Tekenen Bij Het Kruisje

Vandaag gaan we naar de notaris in Chantada. Er doen verhalen dat het niet zo’n fijn kantoor en of notaris zou zijn. Als we aan komen worden we eerst geholpen door iemand die ons vriendelijk te woord staat en onze gegevens noteert. We hebben een afspraak omdat we vandaag een stukje grond bij kopen. De verkoper kennen we, een aardige man uit Santiago de Compostela, maar komt hier eigenlijk uit de omgeving vandaan. Hij blijkt niet de enige eigenaar te zijn van het stukje grond. Ook zijn oom is eigenaar. Als de man die onze gegevens noteerde klaar is moeten we wachten in de lobby van het kantoor. De verkopers zijn er inmiddels ook. De man die we kennen en zijn oom, een man van ver in de 90 denk ik. Zijn neef stelt ons aan elkaar voor. De oom spreek alleen Galicisch en dat verstaan wij niet. Maar al verstaan we elkaar niet, we merken wel dat het een aardig oud mannetje is. Echt een mannetje, want hij zal niet veel groter zijn geweest dan anderhalve meter. 

We worden het kantoor van de notaris binnen geroepen. Het kantoor heeft een uitstraling en inrichting van een kantoor van eind jaren ‘70. Beetje muffig en stoffig met overal stapels mappen en dikke boeken. De notaris komt binnen, en die blijkt precies te passen bij het interieur van zijn kantoor. Een kapsel uit die tijd, een grijs pak met stropdas ook uit die tijd. Hij zelf is niet uit die tijd en zal niet veel ouder zijn dan ik ben. Dan komt hij ter zake en bladerd door de papieren en begind te vertellen en vraagt of we het allemaal snappen. Hij vraagt dat ook aan de oom, maar die blijkt ook ver doof en dus herhaald zijn neef op vol volume de korte versie van wat de notaris zojuist verteld heeft. Er volgt nog meer ‘notaris bla bla bla’ en dan is het moment van tekenen. De oom mag eerst. Er blijkt echter een probleem, de oude man kan niet schrijven vertelt de neef. De notaris geeft hem een pen en vraagt de man of hij het begrepen heeft. En ja, dat heeft hij (met de uitleg van zijn neef). De notaris zegt tegen de neef ‘laat hem maar wat op papier krabbelen. Eerst lukt dat niet omdat het vasthouden van de pen niet helemaal goed gaat. Maar dan even later staan er 3 kriebels op het papier en mogen wij naast de handtekening van de oom ook een krabbel weg zetten. Even terug naar het kantoor zelf, goed geholpen dus wat ons betreft een fijn notaris kantoor.

We zijn nu dus in het bezit van een extra ommuurd stukje gras van 917m2. Nu het van ons is kan niemand er ooit iets op bouwen, alleen wij. Ander dingetje is natuurlijk dat we het nu zelf moeten onderhouden, en dat is geen punt, ik heb een bosmaaier. Het eerste stukje heb ik vandaag schoongemaakt. Plan is nu niet dat ik bezig blijf met de bosmaaier natuurlijk. We willen dat de 3 kleine koeien die bij ons staan er op gaan. De afrastering zal niet helemaal tip top zijn, maar dat regel ik wel. Laat die koeien het maar kaal eten, dan kijken wij daarna wel wat er er mee gaan doen. Voorlopig plan is dat daar een kippenren komt, dat er fruitbomen komen en wie weet geitjes om het gras en onkruid kort te houden.

Verder heb ik vandaag ook de muren in de slaapkamer voor de 2e keer gewit. Daar geen foto van, ziet er namelijk hetzelfde uit als gisteren.