Slopen

Vandaag start het slopen van de keuken. Slopen, niet alles moet stuk natuurlijk. Het moet wel een beetje met beleid. Eerst moet ik alles uit de keuken ruimen. Dan moet er hier en daar wat afgedekt worden, maar veel effect blijkt dat later niet te hebben gehad. Ik haal ook de ramen uit de keuken zodat er veel stof naar buiten kan en hopelijk frisse lucht naar binnen. Dan sleep ik alles wat ik denk nodig te hebben naar de keuken doe in de rest van het huis alle ramen dicht en sluit mezelf op in de keuken. Niemand mag er nog in, kan ook niet wat ik heb de naden van de keukendeur ook afgeplakt zodat er zo weinig mogelijk stof ergens anders in huis kan komen.

Als eerste ga ik met een grote slijptol een stuk beton afslijpen van het keukeneiland. Dat moet opmaat gemaakt worden voor het stuk marmer wat ik afgelopen week op maat gemaakt heb. Het slijpen gaat lekker, af en toe zie ik een vonkje. Dan kom ik de beton op sommige stukken niet meer in. Ik slijp wat dwars op het stuk beton en ram er dan de stukken af met een grote hamer. Er breken stukken af en er blijven stukken hangen aan prikkeldraad die als betonbewapening dienst doet. Maar dat ik niet alles, in de beton zit al versteviging ijzer, niet zomaar ijzer, maar stukken van 3 centimeter breed en ongeveer 5 millimeter dik. Het zijn gebogen stukken en er zitten gaten in. Ik denk dat het ringen zijn van vrachtwagenvelgen. Uiteindelijk is het stuk op maat. Maar het is niet mooi meer. Dus ik slijp er nog een stukje af en maar er komen de weer een bekisting om en giet het vol met beton.

Koffie. Om bij de koffie te komen klim ik via een keukenraam naar buiten en sta dan in het kippenhok waarvan ik het slot al afgehaald heb, dus ik kan zo naar buiten. Na de koffie ga ik in omgekeerde volgorde terug naar binnen de keuken in. Nu is het aanrecht aan de beurt. 

Ik demonteer de spoelbak. Die bewaren we, je weet nooit waar die nog eens handig voor ik. Onder het aanrecht zitten 2 deurtjes. Die zijn van aluminium en willen we dus ook bewaren. Nu mag het granieten aanrechtblad er af. Als het even kan wil ik kijken of ik dat er ook heel af kan halen (het bestaat uit twee delen). Met de slijptol slijp ik net onder de rand van het blad het blad aan de voorkant los van het beton. Met een steenbeitel en een hamer tik ik het blad voorzichtig los. Deel een is minder werk dan deel twee maar een half uur later staan beide stukken veilig aan de kant. 

Dan kan nu de rest van het aanrecht gesloopt worden. Mochten de Russen het nodig vinden op onze boerderij een bom te gooien dan zal alles in puin liggen, behalve het aanrecht! Heb ik laatst nog stenen volgespoten met cement omdat de draagmuur van het dak naar mijn idee erg zwak is om balken aan te hangen, hebben ze op het aanrecht niet bezuinigd op het beton en de cement waar het mee gemaakt is.

Het is belachelijk hard allemaal en bijna niet stuk te krijgen. Ik stop er dan ook mee, want morgen wil ik maar een breekhamer gaan huren anders ben ik nog 3 dagen bezig.

Tijd om op te ruimen en toonbaar te maken zodat de delen van de keuken die nog gewoon werken te kunnen gebruiken.

12 reacties

  1. Hola,

    Hopelijk raken de kippen niet van de leg met zoveel kabaal boven hun koppen. Wel een heerlijk karwei om zo lekker tekeer te kunnen gaan. Mochten er overtollige kilo’s zijn van afgelopen weekend dan verdwijnen die vanzelf nu. Dat sloopwerk en bijbehorend vuil hoort natuurlijk bij wederopbouw. Succes met je alternatieve in-/uitgang.

    Houdoe

    • Zo dus jullie project nr. zoveel is nu echt van start gegaan . Deze dag zijn je spieren in elk geval al flink gehusseld. Denk dat je het
      ’s avonds wel hebt kunnen voelen . Veel succes met het vervolg , doe het rustig aan het is nog een hele klus .
      Groet .👋👍🙋‍♀️🙋‍♂️🐶🐾👊😴💤

  2. Hoi Rob,
    Het grote karwei is begonnen heel veel succes ermee. Het is een hele klus.
    Maar ik weet nog bij ons zo gauw het weer wat opgeruimd is dan zie je de mooie ruimte en lopen de ideeën weer binnen. Gr. Ma

  3. Wat een klus lijkt wel een bunker met al dat beton en staal.
    Hier kun je je echt op uitleven, heerlijk .. ik denk dat je van die keuken echt voldoening krijgt als ze klaar is,
    Succes,
    José

  4. Wat een klus is jullie keuken met al dat knoerd harde beton. Ik schoot in de lach bij de foto met overzicht op de ravage. Breken is heerlijk om te doen maar de opbouw vind ik nog mooier, en dan genieten van het mooie resultaat 😉
    Suc6 met het vervolg, groeten vanuit Murcia

  5. Ik vraag mij wel eens af of er iets is dat je niet kan. Oké slopen kan iedereen wel alleen vakkundig is ook een kunst. Ik ben wel heeeeel nieuwsgierig wat het eindresultaat gaat worden. Heel veel succes er mee

Reacties zijn gesloten.