Vandaag ontving ik een mail in de mailbox die wat anders was dan andere mail. Een lezer van Spanjevandaag.nl zat met een prangende vraag, namelijk deze:
We lezen wekelijks over jullie avontuur via Spanjevandaag.nl en waarderen jullie inzet maar vragen ons regelmatig af (met denk ik velen): waar doen jullie het van ?
Vast een brutale vraag? Nou nee, vragen staat vrij en antwoorden op vragen staat ook vrij. Ik heb dus gewoon een mailtje terug gestuurd. Ik kan me ook best voorstellen dat er inderdaad meer zijn die zich afvragen waar we het van doen. Vooropgesteld dat we nooit een loterij gewonnen hebben moeten we het dus ergens anders van doen. We hebben een bos van ongeveer 1,5 hectare, ik loop daar veel maar meer dan kastanje-, eiken- en berkenbomen ben ik er nog niet tegengekomen. De geldboom waar we rijkelijk van kunnen plukken staat helaas niet in ons bos. Ik heb wel eens last van mijn rug, maar dat is van het werken en niet van het geld wat er op groeit. Alberto, de vorige bewoner, heeft van alles achtergelaten, maar geld zijn we nog niet tegengekomen, en mochten we een pot Pesetas tegenkomen dan hebben we er niet aan omdat die niet meer bij de bank gewisseld kunnen worden voor Euro’s.
Het antwoord op de vraag was eigenlijk heel simpel, we hebben altijd veel en hard gewerkt. We hebben veel gespaard. Wij kochten geen nieuwe TV omdat Mediamarkt vond dat dat nodig was. Onze duurste auto is die we nu hebben en die koste iets meer dan 3000 euro en minder dan 4000 euro. De verwarming moet nu op 18 of 19 graden gezet worden. Hoger is hij bij ons nooit gezet. We zaten altijd al met een dekentje. We deden dus altijd zuinig, maar zeker nooit krenterig. Ons huis hebben we ook op het juiste moment verkocht en de hypotheek was altijd al laag. Nou daar doen we het dus van. In mijn antwoord schreef ik ook dat als de persoon een trouwe volger van het blog was geweest hij of zij ook geweten had dat we een begin hebben gemaakt met het zoeken naar werk, want we zijn pas een keer bij Sonja geweest om te vragen hoe het hier in z’n werk gaat het zoeken naar werk.
Maar goed, werken hoeft voorlopig nog niet, want we hebben vandaag de boletín eléctrico ontvangen. Die is digitaal gelijk naar de firma gegaan waar we de zonnepaneel installatie kochten, zodat zij verder kunnen met de certificering door het ministerie van industrie. Daarna kunnen we stroom gaan terugleveren aan het net en worden we slapend rijk van de zon en de zonnepanelen 😉
Het zou natuurlijk kunnen dat je ook niet kunt slapen van een vraag die je hebt en niet durft te stellen en dat je daardoor met een zware last op je schouders loop en de stress bijna niet meer aan kan. Dan kun je denk ik je vraag beter stellen. Toch? Nee heb je, ja kun je krijgen. Sponsoring mag natuurlijk altijd, vraag dus gerust naar ons rekeningnummer.
Goed vandaag was het dus een schoonmaakdag. Met Sol gaat het alweer veel beter dan eerst. Zij doe de was op haar gemak en voor zover het kan. Ik doe de rest. Na mijn werkzaamheden in de keuken met de gipsplaten en het opmaat maken van de stukken gipsplaat rond te ramen, blijkt het nu het stof overal is neergedaald, toch veel meer stof te liggen dan gedacht. Van boven naar beneden maak ik de eetkamer spik en span om daarna hal 1, 2 en 3 te doen en de slaapkamer met als kers op de taart een naar chloor ruikende en glimmende badkamer achter te laten. De keuken is een ander verhaal. Die was al netjes alleen moet ik daar mijn troep/gereedschap opruimen. Maar omdat ik dat morgen weer nodig heb laat ik het maar beter liggen.
Lampen maken zit in de familie als je je af mocht vragen of ik deze lamp ook gemaakt heb. Beide opa’s maakte ook wel eens een lamp en ook mijn ouders doen dat wel eens. Lampje op de foto is gemaakt door een opa, het stof door mij 🙂
Tussendoor ben ik dus het zeer begeerde boletín eléctrico bij de assistente, zijn dochter, van de elektriciën in A Barrela gaan betalen en halen. Daarna is dat dus gelijk op de mail naar Sotysolar gegaan, zij kunnen nu verder met het vervolg voor de certficering. Wanneer we van hen weer bericht krijgen dat alles in kannen en kruiken is en dat de installateur even war in de omvormer komt aan passen weet ik niet. Nog even afwachten dus.
Hola,
Je hebt helemaal gelijk dat er meer mensen zijn die zich afvragen “waar doen ze het van”. Je wil niet weten hoe vaak dat wij die vraag al gekregen hebben. Ons antwoord is steevast dan “stuur ze een mailtje om het te weten te komen”. Uit die vraagstelling spreekt niet alleen nieuwsgierigheid uit maar vooral ook het onderhuidse gevoel wat bij veel mensen zit “wat zouden wij dat eigenlijk ook graag willen”. Idealen hebben is 1 er voor gaan is 2. Natuurlijk heb je daar ook enig geluk bij nodig maar ga ervoor. Ooit jaren geleden stelde jij mij de vraag eens of ik het er wel mee eens was dat jullie plannen hadden om naar Chili te gaan. Mijn antwoord was toen “leef jullie droom en word geen 80 om te zeggen hadden we maar want dan is het te laat”. Je schets wel een mooi verhaal hoe jullie streven naar die droom handen en voeten heeft gekregen om de stap naar Galicie te hebben
kunnen zetten. Uit al de blogs blijkt ook dat het leven van jullie droom tegelijkertijd ook hard werken is. Van hard werken is echter nog nooit iemand dood gegaan en van iedere bereikte stap is het weer genieten.
Maar terug naar de realiteit van vandaag met het stempel van Spic & Span. Gelukkig weer een stap in de richting van verkrijgen van het certificaat voor terug leveren van stroom aan het net. Je moet “even” geduld hebben maar eens komt het rond net als met je subsudie voor de pelletinstallatie.
Om af te sluiten ben ik benieuwd hoeveel potentieele sponsors om je bankrekening gaan vragen.
Houdoe
Wat mooi geschreven!
Helemaal eens 😉
Hoi Pa,
Nou ik sluit me aan bij Eveline.
Sponsoren, on srekeningnummer is in handen van anderen.
Hoi Rob,
Wat ben je toch een rijke jongen, en wat fijn dat de lampen in de familie zitten.
Maar alle gekheid op een stokje wel fijn dat de papieren voor de zonnepanelen nu in orden zijnen ook lekker dat Sol weer beter is. Vanmorgen weer naar boksen geweest deze keer krijgen we ook bokshandschoenen dus volgende weekis het helemaal echt. Gr. Ma
Hoi Ma,
Zeker zijn we rijk! We blijven straks wel bij jou uit be buurt natuurlijkmet al dat geboks 🙂
Leuke lampen en er lag inderdaad veel stof op. Nu de papieren zijn weg nu hopen dat jullie snel iets horen. Vind het zelf een beetje brutaal om dat in een mail te vragen hoe jullie het allemaal doen. Het is toch normaal als je dit niet kunt bekostigen dat je er niet eens aan begint. En iedereen leeft zijn leven zoals hij zelf wil en kan.
Hallo Mieke
Zoals ik al aangeeft vinden wij het geen brutale vraag. De persoon vraagt nergens naar bedragen en die noem ik ook niet.
Kort en bondig, Pa heeft gelijk ! En je kent het oude gezegde “ blijf zitten waar je zit en verroer je niet” en als je goed leest over jullie avontuur weet je waar jullie ‘het’ van doen ,
ik vind het geweldig wat jullie al hebben bereikt en als ik jonger was zou ik het wel weten,
José
Een hele goede morgen. Blij toe dat Sol weer wat loopt “te keutelen”! Nu in de gaten houden dat je blijft rusten op z’n tijd en niet gaat forceren .
We zijn zo blij nu te weten waar jullie van leven en genieten om dit harde werk te doen. Kom maar op met je rekeningnummer (Spaanse aub) al is het maar voor een koffietje of dagmenu. Wij genieten gratis mee zonder alle spierpijn en zweetdruppels.
Ben benieuwd hoe lang het duurt voor je uitslag krijgt over de verdere gang van de zonnepanelen subsidie. Altijd lekker als er wat in het verschiet ligt.
Geniet van jullie dag , veel succes met wat jullie gaan doen.
Groet . 🤛👍🤣😉👋🙋♀️🙋♂️☕🍷🍺
Hallo Antoinette,
Nou dit had ik niet verwacht en sla ik natuurlijk niet af. Mijn Spaans rekeningnummer heb je nu in je mail. Dit vinden we heel leuk! Bedankt!
Stuur die ook maar naar mij (je rekening nummer). Heb inmiddels al veel meer gekregen dan van een goed boek en dan moet in nog vele weken blog bij lezen.
Hallo Erik,
Beter dan een goed boek! Dat is een mooi compliment! Ik stuur mijn rekeningnummer naar je email 🙂 Super tof natuurlijk
Knap brutaal om te vragen waar jullie het van doen. Ik zou ze wat wijs gemaakt hebben. Als je hun zou vragen hoeveel ze verdienen, zouden ze dan ook antwoord geven? Ik denk het niet. Leef je eigen leven en geniet van wat je nu doet en de vele zonuurtjes.
Gr CD
Hallo Carla,
Zoals ik al aangeeft vinden wij het geen brutale vraag. De persoon vraagt nergens naar bedragen en die noem ik ook niet.
Het is weer een prachtig verhaal. Sorry maar ik vind dat het niemand iets aangaat waar jullie het van doen of van leven. Andersom vraag je het toch ook niet. Soms vind ik mensen niet beleefd tot onuitstaanbaar. Ik begrijp dat je het niet met mij eens bent want het is een keuze niet of wel antwoorden. Leuke lampjes trouwens. Nog even flink doorwerken en dan hebben jullie een pracht van een keuken. Verder veel succes
Hallo Lady Wieser,
Eigenlijk noot problemen gehad als iemand bv mij salaris wilde weten, dat gaf ik dan alleen als zij dat van hen ook vertelde. Ik liet bv mijn salarisstrook door een collega controleren.