers en inmiddels weten je lezers meer over Galicië. Dank je wel. Goed weekend gewenst.
Hallo Margriet,
Ik zou graag nog wat meer willen weten over zo’n vuistbijl. Als ik wat meer tijd heb ga ik er wat meer over uitzoeken, lijkt me interresant.
Goed idd van het plastic om het hout op te leggen……hopelijk wel aan gedacht dat als je het weer weg haalt er een dooie plek onder zit ?……er komt immers geen licht meer bij. Mooie blog Rob, en een goed weekend
Hallo Aad,
Ja dat weet ik. maar dat er een jaartje even niet groeid is niet zo’n punt. Hoef ik het ook niet te maaien 🙂
Hopelijk is het richting augustus allemaal klein gemaakt en ligt het binnen in de stal
Wat een gezellige blog en je bomen beschermen met schrikdraad is alleen maar goed. Fijn weekend.
Hallo Mieke,
Graag gedaan hoor. Ja als we niets aan die boompjes beveiligen, dan staat er zo niets meer.