Dat we op dezelfde camping in Neuvic uitgekomen zijn, net als vorig jaar, heeft alles te maken met het bezoek wat we willen brengen aan Kasteelvrouwe Emmy. Voor velen wel bekend van de TV serie die al meerdere keren op Nederlandse tv is uitgezonden. Vorig jaar hebben we daar al een rondleiding gehad, maar we wilden graag zien en horen hoe het het afgelopen jaar is gegaan. Daarnaast had het nog een speciale reden. Zij heeft namelijk een boek geschreven met als titel “Kasteeldroom” en dat wilden we graag hebben. Natuurlijk hadden we ook in Nederland naar de boekhandel kunnen gaan maar wij wilden het uit haar handen hebben en natuurlijk gesigneerd. Uiteraard hadden we ruim vooraf afspraken gemaakt met haar en we waren welkom op zondagmorgen 11.00 uur. Wel even vooraf nog bellen i.v.m. haar 3 grote honden die weleens erg actief konden reageren. Het is en blijft bloedheet dus van buiten zitten gaat niks komen natuurlijk wat wij helemaal niet erg vinden. Binnen in een kasteel is het veel aangenamer. Om er te komen heb ik Truus (onze navigatie) niet nodig aangezien mijn privé navigatie Ineke me feilloos de weg wijst. Ineke zou Ineke niet zijn als ze uit haar eigen creatieve collectie niet het een en ander meegenomen had. Ook had ze een outfit van Saartje, destijds gebruikt door Corry van den Berg tijdens onze Winterfairs, meegekregen. Kasteelvrouwe Emmy was blij verrast met alles wat ze kreeg. We hebben heerlijk zitten kletsen over van alles en nog wat en lekker koffiegedronken in wat de Groene Salon moet worden (alle kamers hebben namen).
De honden waren al snel vertrouwd, zeker omdat Ineke hondensnacks bij zich had.
Dat de overdracht van het gesigneerde boek vastgelegd moest worden laat zich raden.
Na een gezellig samenzijn natuurlijk weer terug naar de sauna (sorry Camping) waar we wel heerlijk onder de bomen staan op qua formaat een reuze plek. Omdat we beide geen zin hebben om met dit weer verder op verkenning te gaan in de buurt is er natuurlijk altijd nog een plan B. Ton kan ’s middags op de laptop de Formule 1 race zien, alleen jammer dat Max er zo snel afgekegeld werd en Ineke gaat toch nog weer aan de slag om voor Emmy wat te maken wat Ton later nog even gaat brengen. Het is ook maar 5 km van de camping vandaan en iemand blij maken is toch altijd weer leuk.
Vanaf vertrek uit Frean is iedere verplaatsing er uiteraard een richting Etten-Leur maar zoals jullie al hebben kunnen lezen met vooraf geplande tussenstops. Soms voor 1 nacht en soms voor meerdere. Vandaag gaat het om een verplaatsing waarop alleen overnachten volgt. Het vertrek in Neuvic gaat echter niet “zonder slag of stoot”. We moeten de button inleveren die nodig is om de toegangs slagboom te openen en dat is geen souvenir, we hebben immers € 30,00 borg moeten betalen en jullie snappen het al dat bedrag willen we wel terug. Zoals het oudjes vaak overkomt staan ze al voor de supermarkt deur terwijl die nog niet open is. Alsof ze iedere dag tijd tekortkomen!!!! Wij staan voor 9.00 uur voor de receptie maar die gaat pas om 9.00 uur open. Dus even wachten. Geen probleem, het ging maar om 3 minuten. Het is bij vertrek al 27 graden dus vriend Airco mag meteen aan het werk. De rit gaat voorspoedig deels over de snelweg en deels secundair. Onderweg krijgen we van Rob ook nog bericht dat we maar door moeten rijden naar Noorwegen gezien de temperaturen. Jammer dat de veerboten al vol zaten anders hadden we IJsland geboekt. Een verplaatsing van ca. 350 km met uiteraard wat pauzes voor koffie en wat eten. Als we na de lunchstop terug in de auto komen is het 41 graden. We komen uit op camping Paradis Nature in het plaatsje La Chapelle ‘d Angillon. Hele vriendelijk ontvangst, heel veel bomen, geen afgebakende plaatsen en hartstikke voordelig (€17,44). Net buiten het terrein ligt het meer van Barres. Helaas mag je er niet in zwemmen. Vanaf de camping gezien ligt aan de overkant van het meer chateau de Béthune. Het is nog steeds in privébezit en te bezoeken maar koperen Nico weerhoudt ons ervan de camping af te gaan en daar komt bij dat we ons trekpaardje niet afgekoppeld hebben voor die ene nacht. Wel zijn we even naar het meer gelopen en genoten van het uitzicht op het kasteel. Zeker een ont houdertje voor wellicht volgend jaar of zoiets. Op de camping is het rond 17.30 uur nog altijd 35 graden (puffen dus). Wel hebben we een hele goede wifi verbinding dus met het gemis van een Chinees kan Ineke haar hartje weer ophalen op Temu. Dat is ook maar goed aangezien ze daardoor ieder besef van tijd kwijtraakt. Ze denkt het wordt tijd om eten klaar te maken en zet het volgens haar om 21.15 uur op tafel maar het blijkt nog maar 18.15 uur te zijn. Lag het niet aan Temu dan was ze vast bevangen door de hitte.
Dinsdag bij vertrek van de camping worden we uitgezwaaid door de eigenaresse. Ze bedankt Ineke nog voor het cadeau(tje) wat ze gister kreeg. Voor onze doen is het een laat vertrek (9.45 uur) maar het is ook maar een verplaatsing van iets meer dan 300 km. Geen snelwegen vandaag dus het gemiddelde ligt aanzienlijk lager. Over temperaturen zullen we het maar niet hebben aangezien iedereen in Europa daar kennelijk last van heeft. Onderweg krijgt Ton nog een berichtje van een van zijn biljartmaten. Woensdag is de vaste ochtend voor dat spelletje waarbij Ton de puber is van het kwartet. Twee zijn er namelijk 89 en de oudste is 97. Qua kwaliteit doen ze niet voor elkaar onder en een Jaspers (wereldkampioen uit St.Willebrord) zullen gegarandeerd nooit worden. Ze denken dat ik morgen weer aanwezig zou zijn maar laten het, gezien het weer, niet doorgaan. Toch attent en laat hun horen dat ik er volgende week wel weer bij ben. Onderweg nemen we uitgebreid de tijd om een gigantische supermarkt te bezoeken om de laatste dingen die we nodig hebben in te slaan. Het is echter net als bij de Chinees, Temu of Action je koopt altijd veel meer dan je van plan was. Op enig moment, net buiten Auxerre, komen we achter een konvooi van 3 diepladers met aantal begeleidingsauto’s terecht met enorme ronde dingen erop. Ze hebben meer dan een weghelft nodig en uiteraard een niet al te hoog tempo. In kleine dorpjes is het helemaal laveren. Echt opschieten zit er dus niet in maar we maken ons nergens druk om. Rond 17.00 uur arriveren we op camping Intercommunal De Neufchâteau in Neufchâteau. Hier staan we voor 2 nachten.
Woensdagochtend eigenlijk een dag dat Ton “moet” gaan biljarten en dat Ineke koffie gaat drinken in Prinsenbeek of dat een creatieve kennis dat bij haar komt doen. Niets van dit alles echter we zijn nog steeds in het Frans aan het oefenen. Om eerlijk te zijn zou Ineke het liefst na het Kasteelbezoek bij Emmy het liefst spoorslags naar haar vertrouwde nestje in Etten Leur zijn gereden (nou ja al dan niet slapend meegereden) zijn. De planner voor de vakantie had echter bedacht dat als je Orleans bezoekt om iets van Jeanne ‘D Arc op te snuiven dat je dan ook haar geboorteplaats moet bezoeken. De vervolgroute was dus niet voor niets Oostelijker dan spoorslags naar huis. De volledige eerlijkheid is echter ook dat je dan beter uitkomt in Luxemburg om brandstof te tanken en VOORAL voordelig shag te scoren. Je moet immers op de kleintjes letten toch ook al zijn er mensen die zeggen dat stoppen met roken nog voordeliger is. Volgens Ton gaat “gerookt vlees” langer mee…..Vanuit de camping is het slechts 11 km naar Domrémy-La-Pucelle alwaar het geboortehuis van Jeanne ‘D Arc staat. Gelukkig kunnen we een P plekje scoren in de schaduw ook al krijgen we een “verontrustend” weerbericht van Rob vanuit Frean. Daar is het plotseling 17 graden kouder dan de dagen ervoor. Wat ons betreft “doe maar iets onze kant op”. Bij de kassa kopen we een combi ticket (wat we iedereen aan kunnen raden) maar daarover later meer. De kleine tentoonstelling stelt niet veel voor maar het geboortehuis zelf is toch wel apart om te ervaren hoe de mensen destijds leefde
en kleine stamboom geeft enig inzicht uit wat voor gezien Jeanne kwam en als verwoed stamboomonderzoeker mag dat overzicht hier ook niet ontbreken natuurlijk.
Wel komt Ton in de tentoonstelling nog een collega strijder tegen. We willen het kerkje waar ze gedoopt is (naast het huis) ook van binnen bekijken maar de vreemde stinklucht die daar hangt doet ons meteen rechtsomkeer maken. Dan liever aan de overkant van de weg op een terrasje in de schaduw ijskoude Cola scoren. We vervolgen onze trip om naar de vlakbij (1,7 km) gelegen Basilique de Bois-Chenu te rijden. Op de heenweg hadden we die in de heuvels al zien liggen. Dat bleek een schot in de roos te zijn. Heel erg mooi van buiten maar vooral van binnen.
Het combi-ticket waar we het eerder over hadden was ook van toepassing om een bezoek te brengen aan een Romeins Amfitheater in het plaatsje Grand 20 km verderop.
Bij de eerste aanblik vonden we het jammer dat een groot deel van de tribunes er erg modern uitzagen. Maar later begrepen we dat ze die als overkapping gemaakt hadden om het oorspronkelijke beter te beschermen. Nu we dat begrepen hadden we daar begrip voor natuurlijk. Indrukwekkend is en blijft het hoe ze 2000 jaar geleden zoiets hebben kunnen bouwen en te zien in welke ruimtes de gladiatoren en de wilde beesten gehouden werden.
Dan moest er in hetzelfde plaatsje ook nog een Mozaïek te zien zijn. Als we de wegwijzers volgen rijden we echter het plaatsje uit dus omkeren. Nu zien we het gebouw wel en blijkt ook die toegang inbegrepen te zijn in het combi-ticket. Heel erg mooi opgezet alleen heeft Ineke een paar keer moeite om over glazen vloeren te lopen. Die angst vergeet ze al gauw als we de mozaïekvloer van 232 m² ontwaren. In een woord FENOMENAAL.
Dat er na de ontdekking in 1883 het nodige restauratiewerk verricht moest worden laat zich raden. Om het geheel te beschermen hebben ze het huidige gebouw er overheen opgetrokken op de oude fundamenten van de Romeinen. Ineke kan een dergelijke vloer nog meer waarderen omdat ze uit ervaring weet hoeveel werk het is om met mozaïeksteentjes te werken. Zij heeft dit namelijk nog niet zolang geleden gedaan met een groep vrouwen van een vereniging waar zij lid van is. De terugrit naar de camping is ook weer 20 km zodat het hele rondje, met diverse hoogtepunten slechts 50 km is. Dus mochten er onder de lezers zijn die dit soort dingen wel aanspreekt dan zouden wij willen zeggen “ga naar deze camping en ben een dag zoet voor slechts € 7,00 p.p. (excl. brandstof voor jezelf of trekpaardje). Op het moment dat ik dit stukje verslag zit te schrijven verdwijnt koperen Nico en zien we meer wolken. Zou het veranderende weer al op komst zijn en kan wellicht vriend Airco wat rust krijgen om plaats te maken voor activiteiten van de ruitenwissers?
Je gelooft het of niet maar om 18.23 uur voelen we enkele regendruppels…………OOO zo voelt regen dus!!!!!!!! ’n uurtje later begint het in de verte te onweren. Daar het steeds even regent en dan weer niet is het tot 3x toe tuinstoelen in de auto en er weer uit omdat het nog steeds buiten lekkerder is dan in de caravan al maakt de ventilator daar wel overuren.
Zoals altijd is er een eerste maar ook een laatste vakantiedag dus vandaag naar het vertrouwde home nestje. Helemaal ongestoord kunnen we daar niet aan beginnen aangezien het ’s nachts iets harder regent en onweert en open ramen is dan iets minder slim. Om 8.45 uur vertrekken we met totale bewolking maar ochtendfris aanvoelen is ook weer een ervaring op zich. De rit naar de shagwinkel (van onze jongste kleinzoon gekregen die zelf niet rookt) is 180 km dus even voor Luxemburg de eerste koffiestop. Dat het bij het binnenrijden van Luxemburg (in het plaatsje Rodange) een drukte van jewelste is met zoveel benzinepompen en shagwinkels laat zich raden maar rookwaar inslaan en tanken is zo gepiept. Omdat we tijdens verplaatsingen meestal onze eigen knapzak en koffie/thee bij ons hebben ontdekt Ton net voor het oprijden van de snelweg een mega parkeerterrein. Ondanks de zon die al weer zijn best doet toch maar gewoon in de zon geparkeerd (kon ook niet anders). Deze plek vond Ton ideaal om bij een gemis aan een Chinees, Temu of Action Ineke te verrassen met een tuincentrum.
Zij gaat alleen op rooftocht en is helemaal blij dat ze Zwarte (kunst) tulpen gescoord heeft. Het rijden op zich is natuurlijk geen probleem maar vooral rond Luik (waarlangs Truus ons stuurde) en rond Antwerpen hebben we HEEL veel oponthoud gehad door files. Maar met de levensfilosofie “maak je niet druk over iets wat je niet kan beïnvloeden” nemen we dat fileleed gewoon voor lief. Om 17.15 uur zijn we thuis en kan het “uitpakken/uitmesten” beginnen. Ook weer harstikke leuk om Billy en Regina (onze andere zoon en zijn vrouw) te zien die ’s avonds even op de koffie komen.
Alles overziende hebben we een heel fijne vakantie gehad met temperaturen waar volgens ons heel Europa zich druk over maakte maar buiten de “kusjes” die Ton zo hier en daar aan de caravan heeft geschonken (zoals in eerdere verhalen verteld) zijn we in ieder geval gezond en wat verkleurd op ons vertrouwde honk.
Tot slot een paar kleine weetjes:
– Buiten camping Frean nog 10 campings gehad.
– 5.250 km afgelegd
– 506,42 liter brandstof getankt tegen € 784,02
– Gemiddelde dorstbehoefte van ons trekpaardje 1 op 10,37 km
– Ieder van ons 32 dagen ouder geworden (voelt als …….).
Of jullie het als trouwe lezers een jaar zonder ons reisverslag kunnen doen laten we natuurlijk graag in het midden. Voor ons is het schrijven ervan ook een manier om er zelf ook nog weer eens op terug te kijken.
Groetjes of op zijn Brabants HOUDOE
Ton en Ineke