Als Sol vandaag de koeien wat te eten gaat geven moet ik ook komen. Het jongste kalf staat weer verkeerd en kan zich daardoor ophangen. Maar ik moet ook even bij Rollo kijken.

Rollo is, net als Blancita die nu weg is, een kat van de dochter van de buren. Hier gedumpt toen er niemand woonde. De buren kijken er sinds wij hier wonen eigenlijk niet meer naar om.

De laatste 3 weken of zo gaat het niet goed met Rollo. Het lijkt er op dat hij de schurft van de koeien ook heeft. De buren weten daar wel raad mee en geven hem dezelfde behandeling als de koeien, iets uit een spuitbus. Maar Rollo wordt er niet beter op. Een paar dagen later kan ik Rollo zelfs aaien. Als we de buren weer eens vertellen dat het niet goed gaat heeft hij volgens de buren een kou gepakt en ze geven hem een spuit. Een paar dagen later krijgt hij er weer een. 

Wij zijn inmiddels een keer iets gaan kopen bij de dierenarts voor Orion en vragen de dierenarts om raad en leggen uit wat er gedaan is met Rollo. Pfff… beter even naar laten kijken voor het te laat is. Schurft is niet niets voor een kat. We vertellen de buren dat het verstandig is om een dierenarts Rollo te laten onderzoeken. Maar daar wordt gewoon overheen gepraat. We herhalen dat verschillende keren naarmate het slechter gaat met Rollo. 

Al een paar dagen zit hij als een klein hoopje stil in een hoekje in de stal. We zetten zijn eten en drinken bij hem in de buurt. Ik stel Sol voor aan de buren te vragen dat wij met hem naar de dierenarts gaan en dat de rekening voor de buren is. Maar wat als ze niet betalen? Tja. We hebben geen zin de rekening voor een kat die niet van ons is te betalen voor mensen die dat gewoon kunnen betalen. Zouden ze geen rooie rotcent hebben, dan is het een ander verhaal. Sol geeft gisteravond nog maar eens aan dat Rollo echt een dierenarts moet zien omdat hij het anders niet gaat redden. Het antwoord van de buurman “uiteindelijk gaan we allemaal dood”

Uiteindelijk gaan we allemaal dood….. dat zullen we onthouden als weer een van hun lammeren is doodgebeten door de hond van een ander! Dat is de natuur, het jacht instinct van de hond en uiteindelijk gaan we allemaal dood, ook jullie lammeren. Geen medelijde meer van onze kant. 

Ik kijk bij Rollo in de stal. Hij ligt stil, is koud en stijf. Dat was het dan dus voor Rollo. Sol belt huilend met de buurvrouw, die snapt niet wat er is en staat binnen 5 minuten bij ons. Ik vertel dat Rollo dood is. Ze is zo te zien wel ontdaan, maar het was een oude kat, zegt ze. Ja, maar was er mee naar een dierenarts gegaan! Ik geef haar Rollo, ze gaat hem begraven.

Verder vandaag. Van een kist, die we van mijn ouders kregen, heb ik een tijdelijk TV meubel gemaakt. Als deze week de nieuwe stoelen komen moet de TV wat hoger staan dan gewoon op de grond. Ik had nog twee mooie kastanje (?) planken staan. Deze vandaag op maat gemaakt om in de kist te kunnen leggen. Daarna een nieuwe steun gemaakt om het deksel open te houden.

NB.: De foto’s van Rollo zijn uit de archieven, geen foto’s van een zieke Rollo dus.

10 reacties

  1. Ach arme Rollo, het beestje heeft nu in ieder geval geen pijn meer. Wel raar van de buren dat ze de verantwoordelijkheid voor het dier niet wilden nemen en het probleem aan jullie lieten. Gelukkig horen Antaris en Oreon bij jullie en worden zij wel goed verzorgd.

    Groetjes,

    Corry

  2. Hola,

    Ja luitjes zo werkt het helaas voor jullie bij de meeste boeren. Die kennen vrijwel geen huisdieren.
    Een paard moet trekken, een koe melk geven, een hond waken/beveiligen en een kat muizen vangen. Voor jullie is dat heel iets anders en begrijpelijk erg om zo te moeten ervaren.
    Nooit gedacht dat onze ex. kist een televisietafel zou worden.
    Maar hoe verdrietig vandaag ook moet je maar denken nog 4 nachtjes slapen en er is weer een feestje voor jullie te vieren. Trouw aan beesten en houden van teld toch ook voor mensen !

    Houdoe

  3. Pa heeft gelijk dit is nog steeds de oude mentaliteit van de boeren ze gaan hier ten opzichte van Nederland toch anders om m.n. de katten , honden hebben ze liefst 2 of 3 en katten zie je weinig.
    Terwijl overal veneteraire praktijken zijn in ieder dorp of stad.
    Jammer voor die 2 lieve beestjes als je katten liefhebber (dat ben ik ) doet dit verdriet , een ding is zeker ze hebben wel in vrijheid kunnen leven ten opzichte van ons kleine landje.
    Fijne dag
    José

  4. Ja heel jammer van de katten, José ik ben net als jij ook een katten liefhebber maar nu hebben we er geen meer we wonen nu in een wijk en als katten liefhebberweten we dat ze altijd bij de buren gaan zitten. En dat willen we niet. Iedereen een fijne dag. Gr. Ma

    • Goedemorgen , zo triest dat je zo vechtend tegen… aan je eind moet komen. Vreemde gedragingen van sommige Spanjaarden , gelukkig zijn ze niet allemaal zo .
      Geniet van jullie TV- kist ziet er geweldig uit , kan de TV er nu ook “inzakken” , als de kaist dicht gaat ? Dat zou helemaal mooi zijn.
      Fijne dag daar , hier beginnen de tulpjes kleur te krijgen , we gaan de goede kant op !
      Groet. 🌷

  5. Hoi Ma ( als ik u zo mag noemen) ,
    Fijn te horen dat u ook katten liefhebber bent wij hebben 4 katten gehad en zijn alle 4 dik 18 jaar geworden, wij willen ook geen meer helaas,
    Groetjes,
    José

  6. Hoi José, Sorry dat ik mijn naam niet heb gezegd maar ik heet Ineke en bijna 72 jaar maar denkt nog iedere morgen dat ik18 ben. Haha. Groetjes.

  7. Wij hebben uitstekende ervaringen met een lokale dierenarts en het verhaal van Rollo is raak. Je denkt dan, wat zijn de buren onverschillig, barbaars. Wij zijn in het verleden eens met een kat van de buren (nog in NL) naar de dierenarts gegaan, hier kost een consult overigens een fractie van het tarief in NL, enfin, toen we de dierenarts vertelde dat het niet onze kat was, rekende hij een schijntje. Hier (Albatera, Costa Blanca) hebben we te doen met de enige waakhond bij de buren een eindje verderop. Het beest hunkert naar aandacht en laat dan ook weten als wij komen aanrijden. De Doberman staat dan voor het hek en is super uitbundig als we hem aanhalen door de spijlen van het hekwerk. Er is verder niemand op het terrein, uitgezonderd 1 x per week om het beest van voeding te voorzien en af en toe een weekend. We hebben te doen met dit beest. Helaas, dit is ook Spanje.

  8. Wat triest dat het beestje zo aan zijn einde moet komen en inderdaad hier in spanje gaat men met dieren heel anders dan wij gewend zijn om. En inderdaad ik heb vaak medelijden met die dieren. Wat een mooie oplossing voor de tv. Toen wij nog in Nederland woonden had ik ook een poes en als ze naar buiten wilde ging ze aan een riempje en dat vond ze heel gewoon Ze kon de hele tuin door. Nu wonen we op een apartement en ze komt alleen op het grote terras en heeft het samen met onze hond goed naar hun zin.

  9. Hallo Inneke,
    Heel leuk je reactie en ook ik hoop in juli 72 te worden dat is toch toeval en..als je actief blijft van lichaam en geest voelt het ind. als nou ja iets meer dan 18 😁 laten we dik tevreden zijn en je bent zo oud zoals je je voelt 🍀geniet van alle leuke en vooral ook de kleine dingen des levens,
    Blijf gezond,
    José

Laat een antwoord achter aan Mieke MertensReactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *