Vandaag is het zondag, en ik neem me voor vandaag niets te doen. Ik trek dus geen werkkleding aan, dat dwingt me iets meer niets onderhanden te nemen. Om ons heen in de omgeving lijkt niemand van de wel verdiende zondagsrust gebruik te maken. De buurvrouw heeft de koeien bij ons al gedaan en als ik melk ga halen is ze druk bezig met melken. Ook de buurman is bezig, hij zuigt de giertank vol. Het is te ruiken ook als hij even later de giertank leeg rijdt over een van de weilanden in de omgeving. Als gezegd ik neem ik het er van en neem een voorbeeld aan de kater op het dak.
Sol wil wat doen, en gaat verder met schuren en schilderen van het bed. Ook de was wordt gedaan. Ondertussen bedenk ik me dat de belastingdienst alles niet leuker maar wel makkelijker wil maken. Ik ga de belasting van afgelopen jaar doen, na drie keer inloggen (eerst voor mij, dan voor Sol en daarna weer voor mij) controleer ik wat zij al ingevuld hebben. Alles is volgens mij goed en ik laat alles zo als het is. Voordeel hiervan is dat als ík fraudeer, ik dat aan de hand gedaan heb van wat zij ingevuld hebben. Een eventuele boete is dan af te wenden op de belastingdienst zelf. Toch?
Als ik www.spanjevandaag.com kijk staat het eerste stuk wat ik wekelijks schrijf voor die site er als op. Klik hier als je het wil lezen. Ook besluit ik de blog pagina wat aan te passen. Ik maak er een pagina bij waar op links komen te staan naar mijn stukjes op spanjevandaag. In de linker kolom zie je onder MENU nu ook staan Naargalicie.nl op Spanjevandaag.com (zie plaatje). Ook upload ik nog wat extra foto’s op de foto pagina, ook in de linker kolom te vinden onder MENU.
Dan is het tijd voor een extra grote wandeling met Antares, al stokken gooiend struinen we een stuk bos van ons door om vervolgens over weilanden van anderen terug te keren naar huis. Thuis wil ik toch even iets doen. Gister ben ik bezig geweest met purschuim, hier en daar zijn wat uitstulpingen van de pur die ik nu weg kan snijden. Na de koffie, buiten in het zonnetje, gaan we een rondje rijden. We willen nu eindelijk Carballedo wel een zien. Zo heet de gemeente waartoe wij behoren. Als we er zijn vragen we ons wel af waarom dit een gemeente is. Kerk, kerkhof, paar huisjes en een stuk of wat boerderijen, meer is het niet. We rijden verder, Sol zegt waar ik links of rechts moet. Het is hier echt geweldig! Van paars kleurende heide op heuvelruggen tot adembenemende uitzichten. Op het hoogste punt waar we geweest zijn is in eens een klein dorpje. Pleintje met een kerkje, speeltuintje, winkeltjes en restaurantjes. Aldaar op een terras wat gedrongen om vervolgens over schitterende weggetjes weer naar huis te gaan.
