Water

In het gebouw waar de stal met de koeien in zit, is ook een klein hokje. Vroeger hebben daar ook dieren in gezeten. Nu staat er tuingereedschap. Enige weken geleden hoorde ik water druppelen in dat hok. Ik had geen idee dat er een wateraansluiting in dat hok was. In de muur, in een gat, zat wel een stok met plastic, maar ik had geen idee dat die stok en dat plastic een afdichting was van een afgebroken leiding in de muur. Dat is dus gaan lekken en gisteravond is die stok eruit gekomen en spoot het dus water. Ik was niet thuis, Sol heeft het water naar de stal afgesloten in huis. Daarmee was het probleem tijdelijk opgelost. Maar als de stal afgesloten is van water, hebben de koeien straks als ze binnen staan ook niets. Gisteravond laat heb ik er nog iets op verzonnen dat de lekkage via een slang naar buiten gaat. Als de koeien binnen staan zetten we het water naar de stal aan en laten dat aan tot de koeien slapen.

Vandaag heb ik de muur open geslepen en open gehakt. Overal gebruiken ze cement dat net aan elkaar blijft plakken, maar hier! Hier is iets gebruikt waar ze in WOII bunkers mee gebouwd hebben. Het is keihard beton. Maar na wat slijpen en hakken ben ik bij de leiding. Ik bekijk wat ik nodig heb om de leiding af te dichten en ga dat even snel bij de ferreteria halen. Even later lijm ik alles netjes aan elkaar. Nu wachten.

Tijdens het wachten werk ik de ijzeren tank op een karretje en zet heb vast op het karretje met spanbanden. Met de MDF rij plaatjes van gisteren heb ik heb ik hem zo buiten staan. Maar dan moet hij naar de staat. Onze oprit loopt nogal omhoog. Ik probeer alles wel omhoog de oprit op te duwen maar dat gaat niet lekken. Ik maak er een eind touw aan vast aan twee punten en doe de lus om mijn middel en loop zo achteruit de oprit op. Van het karretje afhalen is geen probleem. IK ruim nog wat meer ijzer en koper op. Alles ligt klaar voor de zigeuners. Nu maar hopen dat ze alles mee nemen. Geen idee wanneer ze komen trouwens.

Koffie! Als ik aan de koffie zit komt er iemand aan die toeterend de oprit op komt rijden. Het klinkt niet als de bakker, en trouwens, die is al geweest. Ik ga kijken. Een bus. Een bus met zigeuners. Die komen als geroepen. Ze willen weten of ze de tank mee mogen nemen. Het is een jonge man en een jonge vrouw. Ik vraag of ik even moet helpen. Nou dat is wel makkelijk zeggen ze. Samen laden we de tank in en weg zijn ze. Blij dat die tank er maar een paar uur gelegen heeft.

Het plan is dat later vandaag de buren komen om bij ons de aardappelen te rooien. voor de aardappelen moet ik een plek vinden, liefst koel en donker. Een van de stalletjes onder het huis is daar wel geschikt voor. Van de buurvrouw moet ik er wel voor zorgen dat er papier of karton op de grond ligt. We hebben de laatste weken al de lege papieren zakken van het koeienvoer bewaard. Ik snijd ze open en leg ze als een mooie vloerbedekking in de stal.

Dan moet nu de lijm toch wel droog zijn van de leiding die ik gelijmd heb. Ik zet het water aan. GVD! Ik hoor water lopen. Met de slijptol heb ik blijkbaar in de leiding gezeten. IK dacht dat die recht omhoog liep, maar hij maakt in de muur een knik. Water weer uit en weer hakken en slijpen. Gelukkig heb ik nog een bochtstukje liggen wat past. Ik lijm alles weer opnieuw in elkaar. Nu moet de lijm weer drogen. Morgen vroeg test ik het nog wel een keer. Met wat kunst en vliegwerk maar ik een tijdelijke aansluiting in de stal voor de drinkbakjes van de koeien.

Dan was er gisteravond ook nog een verrassing. De man waarvan we het stukje grond laatst hebben gekocht staat aan de deur met pompoenen en 2 kippen. Nee, geen kippen om te eten. Het is een Galicisch ras. Een hen en een haan. Afgelopen nacht hebben ze in de kleine kooitjes gezeten die we nog hebben staan. Blijkbaar kun je kippen niet zomaar bij elkaar zetten, dan gaan ze vechten. We moeten er voor zorgen dat ze hetzelfde ruiken, waar naar ze ruiken doet er niet toe. Sol heeft nog een luchtje staan wat ze niet gebruikt. We spuiten de kippen die we al hadden er mee in. Daarna doen we de nieuwe kippen en brengen ze over naar het voor hen nieuwe verblijf. We kijken het even aan en het lijkt goed te gaan. 

Het is nu 7 uur, de buren zijn er nog steeds niet voor het rooien van de aardappelen. Morgen meer daarover.

3 reacties

Laat een antwoord achter aan naargalicieReactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *