Langzame Start

Om 6 uur ben ik wakker en kan niet meer slapen, dus ik sta maar op. Laptop aan geslingerd en m’n ontbijt, yoghurt, in een kom gedaan. Onder het eten kijk ik wat Youtube video’s. Nu is het 7 uur en ik ga toch nog maar even terug naar bed. Vervolgens worden we om een uur of 9 wakker.

Vandaag een langzame start voor ons. Als Sol de koeien eten gegeven heeft en ik een rondje met Antares gelopen heb doen we voorlopig niet veel meer dan naar beeldschermen staren. De koffie is klaar en volgens de buurman moet die in de ochtend op traditionele Galicische wijze gedronken worden, dus ik doe er maar een scheut likeur in. Het zou goed zijn om de dag door te komen.

Na de koffie met extra peut schiet ik aan de gang, het is gedaan met de langzame start! Ik ga de kast in de slaapkamer in de grondverf zetten. Eerst even stofzuigen zodat er geen stof meer in de omgeving is. Met een grote kwast smeer ik de boel in om het vervolgens met een grote en kleine roller netjes te verdelen. Als ik klaar ben is ook de koffie met extra brandstof uitgewerkt.

Tijd om andere brandstof te gaan halen, melk is per slot van rekening “de witte motor”. De buurvrouw heeft doorgegeven dat de koeien naar buiten mogen. Dat gaan we dus gelijk regelen. De koeien hebben vandaag echter niet zo’n zin en lopen niet door. Als ze uiteindelijk in de wij staan en wij terug binnen zijn, vraag ik Sol of ze zin heeft een rondje te gaan rijden. Ja, gaan we doen, is haar antwoord.

Eerst koffie, zonder iets er in overigens, en ondertussen zoek ik op een website wat te bezoeken bezienswaardigheden uit en maak zo een route. Sol gaat Antares uitlaten, en ik trek iets anders aan dan werkkleding.

We vertrekken eerst naar Monasterio de Oseira, en na wat binnendoor rijden komen we in een klein plaatsje wat niet veel groter is dan het klooster zelf. Volgens ons laat het weer het nog niet toe uit te stappen. We rijden er dus omheen zo ver het kan en gaan dan richting de volgende bestemming. Net buiten het plaatsje Freás ligt het Área Recreativa de Freás y Molino del Silvaboa. Een recreatie plaats, maar dan wel een die al een tijdje uitgestorven is. We zetten de auto weg en gaan kijken wat er te zien is. Voor de fotografen onder ons, het lijk op een urbex locatie. Voor de niet fotografen onder ons, een urbex locatie is een verlaten en vervallen gebouw (huis, fabriek, ziekenhuis, enz). De speeltijd ziet er nieuw uit, het zwembad staat al een tijdje zonder water, de bijgebouwen raken ook in verval. Als we wat verder afdalen komen we bij een klein wild stromend beekje.

Tijd om ergens anders te gaan recreëren! Sol vindt op internet een mooie kerk, Iglesia – Templo de la Veracruz. We rijden naar Carballiño en bij de kerk aangekomen parkeren we de auto. Al rond wandelend bewonderen we het gebouw. We gaan niet naar binnen omdat we Antares bij hebben, maar is maak wel even een fotootje.

Naast de kerk is een terras. gelukkig is het tijd om iets te gaan drinken. Koffie met gebak voor mij en een pilsje met bord pulpo voor Sol. Als we alles op hebben rijden we over binnendoor weggetjes weer naar huis.

Ik denk dat ik nu de kast verder uit elkaar ga halen, die de buurvrouw bij nader inzien toch niet wil hebben. Mooi, want dat maakt het uit elkaar halen een stuk makkelijker!