Monforte En De Hondentrainer

Vandaag moeten we om 10 uur in Monforte de Lemos staan Bij de Hondentrainer Fran met Orion. Ik heb de achterbank van de auto maar voorzien van een oud laken, mocht het fout gaan bij Orion. En het gaat fout als we er bijna zijn. Dat wat hij van de morgen gegeten heeft ligt nu, in iets minder hapklare brokken, op de grond achter. Mee in de auto is niet een van zijn favoriete dingen. Als we voor de deur staan met Orion in de aanslag komt Fran naar buiten. We gaan naar binnen en komen in een kale hal. We gaan een deur door, die er uit ziet als een voordeur, maar we komen weer in een kale ruimte die meer op een garage lijkt waar je met je auto niet in kan. Fran laat Orion los lopen. Een voor een laat hij telkens een hond binnen. Er wordt door de honden op gebruikelijke wijze aan elkaar gesnuffeld. Op een gegeven moment maken 3 honden, waar Orion er een van is, een soort ‘snuffel polonaise’. Volgens Fran zijn dit allemaal goede tekenen, alle honden zijn op hun gemak. We gaan naar buiten. Alle honden gaan in een afgesloten deel van de grote tuin, behalve Orion. Alle honden kunnen elkaar wel zien en als Orion weer op zijn gemak is, staart gemakkelijk omhoog, dan laat hij weer telkens een hond bij Orion. Dan zegt Fran dat Antares toch echt het probleem is. 

Wij zeggen nog steeds dat Antares een puppy is, dat is natuurlijk niet, ze is 8 jaar. Nu met een nieuwe hond in huis is Antares het puppy, met grote regelmaat een oude tante. Iedereen had vroeger zo’n tante, zo’n lelijke met een steenpuist in haar gezicht, die altijd chagrijnig was en die soms een natte kus wilde geven, waarbij je dan haar snorharen voelde. Mijn vader en moeder, ome Karel en tante Marian en andere familie die misschien meeleest en vroeger ook altijd op zondagochtend bij oma kwam, weten vast over wie ik het heb. Maar goed, volgens mij had iedereen dus zo’n tante en Antares krijgt dezelfde trekjes, chagrijnig en af en toe een natte kus. Dat is dan alleen zo als Orion in de buurt is. Is ze alleen met een van ons, dan is het nog gewoon een lief puppy van 8 jaar oud. Maar Fran denkt dus, en wij ook wel, dat Antares onderhande moet worden genomen, zij is die niet sociaal is naar andere honden, in dit geval Orion. Volgende week moeten we met Antares én Orion komen. Fran wil dat wij nu gaan en over 2 uur terug komen. Hij kan dan verder kijken hoe Orion doet.

Hier nog even een oude foto van die oude tante!

We gaan naar de Chinees in Monforte de Lemos en kijken rond en kopen natuurlijk weer dingen die we niet echt nodig hebben. Er zijn echter 2 dingen die ik zoek en bij nog geen een Chinees gevonden heb, te weten; fiets ventieltjes. Al zijn die niet meer nodig omdat ze vanuit Nederland onderweg zijn. Bij de Chinees kun je van alles krijgen om je fiets te repareren. Je kunt er zelf de as voor een fietswiel komen, maar ventielen, ho maar! Ook hebben ze bij de Chinees van alles wat licht geeft. Maar dat wat ik zoek hebben ze dan weer nergens, ook niet in dierenwinkels trouwens. Ooi bij de Lidl in Oosterhout eens een halsbandje gekocht voor antares met rood licht. Je kan het opladen en het is een soort slang waar licht uit komt. Nergens te vinden, ook niet bij de Lidl hier in de omgeving. Het is weer tijd om richting Fran te gaan en Orion op te halen. We krijgen nog wat tekst en uitleg, tip en dingen die we eventueel kunnen oefenen.

Thuis ga ik eerst met Antares een rondje lopen en wat bij het pomphuisje doen als zij met stenen aan het spelen is. Overigens iets wat ik vreemd vind is dat Fran zegt dat honden eigenlijk niet spelen, ook niet met stenen, en dat dat iets is wat ze doen omdat ze stress hebben. Ik ben geen deskundige, maar ik zie geen stress als ze een steen zoekt. Natuurlijk snap ik wel dat een hond in de natuur niet achter een stok aan rent, maar dat is niet zo gek want in de natuur is niemand die die stok gooit. 

Daarna wil ook ik er netjes uitzien met de Kerst, dus laat ik eens naar de kapper in A Barrela gaan. Maar is heb het snel gezien, ik wil alleen korter haar en geen corona. Het zit bomvol met vrouwen met aluminiumfolie in de haren hebben. Ik ga na de Kerst wel, dan is het er vast veiliger bij de kapper. Voor de regenpijp moet ik nog twee 45 graden bochten hebben. Die ga ik bij de ferreteria halen. Thuis wil ik die even snel monteren, maar dat gaat niet zoals ik wil. Bocht 1 schuif ik op de pijp, dan wil ik een stuk pijp en dan bocht 2. Maar dan had ik ook een mof moeten kopen. Ik ga nu niet meer terug en zet de 2 bochten achter elkaar op de pijp en dan komt die mof later wel.

En verder… als ik het goed uitgeteld heb dan zijn mijn vader en moeder vandaag 54 jaar getrouwd. Gefeliciteerd!

21 reacties

  1. Hoi Rob,
    Het is een hele toer met de honden, Ik hoop dat de man jullie goeie tips kan geven.en dank je wel voor de felicitatie maar het is een jaar meer 54. Het ziet er goed uit bij het pomphuisje een net plekje. Groetjes.ma

  2. Hola,

    Dat je er 1 jaar naast zat kan gebeuren natuurlijk. Zal wel iets met jou leeftijd te maken hebben. Wij zagen het in ieder geval meteen. Wat de honden betreft dat zal nog wel even tijd van gewenning vragen. Antaris is zolang alleen en verwend geweest dat de ” indringer” natuurlijk de schuld krijgt van haar. Om met hondentaal te spreken ” het komt allemaal op zijn pootjes terecht”. Hoe digitaal gebak smaakt weten wij ook niet uiteraard.

    Houdoe

    • Mevrouw en Mijnheer van den Wijngaart Van Harte Gefeliciteerd , met deze heuglijke dag ! Ook Sol en Rob een beetje gefeliciteerd !
      Ooh nee dank U , wij geen gebak , kopen we hier wel en vanavond doen we voorzichtig een borrel ” Op jullie!, Salud !”
      Groet.
      🍾🥂🎉👍👊👋

  3. Haha. Heette ze niet Jo of Joke. Jij vond haar een heks. Succes met de honden en de groetjes aan Sol!

  4. Gefeliciteerd pa en ma van Rob ( 53 ? 55 ? ) geeft niks een mooie taart is altijd op z’n plaats 🥳
    ik heb ooit fietslampjes gekocht bij de ANWB rode op batterij misschien een tip.
    Verder hoop ik dat jullie baat hebben bij de honden trainer in ieder geval al een lichtpuntje.
    Groetjes,
    José

  5. Hi Rob, het wagenziekte probleem van Orion is waarschijnlijk statische elektriciteit in en rondom de auto. In het verleden werd dat opgelost met een door rubber omkleedde metalen strip onder de auto.
    Tijdens het rijden wordt de auto daardoor ontladen naar aarde.
    Zo’n strip zal niet meer te koop zijn maar jij bent inventief genoeg om daar zelf iets voor te bedenken. Dat moet je als elektricien wel aanspreken hè.

    • Hallo Henk,

      Ik heb nog wel wat liggen. Ik verzin vandaag of morgen wel wat. Moet ook nog een honderek maken, dus dat gaat in een moeite door. Bedankt voor de tip!

  6. Goeiemorgen volgers,
    Ik wil jullie allemaal bedanken voor de felicitaties, Heel leuk omdat op deze manier mee te maken. ( Wat onze Rob allemaal te weeg breng). Wij vinden het ook altijd spannend wat jullie weer schrijven,ook bij deze een hele fijne kerst en een gezond en gelukkig nieuwjaar. Gr. Ineke

    • Hallo Rob en Sol, maar in dit geval ook Ton en Ineke. Een mooie trouwdag voor jullie en plak er nog maar een aantal jaren aan vast. Voor allen gezellige kerstdagen en een goed 2022.
      Groeten Ruud en Marja, Den Helder.

  7. Dag Rob en Sol

    Ik denk wel dat ik de snorharen heb herkend.
    Moet dan altijd ook aan het liedje denken van tante Julia met de woorden haal je borsten van mijn schouder, had naast de snorharen er ook nog bij gekund.

    Ik denk dat je T….. hebt bedoeld.

    Geniet verder van alles dat je meemaakt daar in Spanje en fijne dagen toegewenst.

    Groetjes

    Ome Karel en tante Marianne

    • Hoi Ome Karel en Tante Marianne,

      hahaha tante Julia, Rob de Nijs is inmiddels zelf net zo oud als tante Julia toen. Sandie had het over Jo of Joke, maar volgens mij is het Toon en volgens mij met de achternaam Maas en hingen er volgens mij 2 zwaarden bij haar aan de muur.

  8. Hola,

    Gezien het stukje verhaal van jou Rob wat handeld over ” Snorharen en Natte Kussen” en de diverse reacties daarop toch enige nadere duiding voor de Bloglezers. Het is voor jou destijds toch een soort trauma geweest kennelijk omdat je ca. 45 jaar later het nog zo helder op je netvlies hebt staan. Hoe zat het ook alweer? Jij Rob zal een jaar of 5 geweest zijn dat je samen met je jongere broertje op de achterbank van onze destijds geliefde Citroen Dyana zat en we inderdaad op zondagmorgen jou Oma’s vriendin ophaalde om mee naar oma te nemen. Het was inderdaad Toos Maas, destijds een weduwe zonder kinderen (dus ook geen ervaring daarmee). Inderdaad de Miss World verkiezingen zou ze nooit gewonnen hebben en als klein kind kijk je naar zo iemand heel anders dan ouderen. Op enig moment onderweg naar jou oma toe zeg je vanuit het niets ” Toos ik vind jou net een heks”. Wat moet of kun je daarmee als ouders op dat moment? Ik als bestuurder heb in ieder geval met mijn lippen stijf op elkaar ( om niet in de lach te schieten) zelden zo geconcentreerd vooruit gekeken. Ik denk en weet eigenlijk wel zeker dat je nu zoveel jaar later een dergelijke opmerking nooit meer zult maken. Hopelijk blijft het verhaal nog lang bestaan en is het nu geen echt trauma meer.

    Houdoe

  9. Hola,

    Van zwaarden weet ik niets en als jij het zegt of denkt dan zit het NOG in jou geheugen (groot dus). Dat wij het niet meer weten kan dus kloppen. Wij zijn immers ” iets ouder” dan jullie en gaande de jaren krimpt alles. Dat is GEEN geheugenverlies maar selectief omgaan wat nog in dat krimpende brein bewaard moet blijven.

    Houdoe

  10. Allereerst pa en ma van den Wijngaard van harte gefeliciteerd met jullie 54 jarig huwelijk en nog vele mooie jaren gewenst.
    Ben heel benieuwd als jullie met Antares naar Fran toe gaan hoe het vergaat. Maar hopelijk worden de twee toch nog dikke vriendjes.
    Pomphuisje ziet er goed uit met die mooie vloer ervoor daar groeit echt niets meer. nog een fijne avond want daar zijn we bijna

Reacties zijn gesloten.