Eerste toeristen….

Joke en Otto, wie kent ze niet (van het blog)? Als je een regelmatige lezer bent van het blog en ook de reactie leest, dan kom je onder andere regelmatig een reactie tegen van Joke en Otto. Brabanders die niet echt Brabanders zijn, maar er al wel lang wonen. Met de camper, die Otto zelf ingericht heeft, trekken ze door onder andere Spanje en doen deze keer ook Galicië aan. 

Als ze in onze buurt zouden komen, dan zouden we afspreken voor koffie. Maar van het een kwam het andere en in overleg met Sol zijn het de eerste echte toeristen geworden die met de camper een nacht op de camping hebben gestaan. Mijn ouders denken nu ‘en wij dan?’ maar dat is familie. 

Zaterdagmiddag als ik klaar ben met werken en met Louis staat te praten over het gras wat bij ons lang wordt en dat hij van ons zijn koeien bij ons mag laten lopen en we het later wel eens over verkoop en verhuur gaan hebben, komen Joke en Otto aan rijden. Otto neemt de verkeerde afslag en rijdt de oprit op en moet achteruit terug naar de weg, want keren met een buscamper gaat op onze binnenplaats niet. Als de camper staat en we kennis hebben gemaakt is het tijd voor koffie. In de middag gaan we in Castro een dagmenu eten bij ons favoriete restaurant. Sol had daar voor een reservering geplaatst, maar als je die dan niet opschrijft….. Of we eerst even een rondje door Castro kunnen lopen, dan maken we een tafel klaar. Prima! Dus een rondje door Castro en daarna aan tafel.

Op de terugweg komen we door Santa Mariña do Castro. De hoofdstad van onze Parochie 🙂 🙂  De buurtjes zitten buiten en kijken vreemd als we stoppen. Joke en Otto willen Santa Mariña zien. De eerste toeristen in Santa Mariña do Castro met de bewoners als attractie 😉  Ze vinden het leuk dat we het gehucht laten zien. 

We lopen wat door het gehucht en gaan op het kerkhof en bij het kerkje kijken. Voor al Joke maakt overal foto’s, de meeste foto’s in deze blogpost zijn ook van haar. Als ze het gezien hebben lopen we terug naar de auto en groeten de buren nog een keer. We gaan ook nog even op mijn werk kijken en gaan dan terug naar huis. We doen nog een bakkie en zij gaan dan terug naar de camper.

Als ik vandaag, zondag, terugkom van mijn werk. Is buurman Louis weer druk in de weer met de afzetting op onze wei voor zijn koeien, die dus vandaag weer een ander stuk komen maaien. Met Joke en Otto doen we nog een bakkie koffie en dan gaan zij verder naar de volgende bestemming.

Ooit schreef Marian in een reactie dat ze op Fuerteventura nergens Limoenblaadjes kan kopen. Dat heeft Joke in de reactie van Marian gelezen en heeft met voorbedachte rade thuis in de keukenkasten gekeken en gezocht naar Limoenblaadjes en heeft die meegenomen naar Freán, zodat wij ze door kunnen sturen naar Marian. Zo zie je maar waar een blog allemaal niet goed voor kan zijn! Marian, ze komen z.s.m. jou kant op.

Met de katers, Willem en Lautaro, gaat het prima. Die waren gelijk bij thuiskomst afgelopen vrijdag heel actief, al hebben we ze heel de dag met grote pupillen gelopen. Beetje stoned dus van de narcose.

Blogpost op een andere dag dan je gewend bent. Dinsdag dus geen blogpost.

23 reacties

  1. Ja, ik was helemaal ondersteboven toen jij (Rob) me liet weten dat Joke en Otto limoenblaadjes hadden meegenomen voor me. Die kan ik hier (Fuerteventura) absoluut niet krijgen. Dus dit is een godsgeschenk voor mij. Joke en Otto: heel hartelijk bedankt! Rob gaat het per post naar me toesturen Wat zijn de mensen toch aardig! Als ik dit niet – per ongeluk – had neergeschreven in dit blog, denk ik niet dat ik ooit nog bepaalde (indische) gerechten had kunnen maken. Ik gebruik het altijd in sambal goreng boontjes, samen met santen (= kokos). Dat is maar 1 voorbeeld. Nou, ik kan weer een tijd vooruit dus. Ik ga ze invriezen. Ik ben hartstikke happy. Mijn dag kan niet meer stuk!!!!!!

    • Beste Marian, heel graag gedaan, echter deze blaadjes hoef je niet in te vriezen, want ze zijn gedroogd! Misschien moet je ze voorweken, doe ik trouwens nooit! Laat het je gerechten afmaken! Groetjes Otto & Joke

  2. Hoi Rob en Sol,
    Dat was weer een leuk weekend zo met Joke en Otto.
    Bij ons was het ook leuk we zijn vandaag met Cees en Clemie naar Fort Sabina daar hadden we een lunch met een rondleiding, We hebben er heerlijk geluncht en de man van de rondleiding hield niet meer op met vertellen. Sol, Roos en Jeroen waren ook blij met hun kadotjes. Gisteren bij Ria en René geweest en René zijn zus uit Amerika was er ook, dat was ook heel gezellig. Al met al hadden wij ook een heel leuk weekend. Gr. Ma

    • Hartelijk bedankt Joke en Otto voor het advies. Niet invriezen dus. Ik ben zo ontzettend blij met dit cadeau, je hebt geen idee! Voor een aantal indische gerechten is djeroek peroet absoluut noodzakelijk. Ik had het al opgegeven. Jee, een pak van mijn hart nu. Nogmaals heel hartelijk bedankt.

  3. Hola,

    Als trouwe reactiegevers op het blog merken we nu dat een en ander kennelijk ook “verplichtingen” met zich brengt. Als je even niet gefocust bent op een andere dag dan de vaste blogdagen word je daar op aangesproken dat je nog geen reactie geplaatst hebt. Het moet toch echt niet gekker worden.
    Ik zou zeggen “stuur eerst voorinformatie voordat je een dagafwijkend blog plaatst”. Maar stel je gerust ook dan hadden we vandaag niet “tijdig” kunnen reageren aangezien met oud buurtgenoten, je weet wel Clemie en Cees een uitje hadden wat Cees nog tegoed had voor zijn verjaardag. We hadden als verrassing een lunch geboekt staan in Fort Sabina (bij Willemstad) en daarna een rondleiding met gids over en door het Fort. Ik had met het KNMI geregeld dat het tot 12.00 uur mocht regenen en daarna een zonnetje. Ze hielden zich super goed aan de gemaakte afspraak. Niet alleen wijzelf maar ook onze gasten waar zeer content met het totaal gebeuren en dus hebben we super genoten.
    Leuk dat Joke en Otto bij jullie op de koffie zijn geweest en zo te horen was het ook gezellig. Ik voel me echter wel een “beetje” tekort gedaan…………zij wel een rondleiding bij jullie buurdorpje terwijl ik dat al 3 keer bij bezoeken “aangevraagt” had. Maar ja dan maar een volgende keer en kunnen er nog meer buurtjes opgetrommeld worden om als welkomstcommitee dienst te doen.
    Dan nog even een nieuwtje voor jullie. Wij dachten, en jullie waarschijnlijk ook, dat onze vacantie voorbij was maar niets is minder waar. Wij dachten dat alles afgewerkt was zoals, auto en caravan gewassen en gepoetst, caravan in de stalling, bankrekening en creditkaart op safe gebracht en diverse uitgestelde bezoeken afgelegt. maar dan krijg je op zaterdag (gister dus) post uit Frankrijk waarin we in de bijlage het kenteken van onze caravan herkennen. Kennelijk was ons trekpaardje, de Clio, het wel beu tijdens onze verplaatsing van Spanje naar Rouffignac in Frankrijk en perste er nog even extra pk’tjes uit net voordat we op onze vervolgcamping aankwamen. Toen ik na het lezen van de bijgeleverde documenten de Clio op zijn gedrag aansprak kopte hij (of is het een zij?) en kaatste de bal terug door te melden dat toch echt mijn rechtervoet niet precies op tijd gereageert had op een 80 km limiet en legde een flitser vast dat we toch echt 87 hadden gereden. In Frankrijk zijn ze dan wel zo soepel dat ze daar 5 km marge op geven maar dan toch nog voor de overgebleven 2 km 42 Euro in rekening brengen. Natuurlijk heb ik mijn excuses aan ons trekpaardje aangeboden en de schuld geheel bij mezelf gelegt en de Franse staat extra gesponserd. Maar o.k. als gast in een ander land moet ik me zeker aan de regels houden aldaar en op 6.000 km vacantie toeren kan dat er ook nog wel bij.

    Houdoe

    • Hoi Pa,

      hahaha… Dacht dat jij niets anders mee deed dan wachten op een nieuwe blogpost. hahaha. Wij hebben ooit ook eens een bon gehad in Frank 5 km en 90 euro als ik me goed herinner. Maar ik dacht dat jij ook altijd de cruiscontrol aan had staan.

      • Hola,

        Ja dat klopt maar mijn trekpaardje is dan weer niet zo modern at hij/zij op afstand ziet wat er vereist word. Het zou ook zo kunnen zijn dat het heuvelaf of zoiets gebeurt is en dat de caravan het trekpaardje op wou gaan jagen.

        Houdoe

  4. Heel leuk en gezellig dat Joke en Otto een bezoekje hebben gebracht dan zie je eens even echt waar en hoe jullie leven , leuk dat mensen mee denken ‘de limoen blaadjes ‘ en iemand weer happy maakt👍nu lekker Indonesisch koken mmm…ik houd er ook van.
    Prachtige foto’s en die dorpsbewoners op een rijtje ,geweldig.
    Fijne week en we kijken weer uit naar de volgende blog,
    🌞🍀

      • @Jose. Ik mis weinig dingen uit NL. Maar wel Indisch eten. Mijn Spaanse vriend moet er helaas niets van hebben. Ik krijg hem zelfs niet mee naar de chinees. Dus maak ik een hoop oosterse gerechten zelf. En hij eet zijn eigen Spaanse eten. Niet gezellig, maar het zij zo.

        • Beste Marian,
          Het is wel een groot verschil tussen Chinees en de echte indo. keuken, jammer….dan dan maar zelf genieten 😋😋

          • Ja ik weet het José. Maar voor mijn Spaanse vriend is al het eten dat niet Spaans is VIES. Heel jammer.

    • Hallo G,

      De weer pagina doet het al een tijdje niet meer omdat het weerstation stuk is. Op de mobile pagina bleek echter nog een link naar de weer pagina te staan. De contact pagina is hersteld. Bedankt voor de info.

  5. Het was inderdaad een bijzonder bezoek en vol progamma! Jullie wonen echt heel erg mooi en de streek Galicië is bovenverwachting erg mooi. Nu we weten hoe je vertrekken erbij liggen, kunnen we al je verbeteringen nog meer voor de geest halen! We blijven jullie volgen! Bedankt nogmaals voor jullie gastvrijheid 🫠😗

  6. Hoi Rob, het huis op de laatste foto……wonen daar echt nog mensen in……?? dan zou het laten we zeggen toch een uitdaging zijn…… en de houten gebouwtjes op stenen , joh wat is hier de achtergrond van? Verder weer bedankt voor je mooie flog en aan allen die er aan hebben meegeschreven……..wat ik van je vader mag leren……neem het leven vooral met een zoutkorrel en houd de humor erin…….denk dat brabanders daar wie weet wel beter in zijn dan mensen uit noord holland……….

    • Hallo Aad,

      Nee daar woond jeen mens, volgens mij is dat stal. Maar daar staan geen dieren meer. Een groot deel van het gehucht is bouwval en er zijn ook stukken ingestort. Daar waar mensen wonen is gewoon in orde. Due houtren dingen op palen zijn ‘horreros’ daar gaan maïskolven in (en ook andere dingen, en niet alleen vroeger maar woirden nu ook nog gebruikt door sommige) en is om alles te beschremen tegen ratten en muizen. Er zijn er van steen en hout maar er zijn er ook die helemaal van steen zijn.

  7. Wat leuk dat julie visite kregen van bloglezers Otto en Joke en het een gezellig weekend werd. Mooie foto’s trouwens het heeft toch charme die oude gebouwen. En Marian is heel gelukkig dat ze haar recept weer kan maken. En pa och nog een kleine verrassing van je vakantie. Wij kregen laatst ook zo’n brief gestuurd tijdens de verhuis van onze spullen ook 7 kilometer te hard wij mochten van de € 100,00 € 50,00 betalen als je het binnen een bepaald termijn betaald.

  8. Hoihoi , wat een geweldige,afwisselende blog weer . Puur genieten van alle belevenissen . Misschien een idee om toestemming te vragen voor een camperplaats bij jullie ? Er zijn er veel te weinig ! Fijn dat de “boys” hun behandeling goed hebben doorstaan , de bikkels . Goed dat er nu geen “ongelukjes” kunnen gebeuren , ergens in de buurt , tenminste niet van jullie katten .
    Groet . 🫣👊👍🙋‍♀️🙋‍♂️😄👋

Reacties zijn gesloten.