Eerder hebben jullie al kunnen lezen dat we op onze prive camping Frean aangekomen zijn.
We lopen natuurlijk het risico dat wij wij schrijven overlappend is met was Rob reeds op de blog geschreven heeft maar dat nemen we voor lief (hopelijk jullie ook).
Dat we afgelopen woensdag naar een 2 tal Chineese toko’s geweest zijn was te verwachten. Ineke had het daar zelfs voor vertrek uit Nederland over. Geen probleem natuurlijk je kunt maar ergens je plezier uit halen en merendeel van de tijd hebben Rob en ik zich buiten vermaakt het was toch mooi weer.
In de nacht van woensdag op donderdag was de storm en regen ons welgezind. Geen probleem zolang je op bed ligt en er vanuit gaat dat alles blijft staan. Als verantwoordelijk echtgenoot voor je eega waarschuw je haar overdag veelvuldig dat ze goed uit moet kijken bij het uit de caravan stappen aangezien het nogal een hoge instap is gezien het schuine van de ondergrond. Dus wat gebeurt er dan? Dan let je zelf even niet op en kom je al rollend buiten de voortent terecht. Dat werkt natuurlijk op de lachspieren van Ineke. Ter geruststelling geen butsen of bulten aan overgehouden. Op Donderdag gedeelde activiteiten gedaan. Ineke bleef thuis om hier en daar de caravan wat te ordenen. en lekker zichzelf even te kunnen zijn. Rob en ik zijn naar een verlaten vacantieoord van een electrisiteitsmaatschappij te gaan kijken. Lang terug heeft Rob daaraan al een aandacht besteed op de blog. Ook zijn we zowel boven als onder bij een stuwdam gaan kijken die in de Rio Mino ligt. Altijd inponerend om te zien.
Met z’n vieren we samen zijn we in een naburig dorpje (Castro) gaan genieten van een overheerlijk dagmenu waarvoor Rob en Sol vanuit Nederland , zoals jullie al eerder hebben kunnen lezen, gesponserd waren. Te gek natuurlijk en wij snappen nog steeds niet dat je voor 12 Euro p.p. een geheel verzorgde maaltijd incl. drank en koffie na kunt krijgen. Ook al doe je het net zoals wij halverwege de middag ’s avonds ben je nog steeds aan het uitbuiken.
Dan nog even naar onze vorige bijdrage. Voor ons is het om meerdere redenen een bijzonder week zeker ook waar ik schreef over de Enka Breda bezetting in 1972. Er zijn zelfs lezers geweest zoals bijv. Yvonne die aan het Googlelen zijn geweest om daar iets van te vinden. Hierbij een link naar een ruim 14 minuten durend youtube filmpje waarop een en ander te zien is.
Speciale aandacht verdiend het stukje tussen de 8.25 en 9.10 minuten waarop zowel Ton (nog zonder baard maar met lange haren) en Ineke (toen nog rokend) te zien is met ROBBY’tje van toen net 2 jaar. Kennelijk was het voor hem toch wel erg raar om zijn vader achter de tralies te begroeten.
Kent u trouwens nog het liedje van Willeke Alberti uit 1963 van “mijn eerste meisje van de dansvereniging?”.
Nou dat ging over ons aangezien wij elkaar daar hebben leren kennen op 22 September 1963. Dus vandaag (vrijdag) precies 60 jaar geleden. Dat moest dus gevierd worden natuurlijk.
Na deze bijdrage nog een Frean Weekend te gaan (waarop Rob wel gedeeltelijk moet werken helaas) en dan zoals het er nu naar uitziet maandag verkassen.
Houdoe Ton en Ineke