Het Regent 

Het regent, bommen en granaten op een kinderziekenhuis in de Oekraïne. Als je zo iets doet, dan moet je toch een heel klein piemeltje hebben! Als Poetin een klein beetje een vent is dan laat ie een bom op een kerncentrale gooien als de wind richting Moscow staat. Maar nee, een kinderziekenhuis. Heel stoer van een man die niet meer buiten durft te komen.

Hier, bij ons, regent het ook, geen bommen en granaten maar weipalen en echte regen. We hebben er nog een paar liggen en die ga ik in de grond rammen langs de rand van de akker aan het kant van het koeienpad. Ik heb er niet genoeg om er om de 4 meter een weg te zetten, maar wel genoeg om er een om de 12 meter te zetten. Ik meet alles netjes uit met zo’n loopwieltje en markeer telkens als ik 12 meter gelopen en gemeten heb. Daarna gaten maken en palen er in zetten en slaan. Als je bij zulk soort werk aan iemand denkt die je minder aardig vind, dan gaat het makkelijker. Ik heb nog 4 palen en die heten voor de gelegenheid “Poetin”, ik sla hem dus lekker een koppie kleiner. 

Als de palen in de grond zitten, wil ik een lijn markeren die mooi waterpas loopt. Een afstand van 49 meter is lastig met een waterpas en zeker als de punten die ik wil markeren 12 meter uit elkaar staan. Maar ik heb een roterende laser. Die breng ik instelling en teken alles af op de palen. Daarna sla ik daar krammen in zodat het goed zichtbaar is voor later als ik het nodig heb. De punten zijn zeker niet om later een staaldraad door te halen. De lijn is dan wel waterpas maar de akker is dat niet. Is aan een einde het punt zo’n 70 centimeter boven de grond, is het aan het andere einde zo’n 40 centimeter boven de grond. 

Dan moeten nu de palen op gelijke hoogte worden afgezaagd. Na aftekenen is dat met de kettingzaag ze gedaan. Alle palen steken nu evenveel boven de grond uit. Ook bij deze palen wil ik de koppen wit hebben en geef ze dus een lik verf. De palen langs de oprit hebben dat niet en die geef ik ook een mooie witte kop. Voorlopig is het palen zetten nu klaar en is het duidelijk waar de nieuwe grenzen zijn van de akker en de tuin.

Als we gisteren nog in Ourense zijn, krijgt Sol een telefoontje van onze internet man. Hij wil weten wat er gaande is want ons internet is traag en de router heeft daar een alarm over gestuurd. Sol verteld dat we niet thuis zijn, maar dat we als we later thuis zijn even kijken. Als we thuis komen blijken we helemaal geen internet te hebben en dat laat Sol hem weten. Even later laat hij weten dat de SIM kaart is geblokkeerd wegens te veel hoog verbruik. Vreemd want we hebben een ongelimiteerd abonnement afgesloten. Ook de internet man is verbaast. Vandaag laat hij weten te komen met een nieuwe SIM kaart en hij wil kijken waar het gebruik vandaan komt. Als hij er is sommen we op wat we doen. Youtube, Spaanse online TV, NPOstart, maar dat alles kijken we niet in de allerbeste kwaliteit. Volgens hem is ons verbruik niet exceptioneel. We hebben weer internet en hebben de tellers, zo gezegd, gereset. We houden ons verbruik nu even scherp in de gaten. Moet wel zeggen wat we over de service erg tevreden zijn, voor wij iets konden zeggen meldde hij dat er iets niet goed was.

Ook de schuur nog een beetje aan kant gemaakt, morgen komen ze weer een pallet met pellets brengen, hopelijk de laatste voor dit seizoen. Na deze pallet laten we zo ie zo geen nieuwe pallet meer komen. Als die niet helemaal op komt, staan die pellets de rest van het jaar vocht aan de trekken en dat is niet goed. Dan verstoken we nog maar wat diesel als het nog koud is.