Hondenwaterpret

Regen, afgelopen nacht is het met bakken uit de lucht gekomen. Ik ben er zelfs wakker van geworden, zo ging het te keer. Maar toen ik deze morgen uit het keukenraam keek zag ik vreemde sporen in het weiland waar zij de koeien in zetten. Bij de 2 kastanjebomen die er staan leek het wel alsof er geulen waren gegraven van de kant van de weg naar beneden. Toen ik even later met de honden een ronde ring lopen zag ik wat er gaande was. Er is zoveel regen gevallen dat een stroompje, wat van het weiland in het bos naar beneden stroomt, zowaar buiten de oevers is getreden. Het water volgde voor een deel een route over het weiland zo naar de weg. Het water stroomde schuin de weg over naar het weiland waar wij dus de koeien zetten en startte daar met het uitslijten van een nieuwe stroom van boven langs de kastanjes naar beneden. Op het weiland denk ik ook allemaal stukken plastic te zien liggen, maar dat blijken grote schuimkoppen te zijn. Schuimkoppen en regenwater? Raar.

We gaan gedrieën op onderzoek uit op het weiland in het bos. Waar waar Antares en Orion normaal een beetje in een stroompje bij een klein watervalletje dabben, stroomt het nu wel erg veel water en snel.

Ook hier schuim. Het gekke is ook dat de honden blijkbaar dol zijn op het water. Er wordt nogal van gedronken. We volgen het water stroomafwaarts en lopen van het weiland in het bos even later op de camino publico (dat pad wat ik met de bosmaaier vorig jaar aan het schoonmaken ben geweest) waar het water ook stroomt. Het water gaat van de camino het weiland op en gaat even later de camino weer op waar het weer iets verder komt bij de watervallen van Freán. Die watervallen zijn ook groter trouwens. Al dat water gaat onder de weg door het weiland van de koeien op. Het weiland waar we al een aantal dagen een waterval hebben die in een Japanse Tuin niet zou misstaan.

We gaan terug, want aan al dat water moet wat gedaan worden. Het water wat ook over het weiland stroomt en niet via de normale route (camino – weiland – camino) wil ik toch graag via de normale weg laten lopen. Nu spoelt het grond weg van het weiland en zand en kleine stenen tussen de keien van de muur aan de grens van het weiland met de weg. Maar eerst koffie! Daarna ga ik terug zonder honden en zorg ervoor dat het water volgens de mij gewenste route loopt. Als ik dat allemaal klaar heb ga ik toch maar eens opzoek waar het water vandaan komt en waarom het zo schuimt. Dat schuimen ben ik zo achter als ik wat schuim pak en eraan ruik. Koeienstront! Niet zo gek dat die twee koeienpoep eten de honden het water zo lekker vonden! Maar ik wil weten waar de bon is. Die blijkt op een weiland te zitten (onderste blauwe stip). Daar is gister ook gier uitgereden, en het regenen van vannacht spoelt dus van alles mee. Dan vormt het stroompje op een gegeven moment een poel, waar er een verse bron bij komt (tweede blauwe stip). Ik weet niet zeker of deze bron al op onze grond is. Het water loopt verder en stroomt via onze grond verder waar het even later, op onze grond weer een grote poel vormt. Via een gat wat ik van de zomer gevonden heb op de camino, stroomt het water de camino op en vervolgt zijn weg over de camino, het weiland en gaat de camino weer op waar het samenkomt met het water van de bron Freán (derde stip) en dan zijn weg vervolgt naar het weiland aan de overkant van de weg.

Ik heb er een mooi filmpje van gemaakt. Start is bij onderste blauwe stip (achter afrastering) op plaatje hier bovon.

Ook heb ik nog wat aan de auto gedaan. De achteruitrijlamp bij de meeste auto’s is vaak als een kaars. Leuk vor wie achter je staat, maar zelf heb je er geen plezier van. Als ik bij ons op de binnenplaats weg wil dan steek ik de auto achteruit het koeienpad op. En daar is het donker, als het donker is natuurlijk. Daarom vandaag twee schijnwerpers gemonteerd, niet aan huis, maar onder de auto. Zo heb ik genoeg licht als ik ergens in het donker achteruit moet rijden.

Update: Het water waar ik het over heb en de bronnen waar het uitkomt die op terrein zijn van anderen, zijn wel onze bronnen. Zojuist van de buren te horen gekregen. Dus alle blauwe stippen op het plaatje is water van ons. ….we doen er verder niets mee overigens.