De Beerput

Gisteravond hebben de buren de schone, althans de rand, beerput beken. Ik heb ze verteld hoe ik de palen eigenlijk zou willen monteren. Als ik ze palen namelijk rond de beerput zet dan is het altijd moeilijk om het onkruidvrij te houden of maken. Ik wil dus de palen eigenlijk aan de binnenkant van de wand van de put monteren. Dat was volgens de buren een goed en slecht idee. Wat het schoonmaken betreft had ik gelijk. Maar het aan de binnenkant monteren van de palen zou niet werken. Hout rot blijkbaar binnen enkele jaren weg boven een bak met stront. De buurman had een idee, boor gaten in de rand (de bovenkant) en sla er betonijzer staven in. Die rotten de komende 100 jaar niet weg, gat boren is makkelijk en een staaf erin slaan ook. In dat idee kon ik mij wel vinden. Hij weet een adres waar ze afvalstukken uit de bouw verkopen in Carballiño. Morgenvroeg, na 11 uur rijden we er naar toe. Prima, kom ik je met auto en aanhanger ophalen.

Ook nog gister, ik ga naar bed en Antares gaat mee, ja die slaapt bij ons. Dan moet ze overgeven. We ruimen het op. We liggen net en ze moet weer overgeven en dat tot 5 keer toe. In het braaksel herken ik het voer van de koeien. Eet ze geen koeienpoep dan eet ze de brokken wel van de koeien, en als ze de kans krijg eet ze de kattenbrokjes ook op. Ik wilde vroeg naar bed, dat is gelukt, maar voor ik aan slapen toe kwam was het toch laat.

Vandaag iets later uit bed dan normaal. De kippen uit het nachthok gelaten en wat voer gestrooid. Daarna zelf wat voer genomen en koffie. Sol heeft de koeien eten gegeven en die kunnen even later naar buiten. Omdat die koeien tegenwoordig niet meer luisteren naar ons en dus niet doorlopen richting de wei doen we het tegenwoordig anders, en dat werkt perfect! Een indiaan slaat op een trom en het opperhoofd komt intrans en roept weet ik veel welke goden aan. Dat is niet alleen bij indianen, maar bij veel meer inheemse volkeren. In Nederland overigens niet, daar hebben ze de klompendans en roepen daar verder niemand mee aan. Maar die trom! Die heb ik er nu ook een, het is een jerrycan waar de bovenkant van af is, er zit een hengsel aan. Met een stok trommel ik er hevig op los, de koeien komen in trans en gaan zowat in galop richting de wei. Goden of andere Heiligen roep ik er vast niet mee aan, al hebben ze hier in Galicië vast een of andere Santa of Santo die waakt over de koeien en de mensen ze onderhouden.

Na de koeien ga ik richting de buurman, die staat al klaar. Binnendoor rijden we naar Carballiño. Op het industrieterrein van Carballiño vinden we niet wat we zoeken. De buurman is er van overtuigd dat er hier een (oud)ijzerhandelaar zit. Naar twee rondjes op het industrieterrein rijden we naar een ander plaats aan de andere kant en net buiten Carballiño.

Nu komen we bij een echte oud ijzerboer. Het blijken de Zigeuners, die telkens het prikkeldraad laten liggen als ze langskomen voor oud ijzer. Maar wat we zoeken hebben ze niet. De buurman gaat bellen, we moeten terug naar het industrieterrein. Op het industrieterrein gaat hij weer bellen. Dan vinden we het bedrijf wat we zoeken, maar ook die hebben niet wat we zoeken. Zij vertellen wel waar we nog even kunnen gaan vragen op het industrieterrein. In de auto vertelt de buurman dat het om een bedrijf gaat wat alleen nieuw betonijzer verkoopt en dat dat duurder is. Het bedrijf zit een straat verderop. Binnen vertellen we dat we staven van 1 meter 50 nodig hebben van 22mm dik. Die heeft hij niet, wel 20 en 16 mm. Als ik de staaf van 16 mm bekijk lijkt mij dat ook meer dan dik genoeg. De man legt mij ook uit dat alles per kilo gaat, dus 16 staven van 1 meter 50 van 16 mm of 20 mm scheelt nogal in de euro’s. Het worden staven van 16 mm. Omdat ik niet kan pinnen en niet genoeg contant bij heb, betaald de buurman. Dan zie ik iets staan. De man vraagt wat er is, en ik zeg dat dat daar een mooie deur is. Hij lacht en zegt dat die weg kan voor de oud ijzer prijs. De buurman snapt het even niet, tot ik zeg dat dat wel eens een mooie schuifdeur zou kunnen zijn voor de stal zonder dak.

Thuisgekomen ga ik gelijk aan de slag met boren. Met mijn Duss, gekregen van een oud collega, boor ik de gaten in de beton. Voor de machine, echte boorhamer, is de beton peperkoek. De gaten die ik boor zijn ook 16mm, op deze manier komen de staven, als ik ze er in geslagen heb, muurvast te zitten in de beton. Als alle staven staan is het tijd om op te gaan ruimen. Morgen het gaas spannen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *