Volgende Week Naar Egypte

Het luik. Mijn moeder vind het niet mooi, mijn vader zegt niets over het luik en vindt het dus ook niet mooi en de rest sluit zich aan bij mijn moeder en vindt dat ik het moet schilderen. Ook kan ik misschien wat aanpassen omdat het te zwaar is. Ik reageer maar even op iedereen tegelijk, wel zo makkelijk. Het luik blijft zoals het is met de latten aan de zijkant. Wij vinden het wel mooi. Dat het luik zwaar is komt door de constructie die ik er aan de achterkant (dus de zolder kant) op heb gemaakt om ervoor te zorgen dat het een stevig geheel is. Ik heb het idee dat daar iedereen gestopt is met lezen. En dat snap ik, jullie vinden die latten niks en ik heb ze ook niet geverfd. Had je nou geconcentreerd verder gelezen, dan had je ook gelezen dat ik de latten nog moet verven en dat dat iets is voor later. Dus, de latten blijven, moeten nog in de verf en het luik is zwaar vanwege de constructie.

Vandaag heb ik in de keuken aan de schroefgaten dicht gemaakt van de latten aan het luik. Morgen kan ik het schuren en in de grondverf zetten. Daarna heb ik de muren die ik gestuct heb nog een keertje glad geschuurd en op de platen waar ik ze bijgewerkt had. Ook bleken er toch nog wat plekjes die ik gemist had en die heb ik nu bijgewerkt. Hopelijk is dat morgen droog en kan ik het schuren en daarna alles in de voorstrijk zetten.

Gisteren tijdens het lopen van een rondje met de honden zag ik de poort (?) van ons weiland aan de overkant van de weg stuk is. Dat is niet omdat het hard heeft gewaaid of veel heeft geregend. Dat is omdat er iemand tegen gezeten heeft met een voertuig. Het is een poort van schapengaas met aan weerskanten een weipaal. Ik heb wel een vermoeden wat er is gebeurt, jammer alleen dat er niet even gemeld wordt dat er een ongelukje geweest is. Maar omdat we geen Chineesche camera’s hebben hangen kan ik Chi Ying Ping niet vragen of hij bij toeval iets gezien heeft. Met het gaas van de poort kan ik niet veel meer en leg ik op een rol voor de Zigeuner die het hebben wil. De weipalen aan de beide kanten van de poort sla ik dieper de grond in zodat ze weer stevig en recht staan en ik verstevig ze met palen die ik schuin in de grond sla en vastzet aan de verticale palen. Een nieuwe poort? Nou die komt er voorlopig niet, kunnen ‘ze’ hem ook niet stuk maken.

Dan Egypte. Volgende week is daar een klimaat top. Het lijkt mij niet verstandig voor de leden van welke club dan ook om zich in een museum in Caïro ergens aan vast te lijmen. Ik denk dat ze in Egypte iets anders met zo iets om gaan dan in Europa. Maar dit terzijde. Ik denk dat ik er ook even naar toe moet. Er is werkelijk iets gaande met het klimaat. Ik was op de akker bezig in gezelschap van een hommel die ook druk bezig was. 

Heel het seizoen hebben we geen aardbeien gehad. De plantjes gingen dood, ook de plantjes die op gestuurd waren door een lezer. Ik gaf er geen aandacht meer aan. En nu, moet ik aardbeiplanten gaan verplaatsen omdat het allemaal veel minder dood is dan gedacht. Er is zelfs een plant waar aardbeien aan hangen en bloemen in zitten. Dat is iets om aan een klimaattafel te bespreken. 

Zoiets geldt ook voor de artisjok. We hadden er twee staan, een plant ging al snel dood en in de andere kwam wel iets wat op een artisjok leek, het gaf een mooie bloem en daarna ging ook die plant dood. Maar ook deze twee planten doen hun best. Er moet wat met het klimaat zijn?  Ook die moeten naar een andere plaats omdat ze midden op de akker staan. 

Tijdens het opruimen van de tomatenplanten, die nu echt dood zijn, en het plukken van de allerlaatste paprika’s blijken de chilipepers het niet op te willen geven. Van de pepers heb ik nog een halve kruiwagen geplukt. Maar nu heb ik er toch echt genoeg voor de komende 5 jaar. Net als de tomaten, paprika planten gaan ook de chilipeper planten uit de grond. Het hekwerk waar ze tegenaan groeiden breek ik ook af. We hebben voldoende kilo’s van alles kunnen oogsten. En van de pepers hadden we nog door kunnen oogsten de komende weken. Het lijkt wel of het klimaat peper in zijn reet heeft!

Als ik de stelen van de zonnebloemen aan het verzamelen ben om die op te gaan ruimen kom ik op verschillende plaatsen nieuwe zonnebloemen tegen die een centimeter of 5 boven de grond uit komen. Natuurlijk zijn er zonnepitten gevallen tijdens het verzamelen van de zonnebloemen, maar dat die pitten nu weer uit gaan schieten! De zon schijnt amper, alleen vandaag en een paar dagen terug. 

Wat wel klopt volgens het klimaat zijn de spruitjes en de prei. De eerste spuitjes kan ik gaan plukken. Lekker! Deze week hebben we dus spruitjes. Er zijn een hoop mensen die ze niet lekker vinden, maar mij mag je er ‘s nachts voor wakker maken. De prei staat er al weken hetzelfde bij, en ik heb geen idee of er aan de prei nog iets gaat veranderen dus ik trek ze maar uit de grond. 

Voor de aardbeiplanten en de lootjes die ik ervan heb kunnen verzamelen maar ik een mooi stukje vrij. Eerst moet het onkruid er af en daarna spit ik het even om, om er vervolgens de aardbeiplanten en de artisjokken te planten. Overigens heb ik geen idee of het verstandig is planten te verplanten, ik doe maar wat. Maar staan ze midden op de akker, dan overleven ze de buurman met de ploeg over een tijdje niet.