Het Dak Eraf

Vandaag het dak eraf om verschillende redenen. Om 9 uur heb ik een afspraak bij een garage in Chantada voor het monteren van een nieuwe trekhaak met alle papieren die je erbij nodig hebt in Spanje. Stipt 9 uur lever ik de sleutels in en ga aan de wandel in Chantada, ruim 5 kilometer, 1 koffie en 2 uur verder wordt ik gebeld dat ik mag komen afrekenen. We hebben nu een auto met 2 kentekens en twee trekhaken, en van alles is alleen de spaanse variant gemonteerd.

Als ik even later thuis ben komen mijn ouders voor de tweede keer. Gisteravond zijn ze ook al even geweest. Nu gaat bij ons het dak eraf! Niet alleen komt de gevraagde bestelling uit Nederland aan maar ook de ongevraagde bestelling. Tot dit alles behoren: een handgemaakte adres tegel, met daarbij een handgemaakt frame waar die tegel in gaat komen, een schilderijtje voor in de keuken, ook handgemaakt, een antieke 5 punt schoffel (weet niet of ik het de juiste naam geef), een kaart met genoeg om hier 2 of 3 keer te gaan eten met z’n vieren, dan zijn er nog de bestellingen van de Action en de Hornbach, en dan ben ik vast nog dingen vergeten. Het dak eraf dus! Iedereen bedankt namens Sol en mij!

We gaan even kijken bij ons stukje bos wat op geen een manier aan andere stukken terrein van ons vast zit. Het is het hoogst gelegen stukje wat we bezitten. De laatste keer dat ik er was is ongeveer een maand geleden geweest. De varens hebben goed hun best gedaan.Samen met mijn vader banen we ons een weg door de begroeiing. Als we het gezien hebben en even weer thuis zijn vraagt mijn vader wat mijn bedoeling is met het versleten dak van de kleine losstaande stal. Ik vertel dat we er snel kunststof rood/oranje golfplaten op willen zodat het water dicht is. Veel van het hout van de constructie krijgt er al jaren van langst als het geregend omdat het dak vol kapotte pannen ligt. Mijn vader stelt voor het dan eventueel deze week te doen want dan kunnen we het samen doen.

Mijn vader en ik gaan in Castro bij een bouwmaterialenzaak kijken, waar ik al meer spullen kocht, ook kunstof golfplaten heb. Er is niemand die rondloopt op de zaak, maar als ik aanbel bij het woonhuis komt de moeder van de eigenaresse naar buiten. Ik leg uit wat ik zoek. Nee hebben we niet. Maar weet je ook dat het erg duur is kunstof golfplaten? zegt ze. Ik vertel dat het hout van de dakconstructie niet veel gewicht meer kan hebben en dat ik daarom iets zoek wat niet te zwaar is. Ze vraagt op ik hout heb. Hout? ….ja ik heb een bos. Staan er kastanjes in? Ja. Nou dan zaag je er toch een of 2 om, maken wij er mooie balken van. ……of vindt je dat zonde? Ja eigenlijk wel. Dan vertelt ze dat ze ook betonnen balken verkopen en ze gaat bellen. Even later komt haar zoon aan rijden. Ze verteld wat ik wil en zoek. Hij zegt dat hij wel even komt kijken hoe de constructie er voor staat. Waar? Freán roept zijn moeder. En ik vraag of hij weet waar het is. ….Ja! Natuurlijk! Bij Alberto uit Freán. Alberto woonde hier 12 jaar geleden voor het laatst en is al een tijdje niet meer onder ons. Het komt wel vaker voor dat mensen ons adres refereren aan Alberto. Kan bijna niet anders dan dat Alberto op een of andere manier een bijzonder persoon is geweest.

We rijden weer naar huis en een kleine 5 minuten later komt de man aanrijden die naar de dakconstructie komt kijken. Eigenlijk is er nog maar 1 balk goed. De rest is om komende winter op te stoken. Dat vermoeden had ik dus ook al. Hij bekijkt alles, meet een en ander op. IK roep Sol er even bij zodat ik zeker weet dat een van ons het allemaal goed begrijpt. Het dak gaat eraf, dat moeten we zelf even regelen. 6 of 7 nieuwe betonnen balken leggen zij er dan in. Dak dichtmaken mogen we dan weer zelf doen. ……maar dat ligt aan de prijs. Als zij niet te duur zijn, mogen zij het doen. Morgen gaat het dak eraf!

2 reacties

  1. Hola,

    Waar senioren al niet goed voor zijn. Wij begrijpen het echter helemaal maar al te goed gezien het feit dat we zelf ook ooit aan zo’n klus begonnen zijn en 11 jaar later pas tegen elkaar zeiden. “we zijn klaar”.
    Het was destijds altijd onze droom leven, hard werken (naast mijn vaste baan wat jij niet hoeft te zeggen Rob) en vooral heel veel plezier hebben in wat we deden. Dat veel plezier hebben stralen jullie ook uit tijdens het beleven van jullie droom op jullie landgoed.
    Morgen word het dus ook voor mij werkkleding aan en handen uit de mouwen. Prachtig toch om zoiets samen te kunnen doen.

    Houdoe vanuit Monterosso (camping)

  2. De antieke puntschoffel heet cultivator Rob.
    Ben benieuwd hoe het tegel plateau er uitziet als het bevestigd is tegen het huis.

Reacties zijn gesloten.