Slachtfeest Bij De Buren

Gisteravond zijn we nog naar de buren gegaan voor het avondeten. Eerst was er soep, en dat was een soep die ik niet eet. Soep van varkens maag, nou mij niet gezien. Daarna vlees en als toetje pannenkoek maar wel speciale. Ze willen eerst niet vertellen wat er zo speciaal aan een bruin gekleurde pannenkoek is. Het blijkt te gaan om een bloed pannenkoek. De schoonzoon van de buren haast zich om te vertellen dat er veel citroen in zit. Oké prima. Maar in Nederland at ik ook gewoon bloedworst, dus met bloed in een pannenkoek heb ik geen moeite. Je proeft er overigens niets van, het gaat vooral om de kleur. Rembrandt heeft misschien ook wel bloed gebruikt voor zijn rode verf.

Vandaag dan eerst wat in de keuken gedaan. Omdat het aanrechtblad links van het fornuis aangepast moet worden moet er ook een tegeltje weg. Met de multitool bezig geweest dit tegeltje weg te halen. Als het aanrechtblad aangepast is moet er een aangepast tegeltje terug komen.

Ik kijk ook nog wat TV en dan is het twee uur. We worden dan weer bij de buren verwacht. Gisteren was er ook een oud echtpaar. Samen zijn ze denk ik tegen de 200 jaar oud, maar harde werken heeft zijn tol geëist en ze samen de 300 ook al gepasseerd zijn. De oude vrouw hebben we al eens gesproken, dat was op de begrafenis van de moeder van de buurvrouw. Toen zij ze iets dat we op ons geld moesten passen met de buren. We begrepen het niet wat ze daar mee bedoelde, want dat was het enige wat we uit gaat Gallische dialekt konden opmaken. Gisteren vertelden de vrouw weer iets over de buren, dat ze niet te vertrouwen zijn. Even later vertelt de buurvrouw hetzelfde over de oude vrouw. En dat maakt het verwarrend. Als ik een feestje geef nodig ik niemand uit die ik niet aardig vind of niet vertrouw. Als ik uitgenodigd wordt door iemand voor een feestje die ik niet aardig vind , dan ga ik niet. Dus… waarom is die vrouw uitgenodigd door de buren en waarom is die vrouw gekomen?

Vandaag was het echtpaar er weer. Deze keer had de vrouw wat bij voor Sol wat niemand mocht zien. Ze had een oude jas bij, die haar te groot was geworden, ze is namelijk heel mager, maar misschien past de jas Sol en heeft die er dus wat aan. Heel stiekem hebben we de jas ook gelijk in de auto gelegd.

Vanavond is het ook nog feest, maar dan gaan wij deze keer niet.

De kip waar ik gisteren over schreef is ter ziele gegaan met hulp van de buurvrouw.

Vandaag ook nog even in de brievenbus gekeken. Post uit Nederland! De eerste twee Kerstkaarten zijn binnen……. we zien sterretjes 😉 (en dat wordt alleen begrepen door twee personen)

17 reacties

  1. Hola,

    Je hebt helemaal gelijk dat je geen mensen uit moet nodigen op je feestje die je niet vertrouwd en tegelijkertijd inderdaad waarom gaat iemand die andersom de mensen ook niet vertrouwd er dan naartoe gaat. Misschien is dat Galisische filesofie of zoiets.
    Dus toch nog even tussen de etenspartijen door even in keuken verder gegaan.
    Oei……bij het zien van de Kerstkaarten kom ik er achter dat wij “vergeten” zijn er een te sturen. Nu nog actie ondernemen heeft ook geen zin meer aangezien dat dan “mosterd na de maaltijd word”.
    De schaastkoorts hier in Nederland is ten einde. Op dit moment is het net boven 0, regend het en is het werkelijk SPIEGELGLAD.

    Houdoe

    • Hoi Pa,

      Geen probleem hoor, geen kaart. Schaatsen, toen ik het allemaal hoorde had ik ook zin om even te gaan schaatsen. Maar bij vertrek uit Nederland heb ik mijn oude versleten Noren weggedaan.

  2. Hoi Rob,
    Dus dat is binnen blijven, Het is het niet waard om mijn benen te breken. Wat gek van de buuren en die vrouw, maar ja is ditzelfde. Gr. Ma

  3. Raar verhaal maar je hebt gelijk waarom toch uitgenodigd , in ieder geval een waarschuwing in de goede richting en over stiekem gedoe niks voor mij .
    Fijne week ,🧐
    José

  4. Die soep zou ik ook niet aangeraakt hebben. Lijkt wel op wat mijn Spaanse vriend vaak eet. Callos. Dat is dus pens drijvende in een soort tomatensaus. Ook is hij dol op arroz negro en tinta de calamar. Pikzwarte rijst in de inkt van de inktvis. Ik eet van alles, maar daar trek ik een grens. Dat is mij al te extreem. Aan de andere kant lust hij mijn Aziatische gerechten niet. Niks Indisch, Chinees, Thais, Vietnamees. Dat maak ik dan voor mezelf.
    Dus de kip is niet in de soep beland? Wat gaan ze er dan mee doen? Volgens mijn vriend die oorspronkelijk uit een dorp komt waar van alles geslacht werd: kippen, varkens, schapen, wordt de kip gewoon opgegeten. Ziek of niet.

    • Hallo Marian,

      De kip zit in de kliko van de buren. We moeten maar eens met z’n vieren gaan eten. Sol met jouw vriend en ik met jou. Kunnen zij eten wat ze lekker vinden en mach jij Aziatisch klaar maken 🙂

  5. Goedenmorgen , was weer een enerverende dag , zo te lezen.
    Zo hebben wij een keer bij een Hongaarse Familie een “slachtfeest”
    meegemaakt . N.b. midden in de Zomer op de Poesta .(30jaar geleden) Zal je er een keer foto’s van sturen. Gelukkig vloeide de drank daar ruim en vond je alles lekker. Nu niet meer 🤣😄 zal de leeftijd zijn.
    Fijne week en succes net wat jullie gaan doen .
    Groet . 👍👊🙋‍♀️🙋‍♂️😊😋

  6. Hallo Sol en Rob, heel lief van jullie de gedachten aan de kerst. Het begint toch echt wel heel mooi te worden. Kan je na gaan als het straks af is, let op je herkent je eigen keuken dan niet meer.
    Natuurlijk ieder mens krijgt in een ander land wel eens iets te eten waarvan die griezelt, zo ook wij.
    De allereerste keer in Griekenland, zal toch al gauw 45 jaar geleden zijn, de kok kwam vol trots ons de bestelde visjes brengen. Haalde een vork en liet ons de wangetjes van de vis proeven, ach niet vies maar toen hij ons de ogen aanbood hebben we toch echt geweigerd. Volgens de kok het lekkerste van de hele vis, nou dat zal wel. Bij hetzelfde restaurant werden ons op een andere dag de ballen van een stier aangeboden, daar hebben we ook maar voor bedankt. Lands wijs, lands eer, in ons land zal er ook wel iets gegeten worden waar de buitenlander van griezelt. Fijne avond, groetjes

    • De ballen van een stier. Doet me denken aan de tijd dat ik bij de Ambassade van Egypte werkte in Den Haag. 1 x in de week moest ik bij het slachthuis de ballen van een stier bestellen. Ik had altijd moeite om niet in lachen uit te barsten bij die bestelling. De Egyptenaren vonden het een lekkernij. Zelf heb ik ze nooit geproefd.

    • Hallo Lady Wieser,

      Een paar jaarterug heb ik met vrienden in Chili ergens zitten eten. Het was een grote schaal met verschillende soorten vlees. Er lag ook oranje/groen vlees bij. Ik heb het gegeten, het was bets lekker, beetje sponsachig. Later vertelde ze me dat ik koeienuier op had

  7. Als koeienuier goed is klaar gemaakt is het inderdaad lekker. Ik heb het toen ik ongeveer 6 jaar oud was vaak gegeten het werd toen wel eens het vlees voor de armen genoemd. Raar als je elkaar niet vertrouwd je dan wel elkaar uitnodigdvoor een etentje. Ik heb vandaag ook mijn eerste kerstkaarten binnen gekregen leuk om dat ieder jaar te ontvangen zelf stuur ik ook altijd kaarten. Nog een gezellige avond samen.

Laat een antwoord achter aan MarianReactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *