Drukke Dag

Als ik deze ochtend wakker ben en op mijn telefoon kijk, dan schrik ik me het apezuur! Het blog is niet verstuurd, sterker nog, het staat er niet eens op. Ik was gister wat aan het hannesen met een video die maar niet wilde uploaden naar youtube. Die dan toch maar niet in het blog van gisteren verwerk. Dus ”delete” wat de video betreft. Daarna heb ik echter niet meer op “publiceren” gedrukt. Ik kijk op mijn laptop en die staat nog aan met de vraag of het gepubliceerd moet worden. Ik druk nu maar snel op JA en maak een mail naar jullie.

Vandaag wil ik dan wel de video plaatsen. Het is namelijk zo dat Antares tegenwoordig in de wei waar de koeien lopen met stenen wil spelen. Wij praten tegen de koeien. Dat doe ik iets meer dan Sol, dat wil zeggen, iedere keer als we de koeien losmaken of terug vastzetten dan spreek ik even met iedere koei. Bij ons staan Lola, Lucie, Marisol en Charlotte. De eerste 3 staan het langst bij ons. Lola heeft het langst (alleen) in een stalletje onder het huis gestaan, dus die kent ons het best. Als ik voor Lola ga zitten of staan en ik zeg “hé gekke koe, krijg ik een kus” dan krijg ik een lik van een grote schrale tong. Aaien en kroelen met een koe kan trouwens ook gewoon. Maar nu terug naar de wei. Het is nu al een paar keer zo geweest dat als ik ook in de wei ben en Lola dat ziet dat ze komt. Ik moet aaien en kroelen en net als een kat geeft zij kopjes. En als ik dus zeg hé gekke koe krijg ik een kus, dan krijg ik die in de wei ook. Sol heeft dat nu op film gezet.

Ik ga weer even een klein beetje verder aan de deur voor de slaapkamer. Niet al te veel er aan kunnen doen. Morgen slotbouten kopen  en dan kan ik wat meer doen. Vandaag ook komt de gister bestelde vriezer. Daar moet ik even wat plaats voor maken in de schuur. Hij moet ook op bakstenen komen te staan, want als het veel en lang regend loopt dat de schuur in. De bezorger van Expert in Ourense heeft geen hulp nodig als hij de vriezer op de stenen zet. Dan is het tijd dat wij de akker op gaan om spullen te oogsten voor in de vriezer (of niet).

Vandaag moeten er bonen geplukt worden. Er zitten er nog al wat aan die planten die aangeven dat ze niet lang meer te leven hebben, ze worden geel. We gaan ieder met een mand ieder aaan een kant van de rij planten zitten en beginnen te plukken. Als onze manden vol zijn zijn we nog niet niet halverwegen. Omdat het al aardig heet begint te worden besluiten we er voor vandaag maar mee te stoppen. We leggen de bonen in de zon op papier op de binnenplaats te drogen. Geen idee of dat iets is wat moet, maar wij denken dat het een goed idee is omdat de drogere peulkvruchten makkelijker open gaan om de bonen er uit te halen. 

Maar ik wil nog meer oogsten. Mijn vlierbessensap is op, en de vele trossen aan de takken doen de taklken buigen. Ik ga maar eens wat bessen knippen en daarna schoonmaken. Na 2 uur heb ik de meeste besjes van de takjes af. Hele kleinen vriemen takjes laat ik er lekker aan zitten. Maar er sap van maken doe ik morgen want Sol is in de keuekn ook bezig dingen klaar te maken voor de vriezer.

Van het bedrijf waar ik de bosmaaier kocht heb de bestelde veertjes voor de koppeling ontvangen. Tijd om maar weer een nieuw veertje te monteren. Ik denk dat deze bosmaaier, die met alles er op en er aan nog geen 180 euro koste, te zwaar belast en te intensief gebruik. Ik heb nu nog 2 nieuwe veertjes liggen. Als ik aan de laatste toe ben ga ik op zoek naar een profecioneel apparaat. Dan denk ik dat ik deze voor de kleine lichte klosjes bewaar en met de andere het zware werk ga doen. Hoe dan ook, voor de 180 euro heb ik al voor 1800 euro plezier gehad met de bosmaaier uit China. Natuurlijk ga ik ook even aan de gang met de bosmaaier als hij weer in elkaar staat. 

Nu moeten we naar de Chinees. We gaan deze keer naar de Chinees vlak bij Ourense, die is veel groter dan die in Chantada. Voor de nieuwe vriezer hebben we bakjes nodig om van alles in in te kunnen vriezen. Met een kar vol plastic gaan we naar de kassa. Of we een tasje willen? Nee dat hoeft niet.

Prettig weekend!