Pontevedra

Voor de vroege lezers van het blog, vandaag een laat blog. We zijn net thuis.

Vandaag doen we niets, goed ik heb een was aangezet en even later opgehangen. Vandaag is het zondag, dus gaan we, zo als meestal, ergens naar toe of een rondje rijden. Op de planning staat voor vandaag Pontevedra, een havenstad. We hebben horen zeggen dat het een mooie stad is en volgens de plaatjes op internet denken we dat de verhalen kloppen. Sol heeft de koeien al eten gegeven en die hebben we even later in de wei gezet. Antares en ik lopen een rondje en zien op de oprit, net als van de week, een hoop koeien staan. In de wei is de buurvrouw, samen met haar twee honden, druk de boel in goed banen te leiden. Antares en ik nemen, ongevraagd, de oprit voor onze rekening en sturen de treuzelende koeien de wei in. Antares blaf een paar keer en dat maakt dat de koeien wat door lopen. Als alle koeien voor bij de schrikdraad zijn, die op de grond ligt, sluit ik dat deel van de wei af en sluit het kastje van de schrikdraad aan.

Koffie…. de deurbel gaat. Een auto? Een die ik niet ken. Er staat een man bij, die even later een rieten hoedje op zet tegen de zon, het is namelijk erg mooi weer. Hij stelt zich voor en dat doe ik ook. Hij komt uit Santa Mariña de Castro, gehucht valk bij ons. Hij verteld ook dat hij in Santiago de Compostella woont. Oké? Maar dan verteld hij meer. Gelegen aan onze oprit is een stukje weiland van ongeveer 900 m2, en dat is een stukje waar wij in geïnteresseerd zijn. Dat stuk je blijk van hem. Ik begrijp dat het hem om het even is of het verkocht wordt of niet. Ik leg hem uit waarom wij het graag willen kopen. Punt is namelijk dat als iemand anders het eventueel eens een keer koopt, die persoon daar dan ook iets weg kan zetten, en stel je daar van alles bij voor. Dat is iets wat wij niet willen. Weilanden hebben we genoeg, dus meer hebben we niet nodig. Het is meer uit voorzorg.

Ik vraag of hij iets wil drinken, maar dat hoeft niet. Sol roep ik er bij, want dat is toch wel makkelijker. Een en ander wordt besproken en telefoonnummers worden uitgewisseld. Hij is ieder weekend in Santa Mariña de Castro, maar voor ons is het ook geen punt naar Santiago de Compostella te gaan om de koop rond te maken. Wordt vervolgt!

Even later vertrekken wij via binnendoor wegen richting Pontevedra een kleine 2 uur rijden. Als we dichter en dichter in de buurt komen, zijn we nog niet echt onder de indruk van wat we zien. Als we echt in de stad rijden eigenlijk ook niet. We zien alleen lelijke gebouwen. We parkeren de auto en lopen volgens de aanwijzingen van Google Maps richting de binnen stad. Dat ziet er beter uit! Wel een mooi park, wel mooie oude gebouwen. We slijten er de dag en gaan aan de haven uit eten. Nu we moe zijn van alle het wandelen, mag ik nog even die kleine 2 uur terug rijden. Sol en Antares doen zo gezegd een dutje.

UFO. Vast wel eens iets over gezien. In Pontevedra zijn er een hoop. 😉