Plan was in de blogpost van gisteren een filmpje te zetten. Vanwege de internetverbinding bij ons wilde dat telkens niet lukken. Maar vandaag moesten we naar Monforte de Lemos voor de hondentraining. De 4G verbinding daar is vele male beter dan hier bij ons. Dus laptop mee en na het afleveren van de honden bij de trainer in de bar ernaast tijdens de koffie alsnog het filmpje geupload in een razend tempo. Dus voor wie gisteravond al gelezen heeft, maar geen filmpje kon zien, het staat er nu op en anders is hier de link naar het filmpje op youtube. KLIK HIER
Na de hondentraining gaan we naar huis. Thuis heeft Orion toch weer over moeten geven in de auto. Met het kettinkje onder de auto voor aarding, krijg ik dan wel geen schokken meer bij het uitstappen, maar Orion heeft er blijkbaar geen profijt van. We gaan even later een ronde lopen en komen buren uit Cas de Pedro tegen, die buren die laatst vertelden dat ze het stuk weiland naast ons gekocht hadden. Het wordt overigens een beetje lastig om het telkens over de buren te hebben. We hebben de buren van de koeien, en de buren, Luis en zijn vrouw. Ze stoppen, Luis stapt uit, pakt een papier uit de auto en legt uit dat hij nog een stuk heeft gekocht. Nu een stuk, ook weer naast ons, aan de overkant van de weg. Hij wijst naar nog een stuk op een kaartje en zegt erbij ‘dat ook’. Ik bekijk het kaartje en zeg dat dat niet kan want dat stukje is van ons, dus dat kan iemand jou niet verkocht hebben. De honden willen verder en we spreken om 5 uur ‘s middags af om bij het stuk wat ze wel gekocht hebben te gaan kijken.
Als we thuis zijn van de ronden moeten we wel lachen. Toen Luis vertelde dat hij een weiland gekocht had naast ons, vonden wij dat prima. Wat zouden we er van moeten vinden. Omdat de buren in Cas de Pedro niet allemaal goed met elkaar overweg kunnen, leek het mij handig verder niets tegen de buren te zeggen over de grond die Luis kocht. Maar gisteren kon het niet anders dan ter sprake komen omdat we een gesprek hadden over het water wat bij ons uit de grond komt en op papier van ons, is en van een vrouw (die wij niet kennen). Maar nu Luis de grond in bezit heeft is het makkelijker. De buren hadden het nog over de moeilijke oude vrouw. Ja zal wel, maar misschien was Alberto ook niet altijd even makkelijk tegen die vrouw als het over water ging. Wij zijn nieuw hier, starten met iedereen op nul en zijn er problemen dan zoeken we een oplossing. Maar trouwens… die vrouw heeft die grond niet meer, Luis heeft het gekocht. De buren lachen. Dat is niet waar, hij liegt, die zegt dat soort dingen wel vaker. Ik ga er nog tegenin met de vraag waarom iemand dat zou doen. Hij treft ons er niet mee. Voor ons is het alleen maar makkelijker herhaal ik.
Vandaag dus zoek ik alle koopcontracten bij elkaar, kijk welke ik nodig heb en maak kopieën, ik print de lijst met perceelnummers uit en zoek nog wat andere dingen bij elkaar. De deurbel gaat. Luis en zijn vrouw. Kom binnen…. Nee, laten we gelijk gaan kijken. We lopen met z’n alle naar de wei aan de overkant van de weg en lopen naar het stuk wat Luis bij gekocht heeft. De grens is makkelijk van de 2 percelen, het is een rechte lijn. Maar waar loopt die lijn precies. Het beginpunt hebben we vrij snel gevonden. Er staat een paal. Het andere punt boven is lastiger. Daar moet een markering zijn met een steen, maar er liggen meerdere stenen waarvan je zou kunnen zeggen dat ze iets markeren. Het stuk wat ze gekocht hebben grenst aan een wei die netjes en degelijk afgezet is. Ik stel voor dat ik de maten op zoek op de website van het kadaster en dat we morgen vanuit het hek meten waar onze percelen grenzen. Morgen gaan we namelijk palen in cement zetten. Luis en ik kijken nog wat verder wat we morgen moeten doen. Dan loop Sol met Luis weg en praat ik nog even met de vrouw van Luis al lopende weg. Ik heb het over de rare stukje. Er zijn perceeltjes bij die nog geen 20 meter breed zijn, net als ons stukje bos boven. Maar dat klopt niet, zegt ze. Jullie moeten daar een groot bos hebben. Volgens mij niet. Ja want vroeger was alles daar boven van Alberto. We hebben wel eens meer iets gehoord over de 18 ha van Alberto. Maar misschien is dat iets van jaren geleden. Misschien is ons niet alles verkocht. Kan natuurlijk zijn dat de vorige eigenaar(s) waar wij het van kochten niet alles hebben willen verkopen.
Even later is de buurvrouw bezig met de koeien. Sol gaat vertellen over vandaag. Hummmm… dus hij heeft toch gekocht en niet iets verzonnen. De buurvrouw is klaar en gaat naar huis. Even later… ik hoor een auto. De buren. Waar welke steen ligt, dingen over het water. Ik weet niet of ze me snappen. Maar er moet een keer een moment zijn dat de grens tussen twee percelen op een minder houtje touwtje manier vastgesteld wordt.
Word vervolgt……
Hola,
Wat hebben grootgrondbezitters het toch zwaar !!!
Heb je niet alleen zorgen over je eigen grond en/of waterbronnen moet je ook nog laveren tussen buren die elkaar kennelijk niet mogen. Het lijkt wel een soap die je ” landjepik” zou kunnen noemen. Morgen word het dus kadaster spelen.
Vandaag trouwens een mooie spreuk gehoord over zoiets: ” maak je vandaag niet druk over wat je morgen ook kunt doen”. Ik bedenk me nu plotseling dat die spreuk ook perfect past bij jullie in Galicie Manjana, Manjana.
Dan nog heel even terug naar een reactie van jou op een eerdere blog dat je nog aan het bedenken bent wat voor soort plafond er in de keuken moet komen. Ik denk zeker geen hoog zoals in jullie eet en slaapkamer.
Houdoe
Hoi Pa,
Pfff, ja het is wat met die grond! Maar het komt vast goed.
Het plafond in de keuken. Nee dat word zeker geen hoog plafond. Dit gaat er uit en op dezelfde hoogte komt er een nieuw. Op de balken komt een vloer en we maken in de keuken een vlisotrap. Kunnen we de ruimte als zoldertje gebruiken. Voor het plafond wil ik gladde afwasbare platen. Die ook in badkamers gebruikt worden.
Goedemorgen , nou dat wordt daar nog een beetje spannend ook. Heel veel succes.
De keuken zit al in je hoofd in grove lijnen , de uitwerking volgt ook vast binnenkort .
Fijne Zaterdag samen.
Groet. ✏📏📈📐📍⛏🔭
Hallo Antinette,
HAHAHA…. Mooi dat je je al een voorstelling kan maken. Nog een tipje van de sluier voor jou dan; Aanrecht gaat eruit. Is van beton en veel te laag. Gemetselde kast in de hoek daar er ook uit. In het plafond boven het hout fornuis willen we een koperen wasemkap (zonder motor). En dan hebben we nog antieketegeltjes, dus ECHT antiek, die willen we ook in de keuken.
Hi Rob, filmpje gezien van het koeienpad. Puur slaven werk!
Heeft je buurman geen shovel op zijn trekker?
Het is tenslotte zijn shit.
Hallo Henk,
Als dat zou kunnen, dan zou dat mooi zijn. Maar helaas, die heeft hij niet. Het pad is ook maar anderhalve meter breed, dus een bobcat zou een uitkomst bieden.
Het is ook niet nodig dat het een een keer af is.
Het filmpje heb ik nog gisteravond bekeken joh wat een zwaar werk en die lange weg gaan met die kruiwagen dat vergt uithoudingsvermogen.
Ja als het over grond gaat heel goed uitkijken er kan altijd een kern van waarheid zijn wat de buren zeggen .hoop dat het goed komt en het ongunstigste stuk grond afgeven/ verkopen is misschien is dan al veel opgelost wat modder water betreft,
succes,
José
Hallo José,
Wij verkopen niets hoor. De buren (Luis) hebben stukken gekocht, bij een stuk is de grens niet helemaal duidelijk omdat het met ergens een steen gedaan is. Maar ik denk dat ik de steen inmiddels gevonden heb.
Wat een toestand met de grond maar zoals je al schreef het komt allemaal wel goed en dat denk ik ook wel. Zo te lezen word de keuken erg mooi met al die ideeën van jullie. Wat een prachtig hoekje is het met het bureau n die klok erbij. Nog een fijne zaterdagmiddag en avond.
Grens bepalen via het kadaster kan soms vervelend zijn. de grenzen staan vaak niet goed opgesteld. Grenspaaltjes van het kadaster hebben vaak pootjes en verplaatsen makkelijk. De oude grensstenen zijn vaak in een vorm gehakt die naar de lengtegrensrichting wijst, en mocht je daar aan twijfelen dan moet je diep graven want onder de markeer steen bevinden zich twee getuigen twee andere stenen. Als ik een kavel wil opzoeken dan ga ik eerst op sigpac met behulp van de kadester gegevens die kavel bekijken en noteer ik de coördinaten en aan de hand daarvan kom ik in de buurt van de grens maar er kan een heel groot verschil in zitten. Dat betekend dat wanneer de buren toch nog moeilijk gaan doen dat je een betrouwbare landmeter in dienst moet nemen, en dan ben je gauw weer een paar honderd euro lichter.
Hallo Henk,
Dat er twee stenen zijn weet ik. De sigpac gebruik ik ook. In ons geval is het ook een beetje een buurman die alles beter weet da wie dan ook en van nieuwe technieken en gouvermentele instanties niets moet hebben. De buurman (Luis) die waarmee we een grewns vast stellen doet niet moeilijk.
Haha , dank voor de uitleg qua verbouwing c.q renovatie van de keuken . Zie het helemaal voor me wordt vast ook geweldig net als de rest.
Veel succes met het uitmeten van de kavels , gaat vast goedkomen . Alvast een fijne avond gewenst.
Groet 🤣🤫📈📏📐👊👍👋