Weer wat klusjes gedaan vandaag, groepenkast nog eens van binnen bekeken. De tranen springen mij in de ogen bij het zien van de puinhoop. Daarna de kabels die er uitkomen genummerd en gevolgd. Ik weet nu wat wat is. Een stopcontact in de keuken vervangen voor een viervoudige, hoeven we allemaal niet meer te klooien met verlengsnoeren. Ook het rolluik waar ik gister aan begonnen was werkt weer als van ouds. Antares is waker en die geeft ik te eten. We gaan een rondje lopen, Zij kiest een weiland uit dat geïnspecteerd moet worden. Na inspectie gaat ze weer slapen en ga ik hout zaken en hakken.
Sol is bezig met de was. Dat moet op het moment in de badkuip. Onze wasmachine is nog onderweg en heeft vertraging op gelopen. Zouden onze spullen eerst eind deze week komen, komen ze nu pas eind volgende week. Omdat ook de droger dus nog onderweg is ga ik een waslijn in de schuur ophangen. Als we met het ophangen van de was bezig zijn zien we de buurvrouw van de koeien. Hier en daar spant ze een touwtje. ….de koeien mogen buiten? Snel mijn telefoon gepakt om het te filmen. Van de 5 mogen er 3 naar buiten. De kleintjes blijven binnen. De koeien kijken ons aan als of we toeristen uit Nederland zijn. Maar goed, wij kijken ook als of we nog nooit een koe gezien hebben. Als een echte boerin stuurt de buurvrouw de koeien het weiland in waar Antares en ik van ochtend nog een inspectie hebben gedaan. Gelukkig is alles er goed bevonden door Antares. Dan kennen de meeste de beelden wel als koeien in Nederland voor het eerst weer naar buiten mogen. Nou Spaanse koeien (van Nederlandse komaf heb ik begrepen) doen dat ook! Gekke blije koeien, geweldig toch dat je dat in je tuin hebt! Na het gek doen (helaas geen filmpje van) gaan de koeien hun werk doen en starten met het maaien van ons gras.
Dan is het nu tijd om groots te gaan inslaan bij de Lidle in Ourense. Daarna kopen we nog even wat droog hout om te stoken. Ik vraag Nelly, de navigatie, daarna de weg terug te wijzen. Nelly wil ons wat moois laten zien. Wat zij niet weet is dat we volgeladen zijn en dan gaat een weggetje van 6% niet van harte. Maar met een iet wat stinkende koppeling breng onze Dacia (waar alles in kan) ons naar de top. Slinger de slanger stuurt Nelly ons door gehuchtjes en berg dorpjes. Als we thuis komen wacht ons weer een hartelijk welkom door een blije hond!
Dan nu tijd om te eten en daarna wat te gaan lezen ….over Brabant, nee hoor geen heimwee.