Om 9 uur sta ik buiten aan de weg. Ik moet verder met de afrastering van de akker. Hier is het gebruikelijk de ingang van een wei of een akker af te sluiten met 2 of 3 lengtes prikkeldraad. Aan een kant zit het vast aan een paal en aan de andere kant maak je een lus die je vast haakt aan een kromme dikke spijker. Iedere keer bij het openen en weer afsluiten heb je dan gehannes met prikkeldraad wat in elkaar haakt. Ik doe het anders, net als op ons terrein in Chili. Schapengaas wat je aan een kant vast zet een vaste paal en aan de andere kant vast maakt aan een losse paal. Die losse paal komt tegen een vaste paal te staan. Aan die vaste paal zit onder en boven een lus van dik ijzerdraad. De losse paal steek je in de onderste lus en de bovenste lus haal je over de losse paal. Terrein afgesloten zonder gehannes of je handen open te halen. Zo heb ik dus vandaag de 2 ingangen van de akker gemaakt.
Tijdens het werken is het druk met tractoren die af en aan rijden met gierkarren. Ik zwaai naar iedereen. Een van de buren die ook op en neer rijdt stop rond half 3 bij mij. Veel werk zegt hij. Ja maar het hoeft gelukkig maar een keer gedaan te worden. Hij vraagt ook of ik een keer tijd heb om samen met heb de afrastering te vervangen tussen een wei van hem en van ons. Prima, laat maar weten wanneer jij tijd hebt. Ik kan zo stoppen met mijn werkzaamheden. Het is trouwens etenstijd zegt hij. We moeten gaan eten!. Ik volg zijn advies maar gelijk op en ik ga eten. Na het eten moet ik nog een klein stukje doen aan de afrastering en dan is het helemaal klaar. Ook aan de vaste opstelling van de telescoop moet ik nog even wat doen. Als alles wat ik gebruikt heb is opgeruimd is het tijd om te douchen. Het lekker weer en de vele wind heeft er wel voor gezorgd dat ik nu rode armen en een rode nek heb.
Sol geeft vandaag maar 2 van de 5 koeien te eten, de drie anderen doet de buurvrouw zelf. Gisteravond ging het al niet lekker met de 3 kleinste, iets met een virus. Met een van de 3 gaat het eigenlijk helemaal niet goed en volgens de buurvrouw is de kans groot dat ze het niet overleefd. Wel geeft ze het kalf waar het het slechts mee gaat een injectie. Blijkbaar heeft ze dat afgelopen nacht nog een keer gedaan. Rond 12 uur staat de dieren arts op de stoep. Die komt wel vaker maar is meestal zo weer weg. Nu is hij zeker een uur bezig geweest. Als hij weg is zetten wij 2 koeien in de wei.
Sol gaat daarna verder met beschilderen van diverse dingen voor in de keuken voor als die straks gerenoveerd is. Ook voor op andere plaatsen voor in huis zijn er dingen in de maak.
We moeten even in A Barrela een pakje bij de benzinepomp op hallen. Bij de supermarkt moeten we ook nog even zijn. Sol koopt voor mij toch maar een grote fles zonnebrand