Drukke Snipperdag

Snipperdag… wel een drukke dan! Iets later uit bed dan normaal. Maar dan moeten wel gelijk de koeien en de kippen gedaan worden. Dan moeten we naar Chantada. Eerst naar de Aira (voor de Nederlanders die het niet kennen, Aira = De Boerenbond) We moeten wat spullen hebben die ze daar verkopen. Kurken, een kurk pers apparaat en lege flessen. Ook moeten er voor de kippen nieuwe drinkbakjes komen. Die de kippen nu hebben zijn zo oud en versleten dat de ene kip veel water krijgt en de ander te weinig. Met de nieuwe bakjes is dat opgelost. 

We moeten ook in Chantada zelf zijn, de Aira is in het buitengebied. Pakje afgeven op het postkantoor, om boodschappen en voor de bosmaaier zoek ik een veer voor de koppeling. De veer is gebroken en activiteiten met de bosmaaier gaan wel maar zijn gevaarlijker omdat de koppeling niet werkt, starten gaat ook lastig. Stel je voor je auto te starten in de eerste versnelling zonder de koppeling in te trappen. Geen idee? Probeer het even zou ik zeggen 😉 Volgens mij hebben we alle zaken waar ze onderdelen verkopen gehad, helaas heeft niemand iets liggen. We gaan naar huis.

Bij de post zit een brief van de RDW, onze Dacia heeft geen Nederlands kenteken meer. Dat is mooi want dan kan nu ook de Nederlandse verzekering opgezegd worden. Na de, weet ik veel hoeveel wachtende voor mij, krijg ik iemand aan de telefoon die zich afvraagt of de verzekering wel gestopt kan worden nu de auto geen NL kenteken meer heeft. Of ik een vrijwaring heb. Ik heb een brief van de RDW waar in staat dat de auto geen NL kenteken meer heeft en is gevrijwaard. Moet ik het mailen? Nee dat hoeft niet, hij gaat overleggen met een collega. Even later blijkt de verzekering gewoon te kunnen worden gestopt.

Dan moet ik nog met de tussenpersoon van de ziektekostenverzekering van hier bellen. De verzekering lijkt een spelletje te willen spelen. Van toen Sol ziek was en we via de apotheek in het ziekenhuis belanden hebben we een rekening. De verzekering zegt nu tegen ons dat ze alles betalen, maar als het ziekenhuis een verzoek tot betalen indient geven ze geen gehoor. Dus komt het ziekenhuis met de rekening weer bij ons. Daar hebben wij geen zin in en volgens mij is het werk voor de tussenpersoon. Als ik met de verzekeringen klaar ben is het tijd voor het volgende karwei op onze snipperdag.

We gaan naar Castro bakstenen en cement kopen. We moeten er ook nog een en ander vragen over en voor het dak van de stal. Ze gaan voor ons verschillende prijzen berekenen met verschillende materialen. Goed, dan de vraag hoeveel stenen ik mee wil nemen. Eigenlijk geen idee. Ik vraag hoeveel er op een pallet zit, dat blijkt 10m2 te zijn. En hoeveel weegt dat? ongeveer 600kg. Dan doe ons maar een pallet. Volgens mij moet de aanhangwagen dat (makkelijk) kunnen hebben. Als de pallet er in staat lijkt het mij verstandiger voor de cement later terug te komen. We rijden langzaam naar huis.

Ik parkeer de aanhanger, zorg er voor dat hij veilig staat en koppel hem los van de auto. Dan komen de buren. De buurman weet dat mijn bosmaaier stuk is. Hij heeft die van hem bij. Hij zegt dat hij de kant wel even kortwiekt van de akker. Als hij klaar is bekijken we het onkruid tussen de aardappelplanten. Beter is als we toch nog een keer het onkruid weghalen. Ik had nog even het plan op onze snipperdag de akker op te gaan. 

Mijn ouders? Die hadden ook een snipperdag. Die zijn naar Monforte de Lemos gegaan en hebben daar de dag doorgebracht.