Onix In De Val

Vandaag moeten we naar Monforte de Lemos naar de politie om voor Sol een nieuwe NIE pasje te gaan regelen. Maar voor we vertrekken zetten we de val voor Onix in de garage klaar, daar is het warm omdat de pelletketel daar staat. Loopt hij gelijk in de val, dan zit hij er in ieder geval warmpjes bij. Ik zet de val klaar en Sol regelt sardientjes in een bakje. Het was ons aangeraden iets in de val te leggen wat kwa geur voor de kat niet te weerstaan zou zijn. Als alles gereed is om Onix in de val een warm onthaal te geven, vertrekken wij naar Monforte de Lemos.

In Monforte de Lemos gaan we bij de politie langs en even later heeft Sol een nieuwe NIE pasje. Daarna gaan we nog even bij de hondentrainer Fran langs, de laatste les moeten we nog betalen. Via de Lidl en een tuincentrum rijden we weer naar huis. Thuis ja ik maar gelijk in de garage tijden en als ik aan de deur rommel om die open te maken hoor ik een zielig gemiauw. Maar als ik dichterbij kom verandert dat in gevaarlijk gebrom. Daar komt dan misschien wel de uitdrukking vandaan dat iemand die in de gevangenis zit moet brommen. 

De dierenarts weet ervan dat we met een hinkende wilde kat zitten. Sol beld de dierenarts en die laat weten dat we gelijk kunnen komen. Als ik Onix met val en al in de auto zet laat hij weten het er niet mee eens te zijn en het brommen gaat over in sissen. Haha… jammer voor hem, maar ik ben niet onder de indruk. We leveren hem af bij de dierenarts in Chantada en gaan weer naar huis.

Op de heenweg hadden we DHL zien rijden, dat zijn eigenlijk de enige die een pakje ook werkelijk bij ons thuis afgeven. Ik kijk even op de DHL app, nee pakje vanuit Nederland is nog onderweg. Toch gaat de telefoon van Sol, DHL heeft toch wat bij. Sol laat de man weten het op de ‘geheime’ plaats te leggen, dat is in de stal. Even later gaat haar telefoon weer, ander pakje wat bij het pompstation wordt afgegeven. Op de terugweg als we het pakje bij de pomp opgehaald hebben en verder richting huis rijden komen we een grote witte bestelbus tegen. Even later rijdt diezelfde bestelbus seinend en toeteren achter ons aan. Er zal wel iets zijn dus ik stop maar. Er springt een jongeman uit, ik stap ook uit. Pakje roept hij. Pakje? Hoe weet hij nou als hij een auto in A Barrela tegenkomt dat hij een pakje voor de mensen in die auto heeft. Dacia’s zoals wij hebben rijden er meer, sterker nog, die zijn ook dezelfde kleur. Maar goed, goede service zal ik maar zeggen. Was in Nederland wel eens ander waar de pakjes net niet binnen gegooid werden of gewoon buiten voor de deur werden gezet als je niet thuis was. 

Als we thuis zijn zet ik Onix, nog steeds in de val, buiten de auto. Deze stoere brommende kat heeft wel van bangigheid in de auto gepist. Als ik de val open zet is hij sneller weg dan een sprint van een Tesla die in 3 seconden van nul naar 100km/h sprint. Van het beschadigde kussentje van zijn rechter voorpoot heeft hij blijkbaar even geen last. Volgens de dierenarts is er niet veel aan de hand, antibiotica voor de poot heeft hij gehad en hij heeft hem verder ook even bekeken. Gezonde kat.

Tussen het brengen en halen van Onix, zijn Antares en ik even in de tuin op de akker bezig geweest. Zij zoekt stenen die ik telkens moet gooien en ik doe mijn best wat te planten. Bij het pomphuisje moet een Rododendron komen met paarse bloemen. Nu nog klein, maar daar kom met een paar jaar verandering in. Langs de rand van de tuin aan de kant van de oprit staan weipalen met prikkeldraad. Dat prikkeldraad wil ik graag versieren met een Blauweregen. Idee is de takken daarvan langs de prikkeldraad te leiden. Goed ook niet van vandaag op morgen klaar natuurlijk. We hebben ook nog een kersenboom gekocht. Die komt op het stuk wat we als laatste bij kochten. Die boom komt tegen de oprit te staan. Als die dan over een paar jaar wat groter is dan staan er twee kastanjes, een eik en een kerseboom aan de oprit, die we dan overigens wel oprijlaan gaan noemen. Klinkt net wat voornamer, toch?

Nog even dit; ze zeggen dat een hond op zijn baasje lijkt of misschien andersom. Antares een Schnauzer in kleuren zwart en grijs, haar baard en snor zeker. Die kleuren zijn hetzelfde als bij baard en snor. Ik kan toch wel zeggen dat mijn lievelings programma’s talkshows (de serieuzere) en actualiteitenprogramma’s zijn. Laat dat voor Antares nou ook het geval zijn. Deze foto is van gisteravond als we nieuwsuur zitten te kijken.