Zoals in e vorige bijdrage vermeld zijn we afgelopen vrijdag verplaatst van Gondesende (Portugal) naar A Guarda (Galicie) aan de monding van de Rio Minho. Het is het meest Zuid/Westelijk plaatsje in Galicie. Het laatste stukje naar de camping was onverharde maar goed bereidbare weg. Op het moment dat we de camping (Santa Tecla) zagen moesten we wel even slikken. Uiteraard was het een camping maar dan voor het grootste gedeelte echt een “familie camping” die wel erg “ons kent ons” aandeed. We mochten zelf zoeken waar we het liefste wilde staan en bepaalde uiteindelijk een plekje te nemen waar de stroom, een waterpunt, een lantaarnpaal en de sanitaire voor allemaal onder handbereik waren. We hadden uitzicht op de Rio Minho en zagen aan de overkant daarvan zo Portugal liggen. Ondanks dat het hier en daar wat onogenlijk eruit zag op de camping waren de sanitaire voorzieningen van een SUPER klasse en dan niet alleen de wasgelegenheden maar ook om de vaat te kunnen doen. Wat ons tevens opviel dat er geen enkele Nederlander te bekennen viel in tegenstelling tot alle andere camping die we dat nu toe gehad hebben. De enige niet Spanjaarden die we konden ontdekken waren een Duitse en een Zwitserse camper.
Uiteraard de voortent opgezet.
Zaterdag naar Tui gegaan maar daar aangekomen waren de stortbuien ons wel gezind en maakte de paraplu’s overwerk. Op sommige stukken van de straten leken het wel riviertjes. De Cathadraal viel ons tegen. Wel zijn we naar een oude (nog wel in gebruik) brugovergang gegaan die Spanje met Portugal verbind. Een hele smalle brug die qua constructie aandoed als de oude Moerdijkbrug. Aan beide zijde was het net ofdat je door poorten moest rijden. Heel apart en mooi. Gezien het wee met een omweggetje terug naar de Camping waar we besloten dat we de voortent toch maar weer af zouden breken aangezien het afgelopen nacht al flink gestormd had en Ineke dat we weleens met voortend en caravan meegenomen zouden kunnen worden. Daarnaast melden de weerberichten voor de avond ook nog hevige buien en onweer. Dus werk aan de winkel.
Zondags zijn we de Santa Tecla opgereden die midden in het stadje ligt waar archeologische opgravingen te zijn zijn. Ondanks ook weer af en toe regen was deze trip zeer de moeite waard. Daarna nog even verderop naar het Castle wat een oude vesting (verdedigingswerk) is. Vanuit beide genoemde punten wel hele mooie uitzichten over de omgeving. Gezien de storm was het beuken van de oceaan op de kust ook weer spectaculair. Natuurlijk zaterdags ook nog proviand ingeslagen bij een hele mooie en grote Lidl.
En dan maandag de grote dag. VERPLAATSEN naar Rob en Sol op hun prive camping. Omdat wij kort voor aankomst hen berichtte van het in aantocht zijn stonden ze ons al op te wachten natuurlijk. Uiteraard was het live weerzien na 9 maanden (toen hun bij ons in Etten Leur geweest zijn) weer er fijn om te voelen. Na de eerste koffie uiteraard allerlei cadeautjes en ander soort spullen uitgeladen. Er zaten een behoorlijk aantal verrassingen tussen aangezien er niet alleen dingen die ons bekend waren maar ook van anderen bij waren. Onze caravan en auto zijn meteen een stuk lichter geworden. Uiteraar ook nu in het echt al hun vorderingen in huis met eigen ogen kunnen aanschouwen wat heel wat is na ons laatste bezoek hier wat alweer 15 maanden geleden was. FANTASTISCH. Om een heel andere reden was het op deze maandag 18 september ook een bijzonder dag aangezien het exact (zelfs weer op maandag) 51 jaar geleden was dat Ton aan de allereerste bedrijfsbezetting (Enka Breda) deel heeft genomen. In de 5 dagen dat die bezetting geduurd heeft kwam Ineke met toen nog Robby’tje van 2 jaar regelmatig naar de gesloten poorten om pa achter de tralies te zien. Een gebeurtenis die ons verdere leven drastisch bepaald heeft. Op dinsdag opgestaan met mooi weer en een schitterend uitzicht op de vallei vanuit onze voortent en lekker aangelummeld. ’s middags uiteraard een excursie gehad op het koeienbedrijf waar Rob werkt. Ook leuk natuurlijk om dat in het echt te zien. Daarna meteen appels en kiwi’s gaan plukken in de boomgaard van Xavier. Dat er tussendoor koffie of iets anders gedronken werd laat zich raden. Rob heeft ook nog de buitenverlichting van de caravan gerepareerd. Kortom een aangename en nuttige deerste volle dag op camping FREAN.
Houdoe en Adios van ons beide Ton en Ineke