Feest!

Zoals ik afgelopen blogpost schreef zouden we naar een feest gaan in de naburige parochie omdat we daar twee keer voor uitgenodigd waren. Het feest is in Santa Cristina de Asma in de gelijknamige parochie. Hemelsbreed zouden we best te voet kunnen, zo ver is het niet. Maar dan moeten we door weilanden, een bos en ergens het water oversteken en dan weer door weilanden om uiteindelijk in de speeltuin naast de kerk en het kerkhof uit te komen. Vreemde plaats misschien voor een speeltuin zo naast een kerkhof. Het is in ieder geval ook de plaats waar het feest is. 

Het is gezellig druk. En zo blijft het ook. De laatste keer dat we bij het feest waren van onze parochie was het heel druk, we kennen geen mens en die we wel kennen, hadden geen tijd voor ons. Dat kwam toen mede omdat wij natuurlijk nieuw waren en het de eerste keer was dat er een feest was na Covid. Hier, op dit feest, kennen we wel wat mensen en dat maakt het leuker. Mijn baas, Pablo en zijn familie, Mary en Xavier en familie, mensen die we kennen van een ander feest, toen bij de opa van Pablo en Louis en zijn vrouw. 

Er was muziek, een varken aan het spit, empanada, brood, cake en een bar voor drinken. De muziek is niet de smaak van Sol en mij, maar als het gezellig is maakt dat zoveel niet uit. Ik ben niet zo van het dansen, maar een polonaise is iets waar ook ik aan meedoe. Kortom heel gezellig en helaas moest ik de volgende ochtend weer gaan werken. Als het tijd is voor ons om terug te rijden en we afscheid nemen van de mensen die we kennen zegt de moeder van Pablo dat we zaterdagmiddag verwacht worden in het huis van opa en oma om te komen eten.

S’avonds de man, s’morgens de man. Dus om 7 uur sta ik op en die mijn ding, ga naar de koeien en ben een paar uur later weer klaar. Douchen en we vertrekken naar het Cas de Pedro om te gaan eten. Ook daar zijn weer mensen die we al eens gezien hebben. Al een tijdje schrijf ik niets meer over opa die iets komt doen als ik aan het werk ben. Dat komt omdat hij een nieuwe knie gekregen heeft en moet revalideren. Maar hij mist de tractor en loopt inmiddels al sneller dan voor de operatie. Opa zit aan het hoofd van de tafel en Sol en ik zitten aan de rechterkant van hem aan de lange tafel. Het eten wordt opgediend door de moeder van Pablo, zijn zus en zijn vriendin. Na het eten komen de verschillende (koffie) likeuren op tafel, allemaal zelfgemaakt, sterk spul en lekker. Nu heeft opa een probleem. Hij zit aan de medicijnen en er is nog al wat verplegend personeel in de familie. Opa kijkt of de vriendin van Pablo kijkt, zij werkt in een ziekenhuis. Ze kijkt niet en opa kijkt naar zijn lege borrelglaasje. De man tegenover mij ziet dat net als ik ook. Ik schenk opa in en we zetten alle flessen zo dat niemand (?) ziet dat opa ook wat sterks neemt. Als zijn glaasje leeg is zet Sol dat van haar bij opa en dat van opa bij haar. Vast niemand die het gezien heeft 😉

Ik moet weer gaan werken. Maar voor we gaan laat de zus van Pablo weten dat we vanavond wel weer verwacht worden. De moeder van Pablo zegt dat ik op het werk maar het beste het hoogst mogelijke doe. Ik ga werken en doe gewoon alles wat gedaan moet worden, alleen een beetje sneller. Zo ben ik op tijd klaar en kunnen we gaan eten. Of we na het eten ook nog naar het feest in Santa Cristina bij de kerk komen? Nee, dat slaan we over. Zondagmorgen weer gewoon werken. Als we gaan is het weer de zus van Pablo die vertelt dat we zondagmiddag weer verwacht worden.

Na het werk op zondag, gaan we weer naar Cas de Pedro. Deze keer is er verder niemand, Sol en ik zijn de enige genodigde, zo blijkt. Was het zaterdag heel gezellig, was het dat nu zeker ook. Net even wat meer tijd om te vertellen en elkaar wat beter te leren kennen.

Als ik het weekend samen moet vatten, dan hebben we het heel gezellig en leuk gehad, hebben lekker gegeten en is de tijd omgevlogen!

De telescoop. Eindelijk kan ik gebruikmaken van de telescoop met de nieuwe camera. Aan foto’s wordt gewerkt. Tijdens een avond dat de maan ook aan de hemel stond, ben ik wel bezig geweest met de telescoop. Nog nooit eerder heb ik een foto gemaakt van Saturnus, de planeet met de ringen. Het is geen super foto, maar wil hem toch even laten zien.

22 reacties

  1. Hola,

    Een feest in een speeltuin naast een kerkhof is weer iets anders dan normaal gebruikelijk. Maar of het nu de kinderen zijn die spelen of de volwassenen die feestvieren maakt niet uit van de buren op het kerkhof zul je toch geen klachten krijgen in ieder geval. Nog even, als ik jullie weekend zo overzie, dan is er naast het werken op de boerderij bij de koeien en het feesten geen tijd meer voor iets anders.
    Wel heel erg leuk dat jullie speciaal en apart nog extra uitgenodigd werden bij Opa en Oma. Dat zegt mijns inziens toh echt iets hoe tevreden ze met jou Rob als werknemer zijn.
    Gelukkig heb je inmiddels ook eindelijk tijd gevonden en een nacht dat het weer meewerkte dat je eindelijk je nieuwe camera op de telescoop uit kon proberen. Ben benieuwd naar het resultaat daarvan. Inderdaad is de foto die je ons nu laat zien van Saturnus nog geen wedstrijd foto maar er zullen ongetwijfeld betere volgen denk ik zomaar.
    Inmiddels zijn wij zover dat al het Spaanse stof van zowel de caravan als de auto verdwenen is en de caravan weer voor langere tijd in de stalling staat. Wij hebben ook alweer enkele etentjes achter de rug en staan er ook nog gepland ook al zijn het geen dagmenu’s op zijn Spaans.

    Houdoe

    • Hoi Pa,

      Ik denk ook niet dat de bewoners van het kerkhof zich om zullen hebben gedraaid in hun graf. Zoals ik vandaag op het blog schrijf is het voor het maken van een goede foto van een planeed weer een andere techniek nodig. Maar die komt nog wel een keer. Nu eerst alles nevels op lichtjaren afstand vast leggen.

  2. O, Rob en Sol,
    Wat hebben jullie een leuk weekend gehad zou er zo bij willen zijn.
    En dan die foto, helemaal trots dat jij die gemaakt heb GEWELDIG. Gr. Ma

  4. Goedenmorgen , o.o.o.wat een uitnodigingen, eten , drinken , heerlijk dat soort dagen/avonden , houden wij ook erg van maar…gezien onze leeftijd , hebben we daarna tijd nodig weer in het gareel te komen . Vorige week 5 dagen feestjuh van de Marbella4DaysWalking ! De eerste dag als welkom , in het WIT , voor alle wandelaars , die van heinde en ver komen . Was een geslaagde tijd.
    De foto , van Saturnus , vind ik al geweldig ! Dat jij die gemaakt hebt ,mag je best trots op zijn , uiteindelijk is het niet naast de deur ! Succes met de volgende gaat vast steeds een beetje beter !
    Veel plezier weer met je werk en bezigheden thuis. Groet. 🤣😉🙋‍♀️🙋‍♂️👊👍

  6. Tjonge…..dit is een en al feest bij jullie wel hartstikke leuk dat jullie gevraagd worden en is ook een blijk van waardering lijkt me zo’n plichtsgetrouwe werknemer moet je in de watten leggen👍😁
    José

  8. Nou toch een mooie foto van Saturnus hoor………en ja wat meer mensen schrijven jullie zijn al aardig ingeburgerd, das ook een voordeel als je weer werkt, dan komt er meer contact. We wensen opa sterkte met zijn knie, wie weet werkt het borreltje wel mee. Happy day Rob

    • Hallo Aad,

      De inburgering is idd ver geslaagd, nu alleen het gallego nog. Soms echt niet te volgen wat ze zeggen. Opa mist niet alleen zijn borrel…. maar ook de tractor en de koeien 😉

  9. Wel een heel gezellig weekend zo met al die feestjes en etentjes. Je word echt gewaardeerd Rob. Vind de foto van Saturnus nu al mooi. fijne avond nog allemaal

    • Hallo Mieke,

      Ja leuk hoor die feestjes en lekker eten. Ik denk idd ook wel dat als ik wat minder goed wer af zou leveren Sol en ik wat minder vaak door mijn werkgever uitgenodigd zouden worden.

  10. Hoi Rob & Sol, wat een geweldig weekend is dat geweest! Jullie beginnen je steeds meer thuis te voelen met deze geweldige contacten! Heerlijk al dat eten en drinken en nieuwtjes te horen. Die opa, ik mag dat wel dat ondeugend gedoe! Stiekem een extra borreltje. Vandaag de 12e en dat betekent een feestdag voor de Spanjaarden! Staan daar nog meer feestjes tegenover? Groetjes Otto & Joke

  11. Hoi allebei, dat was inderdaad echt op z’n Spaans, iedereen er bij om wat te eten, oergezellig. En ook die ondeugende opa met zijn stiekeme drankje. Die foto, ik heb er geen verstand van, maar die vond ik zo mooi, geweldig. Ben benieuwd hoe hij er dan uitziet als die wel geslaagd is. O ja het is vandaag de 12de en hier is alles gesloten en volop gezelligheid bij en met elkaar, echt een feestdag. Misschien iets streekgebonden ik zou het niet weten.

    • Hallo Lady Wieser,

      Dit soort feestjes kennen wij niet van bij ons in de buurt in Nederland. Als de foto wel is geslaagd is hij scherper en met betere kleuren. Hier is het ook een feestdag, wat voor feestdag het is weet ik niet en of er gefeest wordt weet ik ook niet, ik moet werken.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *