Feest Dag 1 En 2

Gisteravond en nacht.

Als wij iets naar 11 uur richting Santa Mariña do Castro rijden en daar niet veel later aankomen en de auto ergens veilig wegzetten en de zaklamp klaar leg om straks, als we te voet, terug gaan makkelijk te kunnen pakken lopen we de laatste 25 meter. Er is nog niemand? De muziek is nog aan het opbouwen en de DJ is ook nog aan zijn lampen bezig. Enige wat klaar is is de kraam waar je drinken kan kopen. Dat doen we dan maar. Als het tegen middernacht is komen de eerste aan druppelen. De band, Grupo Alpauso, gaat van start. Liep de leadzanger vanmiddag nog met ontbloot bovenlijf, nu loopt hij er netjes bij. Salsa en merengue achtige muziek. Niet helemaal onze muzieksmaak, maar met wat meer alcohol op is op een gegeven moment alles mooi 🙂 En nee, wij zuipen ons niet lam.

In het begin is het dus nog niet druk, pas na 1 uur wordt het drukker. Er zijn een paar mensen die ons bekend voor komen. Maar je kan wel zien dat de mensen uit de bepaalde gehuchten van de parochie bij elkaar blijven. Wij met ons tweeën dus ook. maar later komt daar verandering in. Zeker als de eerste polonaise op start als, inmiddels, de DJ voor de muziek zorgt. Wij zijn niet van die dansers, maar een polonaise daar kan iedereen aan mee doen. Ik haak eerst aan, achter mij een mannetje van een jaar op 10 denk ik, hij durft niet echt achter mij aan te gaan maar ik pak zijn hand en dan loopt hij mee aan mijn bloes. Ergens een paar mensen verder loopt Sol in de polonaise. Als de polonaise is ontbonden laat het mannetje achter mij niet los, dus ik loop nog maar wat door, tot hij ook in de gaten heeft dat er nog maar twee zijn in de polonaise. Weer een eind later is er nog een dans, vraag me niet hoe die heet, maar we doen er aan mee. Als het 3 uur is gaan wij aan de wandel en lopen naar huis.

Vandaag.

Gingen er afgelopen week zaken stuk, blijkt dat nog niet gedaan te zijn. Geen idee waarom, maar er komt sinds gisteravond geen water meer in de stortbak van de WC. Dat moet dus even bekeken worden. Ik zet het kraantje dicht en haal de slang los van kraantje. Ik test of er water uit de kraan komt. Water! gelukkig. Ik sluit de slang terug aan en zet het kraantje open. De stortbak loopt weer vol. Geen idee wat er geweest is. Aan de auto is ook wat met water aan de hand. De ruitensproeier doet het niet meer. Er zit vloeistof in en de zekering is goed en als op met de meter de spanning op de draden meet dan staat er 12 volt op als ik de sproeier bedien. Ik demonteer de tank om de pomp te kunnen bekijken. Dood. Ik haal de pomp uit elkaar en alles is geroest. Volgende week maar even een nieuwe pomp halen. Ik weet nu in ieder geval dat het geen grote problemen zijn.

Als ik nog met de auto bezig ben komt er een vrouw aanlopen. De doedelzak spelers zijn hier zegt ze. Leuk, ik roep Sol even zeg ik. Dan komt er 6 man aan lopen, een volwassenen en de rest een stuk jonger. Ook is er een fotograaf bij. Het is bloedheet als ze gaan spelen. Ze zijn alle gehuchten van de parochie af gegaan om er een nummer te gaan spelen, wij zijn de laatste op Santa Mariña do Castro na, maar dat is ook de hoofdstad (haha) van de parochie. Petje af voor de muzikanten met deze temperaturen, zeker voor die met de doedelzak. We vragen of ze wat willen drinken maar ze gaan weer en de fotograaf legt ons nog even uit dat dit leden zijn van een prijswinnend orkest en dat het dus een hele eer is dat ze bij ons allemaal langs zijn gegaan. 

Ze gaan nu in Santa Mariña spelen zegt de vrouw die ze kwam aankondigen. En als ze daar hun optreden achter de rug hebben is het feest van de parochie ook afgesloten. We togen even later naar Santa Mariña do Castro. Weer is er niemand. Maar de kraam voor drinken is wel open. Dus we bestellen wat. Als we staan te wachten vertelt de vrouw van de kraam dat nu eerst de mis gaande is. Laten we eens in Santa Mariña gaan kijken stel ik voor. Als we het gehucht in lopen komt een van de organisatoren naar ons toe. Niet iedereen is naar de mis. Ze vertelt wat over het gehucht en wie waar woont en pakt extra stoelen voor ons en we gaan bij wat andere mensen zitten, niet allemaal bewoners van Santa Mariña do Castro. Als de mis klaar is komt iedereen naar buiten naar het plein waar gisteren ook het feest was. De doedelzakspelers gaan in de schaduw weer muziek maken. Dat die schaduw op de weg is maakt niet uit. Auto’s die er langs willen wachten maar. 

Het vuurwerk gaat dit jaar niet door, het is te gevaarlijk om nu vuurwerk af te steken. Heel verstandig lijkt mij. Er zijn andere parochies in de omgeving waar de afgelopen dagen wel gewoon vuurwerk is afgestoken. Te gek voor woorden met al die branden in Europa en ook bij ons in de omgeving.

We wisten niet wat we van een parochiefeest moesten verwachten. Ook al kennen we nog niet echt mensen, het was wel gezellig. Volgend feest doen we weer aan mee.

Dan nog even over komkommers en augurken. Beide zijn familie van elkaar. Er zijn zo’n 700 soorten komkommers en daar horen de augurken dan niet bij. De komkommer die ik gisteren op de foto zette is een echte komkommer. Deze is iets dikker dan de ‘gewone’ komkommer en ongeveer de helft korter. Klik HIER voor meer komkommer info.