Pablo Is Vroeg

Als ik vandaag op het werk aan kom, is Pablo er al. Er staat ook een auto met een paardentrailer. Geen idee wat er allemaal gaande is. Later blijkt dat de eigenaar van de auto misschien een koe wil kopen, maar er later toch van af ziet. Ook heeft Pablo de koeien in de tweede stal al eten gegeven. Alle koeien staan vast, vertelt hij later. Ze komen namelijk tegen Blauwtong inenten. Dat is verplicht in het Zuiden van de provincie Lugo en in het Noorden van de provincie Ourense.  Alle koeien krijgen een rode streep als ze gedaan zijn.

Als ik alle koeien die naar de robot moeten heb verzameld, vertel ik Pablo over koe 1230 en de robot. Dit is de koe waarvan de baarmoeder bij de bevalling naar buiten kwam, zoals ik een paar weken terug schreef. Deze koe geeft voor de eerste keren melk en dan blijkt het weleens problemen te geven bij de robot. De uier van die koe is nog niet helemaal in vorm, zullen we maar zeggen. Maar er is nog wat anders. Pablo gelooft het eerst niet, totdat hij het zelf ziet. Om de staarten van de koeien netjes te houden, hebben we een soort tondeuse en daarmee kun je de kwast van de staart kort en netjes houden. Bij deze koe vindt de robot dat de staart een tepel is. Die koe is al een beetje zielig en dan ook nog een robot die altijd moeilijk bij haar doet. Als zij naar de robot gaat, ga ik er bij zitten. Ik doe dan haar staart op zij en laat de robot verder zijn ding doen. Ook is er een tepel die dikker en wat korter is dan de rest. De robot vindt dat ook moeilijk. Maar ik ben er achter, als ik eerst even wat met de hand melk aan die tepel, dan is de kans groter dat de robot de tepel eerder herkent. Volgens Pablo komt het over een paar weken allemaal goed als de uier een beter model heeft.

De poezenfamilie in de logeerkamer doen het goed. De doos die altijd al in de tent staat, is niet meer in gebruik. Cleopatra heeft haar kroost er gisteren al uitgehaald. De doos is dus weg. Maar ook van de tent wordt geen gebruik meer gemaakt, zo lijkt het. Cleopatra vind het beter de kittens onder het logeerbed te bewaren. Voor wie het niet meer weet, dat bed is gemaakt van pallets en daar kan heel de familie onder. Als Sol en ik de logeerkamer op gaan, komt heel het spul langzaam onder het bed vandaan. Willem – Alexander doet het goed. Het lijkt wel of hij een week eerder is geboren. Op de foto is dat volgens mij duidelijk te zien dat hij een stuk groter is dan zijn zwarte broer. 

Tijdens de siësta ben ik nog maar wat aan het kastje van de buren gaan doen. Stukken die ik al gerepareerd had heb ik afgewerkt zodat ze gemonteerd konden worden aan stukken waar niets aan gedaan hoeft te worden. De voorkant van het kastje staat in de steigers en is morgen klaar om geschuurd te worden. Maar daarmee ben ik er nog lang niet.