Kroondomeinen

Sluiten de Oranjes hun kroondomein Het Loo om bepaalde werkzaamheden uit te kunnen voeren die wellicht het daglicht niet kunnen verdragen, is ons kroondomein gewoon open ook als ik werkzaamheden uit aan het voeren ben. Ons bos zal waarschijnlijk minder spectaculair zijn dan dat van de Oranjes. Maar dat komt omdat wij het onderhouden met onze spaarcenten en zij dat met de spaarcenten van Nederlanders doen, zal ik maar zeggen. Dat van ons hoeft ook niet dicht, je kan er gewoon in zonder dat kogels rond je oren vliegen. Wel vliegt er van alles in het rond als ik met de bosmaaier bezig ben, takken en kleinere keien worden weggeslingerd, en dat kan zeer doen weet ik uit ervaring, maar dood ga je er niet aan, ook de wilde zwijnen en vossen die bij ons rondlopen niet. Al heb ik van de eerste alleen nog maar verschillende sporen gezien. De vos heb ik al verschillende keren zien lopen op onze domeinen.

Goed, vandaag dus werk met de bosmaaier aan onze domeinen. De ingang van het bos kan wel weer een beurt gebruiken, evenals de camino publico die ik voor de zomer deels vrijgemaakt heb. De braamstruiken doen hun best.

Eigenlijk is er tegen die planten geen beginnen aan, maar niets doen laat ze alleen maar groter groeien. Alles dus weer weg gemaaid. De struiken groeien vanaf het weiland naar de camino publico. Op heb weiland dus ook maar tekeer gegaan met de bosmaaier, tot ik op het leefgebied stuit van deze salamander.  

Het blijkt een Marmersalamander te zijn. Het beestje van ongeveer een centimeter of 10 lang loopt heel traag. Omdat ik mijn telefoon op een veilige plaats heb gelegd en ik wel een foto wil van het beestje pak ik het, met handschoenen aan, op en loop ermee naar mijn telefoon om een paar foto’s te maken. Daarna breng ik het terug naar waar ik het tegenkwam. Ik ga een stukje verder verder met de bosmaaier tot ik de geroeste resten tegenkom van wat ooit een kruiwagen was. Ik trek de troep uit de grond. De brandstof van de bosmaaier is ook op. Tijd voor koffie.

Tijd voor wat anders. Ik laad de kruiwagen vol met alles wat ik in het bos nodig heb. Kettingzaag, olie, benzine en nog wat. In het stuk bos waar ik een week of 3 geleden bezig ben geweest om het helemaal netjes te maken staan nog wat bomen die weg moeten. Het zijn bomen die nog niet zo oud zijn en veel te dicht op elkaar staan. Kastanjes, Eiken en Berken gaan tegen de vlakte. Ze staan zo dicht op elkaar dat ze niet om willen vallen. Als ze door gezaagd zijn moet ik ze om trekken door de onderkant van de stam weg te trekken, als ze dan schuin staan kan ik ze in delen zagen. Alles wat niet voldoet als stookhout steek ik in de houtwal die ik van afval takken en stronken maak. De houtwal doet al een beetje waar ik hem voor gemaakt heb, een plek waar diertjes kunnen leven. Ik kom namelijk deze bidsprinkhaan tegen.

Tegen 5 uur heb ik het eigenlijk wel gehad voor vandaag. Ik verzamel al het gereedschap en kap er mee in ons kroondomein.