Wei Werkzaamheden

Als eerste iedereen bedankt voor de felicitaties bij de reacties in de blogpost die ik gisteren poste. We zijn nog nooit zo vaak gefelicteerd als gisteravond en vandaag. Dank daarvoor!

Vandaag wei werkzaamheden. Eigenlijk was ik er gisteren al een beetje aan begonnen. De wei naast ons waar de koeien die bij ons op stal staan lopen heeft een hekwerk langs de kant van de weg waar ik me al langer aan erger. Het is een zooitje. Hier en daar bij de grond afgerotte palen die door roestig prikkeldraad en touw op hun plaats worden gehouden. Tijd om er wat aan te gaan doen. Rond heel de wei is de afrastering zo, maar het gaat mij alleen om het stuk langs de weg. Het is een stuk van 100 meter en daar gaan om de 3 of 3,5 meter nieuwe palen komen met nieuw prikkeldraad. 

Er is alleen één ding! Er staan ook hele oude palen tussen en die mogen niet allemaal weg en ik zal uitleggen waarom. Die palen geven aan dat er al X jaren een afrastering is op deze plaats/lijn. De wet is ooit veranderd en nu is er een regel dat een afrastering X meter van de kant van de weg af moet staan. Dat is een regel die we van Chili ook kennen. En in Nederland zal die regel er ook zijn. Een paar van de hele oude palen moet daarom dus blijven staan. Geen probleem, ik krijg het toch wel netjes.

Vandaag, en gisteren ook een beetje, start ik met het weghalen van al het prikkeldraad, ook dat wat deels onder de grond zit. Als dat gedaan is ruim ik de afgerotte pallen op, alle andere palen laat ik nog even staan omdat ik nog niet weet welke van de oude palen ik laat staan. Nu alles uit de weggeruimd is, maak ik alles netjes met de bosmaaier. Dat werkt maandag makkelijker. In een hoek van het weiland is het even wat meer werk omdat daar een vlechtwerk is ontstaan van prikkeldraad, braamstruik takken en een andere stekelplant. Daar eerst een hoop prikkeldraad uit getrokken en het daarna netjes gemaakt met de bosmaaier.

In de bovenstaande hoek, staat ook een hele oude paal. Meer het formaat ‘spoorbiels’. Deze moet dus behouden blijven maar hij staat los in de grond. Ik heb gelukkig nog een of twee nieuwe palen liggen en een daarvan zet ik strak tegen de oude paal en hamer deze de grond in. Daarna moeten deze twee palen aan elkaar gezet worden. Met een lange boor boor ik een gat door beide palen en steek er een draadeind doorheen. De oude paal is in het midden wel wat uitgerot in het midden, met de kettingzaag maak ik het wat netter zodat er een stuk paal in past. Ook in dat stuk paal boor ik een gat. Nu kan ik alles stevig tegen elkaar aantrekken door de moeren op het draadeind strak aan te draaien. Van, laten we zeggen, nieuwe oude palen die nog gebruikt kunnen worden maak ik schoren om zo het geheel naar twee kanten waar er later trekkracht op komt, te schoren.

In de afrastering zitten twee ingangen, een voor de koeien en een grotere voor als de buren er in moeten met de tractor. Een ingang is gemaakt van twee hele oude palen, die staan nog stevig in de grond en met twee nieuwe en schoren blijven deze oude palen nog jaren overeind. Alleen is dat een karwei voor volgende week. Wat ik heb geen nieuwe palen meer. De andere ingang is al gemaakt van nieuwe palen, hier kan ik ook door hergebruik al aan weerskanten schoren zetten.

Langs het koeienpad heb ik een paar maanden geleden al een nieuwe afrastering gezet. Hier hoef ik niets aan te doen, alleen op het einde zit hier het draad en het prikkeldraad aan een oude paal vast. Hier zet ik de laatste nieuwe paal die ik nog heb in de grond en schoor ook deze. 

Nieuwe palen, geen Dacia, wel een leen auto zonder trekhaak. Palen halen moet dus geregeld worden met de buren. Daar heb ik afgelopen week al iets over afgesproken. Maandag gaan we om 34 palen. De buurvrouw kwam zelf met het idee om het afval hout ook volgende week gelijk op te ruimen met de tractor en een aanhanger.