Sol heeft om half 10 een afspraak bij de kapper in Chantada. Als we een rondje met Antares en Foskie gelopen hebben vertrekken we. Ik neem de kettingzaag mee. Nee dat is niet om onder dwang daarvan bij de kapper iets af te dwingen. Volgens mij is er iets met de kettingzaag. Als Sol uren bij de kapper gaat zitten ga ik met de kettingzaag naar Monforte.
Bij de kapper. Tja, ik kan niet vertellen over wat daar gebeurde. De puntjes een een kleurtje. Wel hebben we een slachtoffer gevonden voor de eieren die wij niet allemaal op kunnen. De kapster blijkt in een appartement te wonen en heeft geen kippen. Sol heeft haar blij gemaakt met een doosje eieren.
In Monforte ga ik naar de Husqvarna winkel en leg aan een monteur uit wat er gaande is.Vorig jaar kocht ik de kettingzaag en eigenlijk vanaf het begin is recht zagen niet mogelijk. Zaag ik een dikke tak dan wil de zaag een bocht zagen. Ik dacht dat het aan mij lag, maar met mijn electrische kettingzaag heb ik dat probleem niet. Ketting strakker of losser maakt geen verschil. Ik heb ook al een keer het lemmet waar de ketting over loop omgedraaid, maar ook dat maakt niet uit. De man kijkt over de ketting en vraagt of hij naar links afbuigt (als je van boven naar beneden zaagt)? Ja klopt. Moeten we na kijken, we bellen als hij klaar is. Oké. Ik had gehoopt er even op te kunnen wachten. Monforte is leuk, maar nu moet ik nog een keer op en neer. Sneller kan helaas niet. Ik ga nog even om een boodschap bij de Lidl en de Chinees en ga dan weer naar huis. Bij Chantada in de buurt bel ik Sol even om te vragen of ze al (bijna) klaar is. Nee duurt nog een paar uur.
Thuisgekomen ga ik eerst maar een rondje lopen. Antares loopt altijd los, Foskie nog niet. Het stads hondje is dat nog niet gewend. Maar we gaan hem dat wel leren. Eerst mocht hij alleen los als we op veilige afstand van de weg zijn in het weiland. Nu mag hij al zo naar buiten, wel met harnas aan maar geen riem. Gaat hij er dan vandoor dan kunnen we hem nog altijd vast zetten. Maar het hoeft al twee dagen niet. We lopen zo naar de wei, steken de weg over en doen ons ding in de wei. Ik gooi een steen voor Antares, die dan vervolgens rond de steen het gras lostrekt. Foskie rent een beetje kijkt in de rondte waar Sol is en gaat dan in het gras rollen. Liefst heeft hij dat Sol overal bij is, maar die zit nu bij de kapper en hij zal het dus met mij alleen moeten doen.
Als we terug zijn ga ik een cake bakken. Maar met een ander recept dan gebruikelijk. Nee… geen extra ‘kruiden’ er in. Ik ga hem met melkwei (of gewoon wei) maken. Regelmatig maken we van de melk die we bij de buren halen yoghurt. Heels makkelijk, we hebben er een apparaat voor. Je hebt er een beetje yoghurt voor nodig en melk. Het het in het apparaat en laat het voor 12 uur staan. Als de yoghurt dan klaar is zit er altijd van dat vocht bij, dat is de wei. Normaal roer ik die er gewoon door als ik de yoghurt eet. Maar soms wil ik wat dikkere (zou dan Griekse yoghurt zijn), in een zeef laat ik de yoghurt dan uitlekken. Je hebt dan even later yoghurt en wei. Ik wist niet dat je er nog wat mee kon doen. Maar blijkbaar kan er een hoop mee, onder andere een cake bakken waar je de wei gebruikt in plaats van boter. Zo’n cake vandaag dus gemaakt. Omdat de cakevorm nog ergens in een doos zit gebruik ik een springvorm. Maar met het beslag is de boden dan net bedekt. Van alles wat er in gaat hebben we nog genoeg, dus ik maak meer beslag aan en giet dat ook in de vorm. Even later heb je dan een mooie en erg lekkere cake.
Als de cake in de over staat belt Sol dat ze klaar is bij de kapper. Ik ga haar halen. Thuis doen we verder niet. Ik heb alle afleveringen gekeken van een serie die ik aan het kijken was en Sol heeft zitten lezen.
Dan hebben we nog een koe, Charlotte. Ze staat nu bijna een jaar bij ons in de stal. Ze is erg gesteld op de twee kleinere die bij haar staan en beschermt ze ten alle tijde. Maar nu al enkele dagen laat ze weten dat ze toe is aan een man. Heel leuk…. voor even. Luister even mee, zo gaat het om de paar dagen zo wat heel de dag.
Hoi Rob,
Wat Leuk die hondenje heb er een echte buikschuiver bij ik dacht dat alleen motorrijders zo werden genoemd maar jullie hond kan er ook wat van.we zijn vandaag in Andorra beland we doen het maar een dag we hebben nu onze buik er al van vol. Eerst heb ik nog een foto gemaakt van wat sneeuw maar dat had ik net zo goed niet hoeven doen . We reden gewoon in de sneeuw. En dan die weg héél véél stijlen bochten in de mist nou dat is niks voor mij. Maar je vader heeft genoten. Morgen komen we weer iets dichterbij. Gr. Ma
Hola,
Gelukkig zijn niet alle vrouwen zoals Charlotte wat zou het anders een kabaal zijn overal. Sol het is toch niet zo dat ze dat speciaal voor ons doet he.
Zoals je moeder zegt heb ik vandaag zeker genoten van het rijden. Heel erg afwisselend qua natuur en soms was de weg zo smal dat er net een caravan op past. Ook behoorlijk wat temperatuurs verschil. Bij vertrek 12 graden en onderweg hoog in Andora als laagste 2 graden. Volop sneeuw nog tot aan de weg maar die was gelukkig wel sneeuwvrij. Verder wat regen, sneeuw en zeer dichte mist gehad. Voor MA dus regelmatig hele peren schij…..
Morgen rijden we Spanje in. We hebben nog ca. 1000 km te gaan voordat we bij jullie zijn en doen dat in 2 etappes met een rustdag ertussen in het plaatsje Hero (Is een wijn stadje).
Houdoe
Hoi Pa,
Haar haar? Nee dat wilde ze toch al.
Aanvulling:
Ik bedoelde natuurlijk hele PEEEN i.p.v. peren. Het plaatsje heet trouwens HARO i.p.v. Hero
Leuk Rob dat je de lezers mee laat genieten van je/jullie, avonturen en wat een leuke kameraad voor Antares, het gaat dus goed met beiden. Charlotte, daar weet de boer vast een oplossing voor te vinden, zonder datingsite. Wat de ouders betreft: de afstand heb ik verkeerd ingeschat, vanaf de grens nog 1000 km?? Wauw. Ik heb opgezocht waar jullie wonen maar dat het nog zo’n afstand is! Vrienden en familie vergissen zich ook weleens en denken als ze in de omgeving van Barcelona vertoeven, ze wel even “langs kunnen komen” 700 km naar het zuiden. Hopelijk komt het allemaal goed met de kettingzaag. Groet vanaf het platteland in de nabijheid van Albatera, aan de voet van het Crevillent gebergte.
Hallo Margriet,
Nou graag gedaan hoor! Ja idd fijn voor de honden dat het goed gaat…. al gaat het ook wel eens niet goed. Maar meest van de tijd alles oke. Charlotte is weer rustig…. maar voor hoelang.
De afstand. die familie van Sol die ook komen dachten dat we ze even op konden komen halen in Barcelona. HAHAHAHA neem de trein of het vliegtuig maar. Velen hebben idd geen idee van de afstanden.
Hoi Rob,
Dat Antares het gras lostrekt met zijn tanden, daar moet je mee uitkijken, door de zand slijten de tanden af en als ze oud zijn hebben ze geen tanden meer over en kunnen ze niet meer bijten, ik heb dat ook meegemaakt met mijn jack russell, en dat is zielig.
Haro daar is een plezierige camping. Ook wij zijn daar vaker geweest. (Of zijn er meer campings? ) Het stadje vanaf de camping over de brug te bewandelen. Heel gezellig ! Uiteraard alle bodegas die daar zijn! Mooie rit verder gewenst! Jouw ouders krijgen een mooi plekje zo te zien!
Halo Otto & Joke,
het is inderdaad de camping die jullie dus ook kennen. Vlakbij het bruggetje waar je denkt verkeerd te rijden als je er voor het eerst komt.
Vorig jaar hebben we er ook gestaan op zowel de heen als terugreis. Vandaag vanuit Andora rit van 510 km gedaan met sleurhut over secundaire wegen. Zaterdag gaan we naar Rob & Sol weer een rit van ca. 520 km.
Groeten en leef gelukkig